در همین راستا در هفته ی گذشته خبرگزاری رویترز به نقل از برخی از دیپلمات های اروپایی مدعی شده بود در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ مذاکراتی پیرامون نقش منطقه ای ایران به ویژه در سوریه و یمن بین برخی از مقامات اروپایی و دیپلمات های ایرانی صورت گرفته است و قرار است که این گفتگوها ادامه داشته باشد. این خبرگزاری حتی مدعی شد که دور بعدی گفتگوها در ماه جاری میلادی و در ایتالیا برگزار خواهد شد.
پیش از این وزیر خارجه ی فرانسه نیز چندی پیش مدعی شده بود که پیرامون مساله ی موشکی ایران مذاکراتی را با برخی از مقام های ایرانی انجام داده است که البته این مطلب در همان مقطع از سوی مقامات ایرانی رد شد و این صحبت ها گفتگوهای مرسوم سیاسی دانسته شد که همیشه در جریان بوده و به معنای مذاکرات رسمی دیپلماتیک نمی باشد.
در این بین اما فارغ از شیطنت رسانه های غربی به نظر می رسد تلاش اروپایی ها برای فشار به ایران جهت همراهی با رویکرد جدید آمریکا بیشتر شده و برخلاف تصور رایج اروپایی ها برجام بدون آمریکا را توافقی که تامین گر منافع آنها باشد نمی دانند.
در همین راستا و با توجه به پالس هایی که اخیرا از طرف اروپایی ها مبنی بر آغاز مذاکرات منطقه ای و موشکی با ایران به گوش می رسد و از آنجا که چندان محتمل نیست اتحادیه اروپا بخواهد با اصلاح متن برجام وجهه ی بین المللی خود را زیر سوال ببرد به نظر می رسد تدوین یک توافق مکمل در دستور کار اروپایی ها قرار گرفته است.
به این ترتیب اروپایی ها علاوه بر حفظ وجهه ی خود مبنی بر انجام تعهدات در چارچوب برجام به نگرانی های ایالات متحده نیز پایان داده اند. هرچند به نظر نمی رسد جمهوری اسلامی ایران با توجه به تجربه ی برجام حداقل در مقطع فعلی زیر بار چنین مسئله ای برود اما سکوت مسئولان وزارت خارجه در مورد ادعای رویترز مسئله ی نگران کننده ای است که امید است سهوی بوده باشد چرا که معمولا در این طور مواقع یک تکذیبیه ساده حداقل کاری است که وزارت امورخارجه می تواند انجام دهد.
همچنین نکته ی مهم دیگری که باید به آن توجه داشت پایان ناپذیر بودن بهانه تراشی های آمریکا در مورد برجام است و تصور این نکته که با گنجاندن مسائل منطقه ای و موشکی به عنوان توافق مکمل در کنار برجام این توافق روی ریل خواهد افتاد و جمهوری اسلامی ایران می تواند از منافع آن بهره مند شود تصور باطلی است.
این همان مسئله ای است که قبل از توافق هسته ای نیز توسط منتقدان به آن اشاره شد اما متاسفانه توجهی به آن صورت نگرفت و وضع فعلی برجام ناشی از همین غفلت است. لئواشتراوس متفکر نو محافظه کار آمریکایی(تفکری که هم اکنون بر دستگاه سیاست خارجی آمریکا حاکم است) معتقد است اگر تهدید خارجی وجود نداشته باشد باید آن را ساخت یا بازتولید کرد.
این رویکرد یعنی تهدید سازی از فعالیت های مسالمت آمیز ایران دقیقا رویکردی است که در حال حاضر بر دستگاه سیاست خارجی آمریکا حاکم است و به همین دلیل هر گام عقب نشینی دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به معنای ساخته شدن تهدیدی جدید از فعالیت های ایران است.
درواقع همانطور که عقب نشینی از مسئله ی هسته ای به بهای تهدید سازی از فعالیت منطقه ای و موشک های متعارف ایران تمام شد عقب نشینی از این مسئله تهدید سازی و ایران هراسی در حوزه ی جدیدی را در پی خواهد داشت که این مساله دور باطلی است که جز با مقاومت بر سر اصول اساسی کشور جلوی آن گرفته نخواهد شد.
* گزارش از محمدکاظم عبدالحمیدی