به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جشن ۱۰۰ سالگی دانشگاه خوارزمی یکی دو هفته گذشته برگزار شد؛ دانشگاهی بزرگ با ۱۶ دانشکده و ده‌ها رشته در مقاطع تحصیلی مختلف و با بیش از ۱۴ هزار دانشجو، ۸۰۰ کارمند و ۴۹۵ عضو هیات علمی. بسیاری از بزرگان علم و سیاست در این دانشگاه تحصیل کرده اند، اما این آمار و ارقام بزرگ، باعث شده برخی کاستی‌ها در این دانشگاه کمرنگ شوند.
به گفته دانشجویان یکی از حواشی مهم که در چند سال اخیر در این دانشگاه مطرح شده، موضوع امنیت در خوابگاه‌هاست. پردیس کرج دانشگاه خوارزمی ۲۴ بلوک خوابگاهی دارد که از این تعداد سه بلوک در اختیار پسران است و ۲۱ بلوک خوابگاه‌های دختران و البته ۹ بلوک از خوابگاه‌های دختران مخروبه و غیرقابل استفاده هستند. دانشجویان این دانشگاه می‌گویند که در ۱۲ بلوک خوابگاه دختران نیز، برخی طبقات و اتاق‌ها خالی است و دانشجویی برای اسکان در این اتاق‌ها وجود ندارد.
خوابگاه‌های مخروبه‌ای که امنیت را به چالش می‌کشند
محمد کفیلی، عضو شورای صنفی دانشگاه خوارزمی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو، به تشریح وضعیت خوابگاه‌های این دانشگاه در پردیس کرج می‌پردازد و می‌گوید: یکی از مسائلی که امنیت این خوابگاه را به چالش می‌کشد، وجود ۹ خوابگاه بلااستفاده و مخروبه است که نظارتی بر آنها نیست و امکان وقوع هر جرمی در آنها وجود دارد.
کفیلی ادامه می‌دهد: حتی در طبقات خوابگاه‌های دختران، طبق آنچه از دانشجویان ساکن در این خوابگاه‌ها شنیده ایم، برخی اتاق‌ها خالی است و در برخی طبقات، تعدادی از اتاق‌ها را به صورت یک نفره در اختیار دانشجویان قرار داده اند.
عضو شورای صنفی دانشگاه خوارزمی بیان می‌کند: همین امر باعث وقوع حادثه‌ای در چند سال گذشته در یکی از بلوک‌های خوابگاه دختران شده؛ که یک دانشجوی پسر یک هفته در یکی از اتاق‌ها ساکن بود و کسی متوجه نشده است.
وی به تشریح وضعیت خوابگاه و قرارگیری بلوک‌های خوابگاهی دختران و پسران می‌پردازد و می‌گوید: فاصله بین بلوک خوابگاه‌های دختران و پسران بسیار کم است و دورتا دور خوابگاه را با فنس یا پوشش گیاهی دیوار ایجاد کرده اند؛ که در نیمه دوم سال و پس از ریختن برگ درختان، این دیوار گیاهی از بین می‌رود و محوطه دو طرف خوابگاه قابل رویت می‌شود.
کفیلی ادامه می‌دهد: محوطه خوابگاهی در پردیس کرج دانشگاه خوارزمی بسیار بزرگ است و اطراف آن را پیست دوچرخه سواری، پارک و برخی امکانات رفاهی دیگر احاطه کرده که از نقاط مثبت خوابگاه است، اما با توجه به اینکه خوابگاه پسران به خوابگاه دختران بسیار نزدیک است و بین این دو بخش خوابگاهی حصار یا دیوار مناسبی وجود ندارد، گاهی استفاده این امکانات برای دانشجویان دختر سخت و غیرممکن می‌شود.
وی به وقوع حادثه‌ای در اردیبهشت ۹۷ در خوابگاه دختران اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از دانشجویان پسر که در شرایط تعادل روانی قرار نداشته، از فنس‌های محوطه خوابگاه عبور می‌کند و خود را به ساختمان یکی از خوابگاه‌ها می‌رساند و دنبال یک دانشجوی دختر می‌رود.
عضو شورای صنفی دانشگاه خوارزمی با بیان اینکه زمانی که این اتفاق افتاد، واکنش‌های رسانه‌ای متعددی صورت گرفت، ادامه می‌دهد: در آن زمان حراست دانشگاه تعداد گشت‌های خود را اطراف فنس‌های جداکننده خوابگاه دختران و پسران، افزایش داد که پس از مدتی این گشت‌ها هم، کم شد و دوباره شرایط به حالت قبل بازگشت.
