چند پیشنهاد جالب برای اکران اینترنتی

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، عبدالله اسفندیاری تهیه‌کننده سینما و از مدیران باسابقه بنیاد سینمایی فارابی درباره طرح اکران اینترنتی فیلم‌های سینمایی گفت: اکران‌های اینترنتی در مرحله آزمون و خطا قرار دارد و نقاط ضعف و قوت آن هنوز مشخص نیست. البته نفس اکران اینترنتی برخی از فیلم‌ها به شرط داشتن تبلیغات مناسب و قاچاق نشدن آن، خوب است چون ضمن کمک به کاهش هزینه‌های اکران، به نمایش فیلم‌ها هم کمک می‌کند.

اسفندیاری ادامه داد: وقتی در زمینه سال سینما مشکل داریم، سالن‌داران نقش تعیین‌کننده برای اکران فیلم‌ها دارند و ناوگان اکران به گونه‌ای به نمایش چند فیلم کمدی محدود شده است. در تمام دنیا باید جایگزینی برای نمایش فیزیکی فیلم‌ها داشت که همین اکران اینترنتی یکی از راه‌حل‌هاست به شرطی که ساز و کار آن مشخص باشد. در اکران فیزیکی به طور کلی ۲ نوع فروش داریم فروش کوتاه و هجومی و فروش تدریجی و بلندمدت که اتفاقاً دومی مخصوص فیلم‌های خوب و ملی است به طوری که‌ این آثار به تدریج شناخته می‌شوند و اتفاقاً مردم دوست دارند آن فیلم‌ها را چندین بار ببینند یعنی اینگونه نیست که به یکباره به سالن‌ها هجوم بیاورند و در زمان کمی تعداد زیادی از فیلم‌ها دیده شوند. درواقع فروش‌های هجومی برای فیلم‌هایی است که یک بار مصرف هستند.

وی افزود: با توجه به نواقصی که در سیستم اکران و سالن‌ها وجود دارد و فیلم‌های زیادی در این میان له می‌شوند و باید برای آن‌ها چاره‌ای اندیشید، البته نمی‌شود گفت این امر تقصیر کسی است بلکه‌ این موضوع به سیاستگذاری اکران برمی‌گردد. در این دوران کرونا هم مزید بر علت شده است. پیش از آمدن کرونا به‌ ایران، برخی فیلم‌ها اکران محدودی داشتند و حدود یک هفته به نمایش درآمدند که آن‌ها چندین برابر ضربه خوردند چون هزینه‌هایی صرف تبلیغ کرده بودند که آن هزینه‌ها از بین رفت. همه این مسایل عیوبی است که برای اکران در سالن‌های سینما وجود دارد و باید یک راه حل جایگزین برای آن پیدا کرد این راه حل می‌تواند اکران آنلاین باشد.

این تهیه‌کننده سینما تأکید کرد:‌ اما در این میان مهم این است که مشکلات این شیوه اکران برطرف شود یعنی همه مردم به راحتی به آن دسترسی داشته باشند، پیچیده نباشد، چگونگی اخذ پول و رسیدن آن به صاحبان فیلم‌ها مشخص باشد و فیلم قاچاق نشود. بنابراین باید ببینیم نتیجه‌این اکران‌های اینترنتی چه می‌شود چراکه برخی پیشنهاد کرده اند صرفاً برای این دوران خانه نشینی مردم اکران اینترنتی وجود داشته باشد.

اسفندیاری با اشاره به آغاز اکران «نرگس مست» پیش از شیوع کرونا گفت: فیلم ما جزو چند فیلمی بود که به صورت دوبل ضرر کرد! یعنی «نرگس مست» تنها یک هفته آن هم در بدترین فصل اکران به نمایش درآمد و بعد از آن با دیوار کرونا مواجه شد. بنابراین باید تضمینی وجود داشته باشد تا ما بتوانیم ادامه اکران آن را در بستر اینترنت از سر بگیریم، چون نمی‌دانیم چگونه قرار است پول آن برگردد یا خیر.

وی افزود: پیشنهاد من این است که برخی از این شرکت‌های فعال در فضای مجازی، فیلم‌ها را بخرند یعنی اگر رقم‌هایشان معقول باشد، درجه ریسک این نوع اکران کمتر می‌شود. البته نوع دیگری که در این بستر می‌شود امتحان کرد این است که فیلم‌ها به صورت بسته ترکیبی ارایه شوند در این بسته چند فیلم پرفروش و کم فروش در کنار هم عرضه شود که این باعث همپوشانی و در نتیجه کاهش ضرر و زیان‌ها می‌شود. اگر فیلم‌ها به صورت تک‌تک اکران شود فکر نمی‌کنم نتیجه مطلوبی داشته باشد، چون ساز و کار این نوع نمایش مشخص نیست و ریسک بالایی دارد. ولی اگر به صورت پکیج توسط دولت خریداری شود، اتفاق بهتری رخ می‌دهد یعنی به‌این شکل که‌این فیلم‌ها با رقم خوبی خریداری شوند که دوستان احساس کنند تا حدی سرمایه‌شان برگشته است و یک اکران نیمه موفقی داشته‌اند. این مدل فروش، ریسک را کمتر می‌کند به طوری که دوران آزمون و خطا را با ریسک کمتری سپری می‌کنیم.

اسفندیاری اظهار کرد: ما پیشهادهای مختلفی داده‌ایم، به نظرم برای اینکه هم فیلم‌ها متضرر نشوند و هم اینکه ترافیک اکران ایجاد نشود همین خریداری کردن امتیاز فیلم‌ها می‌تواند اتفاق خوبی باشد البته نه با این رقم‌های پیش پا افتاده و تقریباً مضحک که دولت اعلام کرده است. باید عنوان کنم به فیلم‌هایی که در حال اکران بودند و به دلیل کرونا اکرانشان متوقف شد پیشنهاد داده شد که ۶۰ میلیون تومان بابت هزینه تبلیغات دریافت کنند این در حالی است که تبلیغات ما سوخته و زمان را از دست داده‌ایم! سوالی که پیش می‌آید این است که ما بعد از اتمام این شرایط فیلم‌ها را در چه زمانی باید اکران کنیم که دوباره از بین نروند؟

وی توضیح داد: باید رایت این فیلم‌ها با رقم معقول و کارشناسی شده خریداری شود چراکه صاحبان هر کدام از فیلم‌ها حداقل ۱۰۰ میلیون بابت تبلیغات هزینه کرده‌اند که عملا سوخت شده و معلوم نیست اکران بعدی هم چه شکلی داشته باشد. از همین رو به نظرم اگر فیلم‌ها به صورت پکیج خریداری و در فضای مجازی اکران شوند بهتر است. در این صورت سود این فیلم‌ها می‌تواند به صاحبان شرکت‌ها تعلق بگیرد به همین ترتیب ترافیک اکران کم می‌شود، فیلم‌ها ضرر نمی‌کنند و هم اینکه در این فضا تعدادی فیلم توزیع می‌شود که مردم می‌توانند بخرند و ببیند به شرط اینکه رقم‌ها قابل توجه و معقول باشد.

اسفندیاری در پایان بیان کرد: رقم‌ها باید مطلوب باشد که کمکی به سینمای ملی شود و ما نباید چشممان را به چند فیلم کمدی بدوزیم. باید کاری کرد که ضررها و ترافیک اکران کم شود و مردم بتوانند فیلم ببینند. به نظرم اگر برای هر فیلم چیزی حدود ۵۰۰ میلیون در نظر بگیرند ضررها جبران می‌شود.