رویارویی دو محور مقاومت و امریکا در عراق بعد از شهادت سرداران مقاومت وارد فاز جدی‌تر و تازه‌ای شد و میتوان یک دوره‌ی پینگ-پونگی را در نظر گرفت و اوج تشدید آن به ۲۱اسفند و حمله حزب‌الله عراق به پایگاه التاجی بود که هرچند با پاسخ امریکا مواجه شد اما متقابلا با واکنش نیروهای حزب‌الله در حمله دوباره به‌التاجی همراه‌بود و اندکی پس از آن شروع فرآیند تخلیه پایگاههای امریکایی القائم(الانبار)در اواخر اسفند و تخلیه القیار(موصل) و کی‌وان(کرکوک) در ماه‌جاری و همچنین گمانه‌ها در خصوص تخلیه چندین پایگاه دیگر از جمله التاجی، الحبانیه و کاخ ریاستی موصل همراه بوده‌است.
هرچند امریکا هدف خود از تخلیه را شیوع ویروس کرونا دانسته اما، بیش از خروج نیروهای امریکایی شاهد جابه‌جایی این نیروها از پایگاههای کمتر ایمن که بارها مورد حمله قرار گرفته به پایگاههای با ضریب‌امنیت بالا چون عین‌الاسد و الحریر هستیم.
عین‌الاسد از جمله مراکز اصلی تجهیزات کنترلی و مدرن امریکا و مجهز به سیستم دفاعی پاتریوت بوده و پایگاه الحریر با قرارگرفتن در ۱۱۵کیلومتری مرز ایران دومین پایگاه امن و قابل استفاده امریکایی‌ها بعد از خروج از پایگاههای تخلیه شده است. هرچند الحریر نیز مجهز به پاتریوت می‌باشد اما توان بازدارندگی و تدافعی هر دو پایگاه در زمان حمله ایران به این پایگاهها در ۱۸ دی ماه سال گذشته به محک آزمایش گذاشته شد.
جابه‌جایی نیروها و انتشار خبرهایی از پنتاگون مبنی بر تشدید درگیری‌ها در عراق علیه نیروهای حزب‌الله و اجازه ترامپ برای نقشه‌کشی علیه نیروهای کتائب بیش از پیش احتمال گسترده شدن تنش و حتی کودتا در عراق را بالا برده‌است. پمپئو و اوبراین(مشاور امنیت ملی امریکا)از حامیان اصلی طرح و اتخاذ سیاست تهاجی علیه ایران و حشدالشعبی هستند، در حالیکه رابرت وایت (فرمانده نظامیان امریکائی در عراق) و اسپر(وزیر دفاع) نگران عواقب و حملات تلافی‌جویانه محور مقاومت می‌باشند، این درحالی‌ست که حضور امریکا و نیروهای ائتلاف در عراق ذیل مبارزه با تروریسم داعش توجیه‌گر بوده و تدارکات حمله در این کشور بویژه علیه نیروهای بسیج مردمی آن نقض حاکمیت ملی خواهد بود و پارلمان عراق نیز در مصوبه‌ای در دی‌ماه خواستار خروج تمام نظامیان خارجی از خاک این کشور شد.علاوه براین حدود ۶هزار نیروی نظامی امریکائی در مقابل ۲۷هزار نیروی مقاومت و ۱۲۰ هزار نیروی آموزش دیده حشدالشعبی بار دیگر امریکا را وارد یک قمار نظامی-سیاسی خواهد کرد که میتواند تکمیل کننده پازل شکست ۲۰۰۳ این کشور در عراق باشد.
میتوان چند هدف از این اعلان به حمله را برشمرد؛ اعلام خطر به نیروهای مقاومت برای کناره‌کشی از تهدید مواضع امریکا، استفاده از ضعف توجه ایران دراثر کرونا به عراق و ضربه‌ی محدود به آن برای استفاده‌ی انتخاباتی و تحت‌تاثیر قرار دادن قدرت و توان گروه‌های شیعی و ایران در انتخاب نخست‌وزیر و رای به کابینه‌ی او.
چنان‌چه که گفته شد این اقدام به‌مثابه قماری‌ست که پیروزی آن فقط و فقط در گروه عدم واکنش نیروهای مقاومت و ایران بدست خواهد آمد؛ کتائب حزب الله به عنوان نیروهای زیر مجموعه حشدالشعبی هدف خود را شکست طرح امریکائی‌ها در منطقه بواسطه شکست اشغالگری و اخراج تحقیرآمیزشان از عراق عنوان کرده‌است و اخیرا برگزاری مانور نظامی گردان‌های حزب‌الله و اعلام مواضع آنها مبنی بر پاسخ به هرگونه حمله و تحرکی از سویی و اعلام مواضع ایران بعد از حمله به پایگاه عین‌الاسد مبنی برای نکته که "کاربعدی حتما متناسب با اقدام انجام‌شده امریکائی‌هاست" نشان از این دارد که هر گونه تحرک نسنجیده میتواند به تقابل جدی، جنگ و تنش خارج از احتمال امریکا بینجامد.
چیزی که با توجه به وضعیت داخلی فعلی امریکا در ناتوانی کنترل شیوع ویروس کرونا و عدم پاسخ‌گویی در تامین نیازهای بهداشتی کشور، نمی‌تواند منجر به دستاورد مطلوب برای آنها باشد و همچنین با درنظر گرفتن چنین شرایطی کنگره نیز مانع جدی بر سر راه گروه‌های تندرو و جنگ طلب کاخ سفید خواهد بود و بیش از اعلام عقب‌نشینی به گروه‌های مقاومت منجر به تحرکات بیشتر آنها علیه مواضع خارجیان مداخله‌گر در خاک عراق خواهد شد.
هرچند رسانه‌هایی چون اسپوتنیک هدف امریکا از چنین اعلانی را بیشتر انحراف افکارعمومی داخلی و خارجی نسبت به شرایط داخلی امریکا می‌دانند. چیزی که میتواند دور از ذهن نباشد و شاید یک بمب‌خبری بهترین راهکار برای پوشش ضعف بهداشتی و مدیریتی امریکا در مواجه با کرونا باشد.
* گزارش از سعیده اسدی