وی می‌گوید: خوابگاه‌های پسرانه به قدری به خوابگاه دختران نزدیک است که صدای مسئول خوابگاه دختران برای رعایت حجاب در سالن‌ها به دلیل حضور مأموران تأسیسات، به وضوح در خوابگاه پسران شنیده می‌شود. حتی گاهی این سوال برای ما پیش می‌آید که چرا از نیرو‌های تأسیساتی خانم برای خوابگاه‌های دختران استفاده نمی‌شود.
با بررسی های بیشتر دریافتیم که اردیبهشت سال گذشته که حمله این دانشجوی پسر به خوابگاه دختران رخ داد، مسئولان حراست دانشگاه به رسانه‌ها گفتند که اطراف خوابگاه را بیشتر و با تعداد بیشتری از افراد کنترل می‌کنند تا فصل امتحانات تمام شود و در تعطیلات تابستان، مسئولان برای حل این مشکل راهی پیدا کرده و حفاظ اطراف خوابگاه را مسحتکم‌تر کنند؛ اما با گذشت زمان این اتفاق نیفتاد و خوابگاه همچنیان با فنس، درخت و پوششش گیاهی از خوابگاه پسران جدا شده. البته به گفته دانشجویان گشت‌های حراست نیز اطراف خوابگاه بسیار کم است و احتمال وقوع حوادثی مانند حادثه اردیبهشت ماه وجود دارد.
جرأت تردد در بخشی از قسمت‌های خوابگاه را نداریم
ماجرا جالب شد. امنیت و راحتی دانشجویان در خوابگاه دختران برایمان جای سوال داشت. سراغ یکی از دانشجویان دختر ساکن این خوابگاه ها رفتیم. او به خبرنگار دانشجو می‌گوید: خوابگاه دختران و پسران با فنس کشی ساده از هم جدا شده اند در حالیکه دختران دانشجو بدون پوشش مناسب در محوطه خوابگاه تردد می‌کنند و مانع و حجابی بین خوابگاه دختران و پسران وجود ندارد.
وی با بیان اینکه دانشکده‌ها و ساختمان‌های اداری دانشگاه هم به محوطه خوابگاه دختران مشرف هستند، ادامه می‌دهد: آنچه که اکنون به عنوان مانع و حصار اطراف خوابگاه دختران است، مانعی برای تردد دیگران ایجاد نمی‌کند و اگر کسی بخواهد، به راحتی می تواند از این حصار عبور کند.
این دانشجوی دانشگاه خوارزمی با تأکید بر اینکه امنیت خوابگاه‌های این دانشگاه ضعیف است، بیان می‌کند: شب‌ها در بخشی از قسمت‌های محوطه خوابگاه جرأت برای تردد نداریم، چون مانع جدی برای ورود افراد خارج از خوابگاه وجود ندارد ؛ از طرفی هیچ نگهبانی هم نیست.
وی به وقوع حادثه حمله یکی از پسران دانشجو به ساختمان یکی از خوابگاه‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: پس از آن حادثه، یک نگهبان برای گشت در اطراف خوابگاه مأمور شده بود و در بلوک‌ها را قفل می‌کردند، اما پس از مدتی نه در‌ها قفل می‌شود و نه دیگر کسی برای گشت زنی می‌آید.
این دانشجو به وضعیت ضعیف حضور و غیاب در خوابگاه نیز اشاره کرده و می‌گوید: تردد‌های دانشجویان به درستی کنترل نمی‌شود و اگر یک دانشجو آدرس مقصد خود را ثبت نکند، کسی دانشجو را مؤاخذه نمی کند؛ حتی گاهی به دانشجویان می‌گویند که اگر تردد خود را ثبت نکنند به کمیته انضباطی دانشگاه فراخوانده می‌شوند که این هم بسیار نادر است.
آنچه واضح است اینکه حفظ و ارتقای امنیت مجموعه‌های خوابگاهی در دانشگاه ها، به ویژه در خوابگاه‌های دختران امری ضروری است و یکی از ملزومات خوابگاهی به شمار می‌آید. با توجه به اظهارات دانشجویان به نظر می‌رسد مسئولان دانشگاه خوارزمی نسبت به این موضوع توجه زیادی نشان نداده اند و وضعیت فنس کشی و حصار اطراف محوطه خوابگاه دختران همچنان مانند سابق است؛ به طوریکه اتفاقی مانند آنچه در اردیبهشت ماه رخ داد، باعث نشد تا مسئولان فکر جدی تری برای ارتقای امنیت خوابگاه‌ها بکنند.
