به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، حسن نجفی سولاری در گفت‌وگو با فارس گفت: شاید اصلی‌ترین راهی که اگر قرار است انسان‌ها سعادتمند شوند و از فضای مجازی به عنوان یک نعمت- و نه یک مصیبت و گرفتاری که آسیب نزند- استفاده کنند، افزایش سواد رسانه‌ای فضای مجازی کاربران و ایجاد فرهنگسازی به ویژه در حوزه سلامت است، بنابراین باید بخش‌های متعددی کمک کنند تا این افزایش سواد رسانه‌ای صورت گیرد.
وی درباره تاثیر رسانه‌های دیجیتال در توسعه اشتغالزایی نیز عنوان داشت: پیش‌بینی‌های اندیشمندان برای سال ۲۰۳۰ این است که فناوری اطلاعات و ارتباطات کاری می‌کند که هیچ کس در جهان بیکار نباشد و فضای مجازی این قدرت را دارد که همه به اشتغال درآیند. بیل گیتس جمله‌ای دارد که می‌گوید ما با استفاده از مایکروسافت و سیستم‌های وابسته به آن، کاری خواهیم کرد که که درآمد بیکاران فعلی دنیا از متوسط درآمد کشورهای پیشرفته هم بیشتر شود. پس دنیای مجازی علاوه بر اینکه ایجاد اشتغال می‌کند در آینده درآمد نسبتا مطلوبی برای زندگی انسان‌ها فراهم می‌کند. کسب و کارهای بسیار متنوعی در این فضا در حال شکل‌گیری است که بخشی از آن در ایران شکل گرفته و متاسفانه بخشی از آن هنوز شکل نگرفته است.
وی توضیح داد: از اولین روزهایی که مسئله فناوری اطلاعات مطرح شد روی شبکه اینترنت مساعدت‌های مختلفی در حوزه سلامت در جهان انجام گرفت. مثلا اگر یک نفر در کشوری بیمار می‌شد و نیاز بود که در جای دیگری معالجه شود با یک ایمیل از پزشک خود در آن سر دنیا تقاضای وقت می‌کرد و یا یک پزشک به پزشک دیگر ایمیل می‌زد و شرح حال بیمار را مطرح می‌کرد. در همان زمان که از وب ۱ برای تبادل اطلاعات استفاده می‌شد در فضای اینترنت زمینه‌های مختلفی برای تعامل مربوط به حوزه سلامت ایجاد می‌شد.
وی عنوان داشت: تا اینکه فضای مجازی به شکل گسترده‌تری ایجاد شد و وب ۲ به‌وجود آمد. وب ۲ وب تعامل‌گراست و کاربران در آن فعالیت بیشتری می کنند. لذا در حوزه سلامت میزان فعالیت پزشکان، داروسازها، روانشناسان و متخصصین رشته های متعدد مربوط به حوزه سلامت به شدت بیشتر شد. این مردم بودند که محتوا تولید می‌کردند و بعضی از این اطلاعات پزشکی منتقل شده از روایی و اعتبار لازم برخوردار نبود. به مرور با استفاده از فضای مجازی لطمه‌هایی به علم سلامت و پزشکی وارد شد.
نجفی در ادامه گفت: امروزه در عین حال که در حوزه سلامت حتی عمل‌جراحی با استفاده از سیستم‌های هوشمند از راه دور انجام می‌شود و ارسال عکس و سونوگرافی امری عادی است، وب۲ مشکلی ایجاد کرد و آن هم آسیب‌هایی بود که به سلامت جامعه، از جهت روحی و جسمی می‌زد. اکنون سیستم جدیدی وارد شده است که اسم آن را می توان وب۳ گذاشت و این وب۳ تنها شبکه اجتماعی نیست که هر کس هر چه می‌خواهد در آن بگذارد بلکه در حقیقت تحلیل داده می‌کند و به آن وب معناگرا هم می‌گویند.
وی افزود: بنابراین سره را از ناسره تشخیص میدهد، کسی نمی‌تواند خود را جای یک پزشک یا مهندس جا بزند. شاید اصلی‌ترین راهی که اگر قرار است انسان‌ها سعادتمند شوند و از فضای مجازی به عنوان یک نعمت- و نه یک مصیبت و گرفتاری که آسیب نزند- استفاده کنند، افزایش سواد رسانه‌ای فضای مجازی کاربران و ایجاد فرهنگسازی برای حوزه سلامت باشد. بنابراین باید بخش‌های متعددی کمک کنند تا این افزایش سواد رسانه‌ای صورت گیرد.
وی تاکید کرد: سیاستگذاران مثل شورای عالی فضای مجازی، مجلس و کمیسیون‌های دولت وظیفه حمایت، هدایت و نظارت دارند. اما گروه دوم بخش خصوصی و بخش عمومی هستند. مانند NGO ها و سازمان‌های مردم نهاد و شرکت‌هایی که سرویس می‌دهند. گروه سوم گروه‌های آموزشی، مانند آموزش و پرورش و مهدکودک‌ها، مراکز فرهنگی و تبلیغی وزارت علوم و دانشگاه ها هستند. بخش چهارم نیز خانواده و خود فرد است که باید اقداماتی را انجام دهند که فضای مجازی و فرهنگسازی شکل بگیرد تا مردم مهارت فعالیت‌های درون مجمع را فرا بگیرند، سواد فضای مجازی افزایش پیدا کند و فرهنگسازی لازم هم انجام شود.
