به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از خبرگزاری دانشجو، محیا معصومی – مخالفان زیادی دارند، اما تعدادشان کم نیست، سابقه و تجربه کمی هم ندارند با این حال مورد غفلت واقع شدند و گویا زور مخالفان بیشتر چربیده است. حرفمان درباره اساتید حق‌االتدریس و روی صحبت‌مان با دانشگاه‌های کشور و در راس آن‌ها وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است. اساتید حق‌التدریس همان افراد کارد به استخوان رسیده‌ای که در زمان نیاز به رسمیت شناخته می‌شوند و وقتی کار از کار می‌گذرد دانشگاه‌ها از راه انداختن امور آن‌ها کناره‌گیری می‌کنند.
مثلا در همین روز‌های کرونایی که آموزش‌ها غیرحضوری و آنلاین شدند تعدادی از اساتید حق‌التدریس کار خودشان را از دست داده‌اند، چون آموزش کلاس‌هایشان را سلب و آن‌ها را به اساتید دیگر سپرده‌اند یا دانشگاه‌ها حتی از ارائه آن درس به دانشجویان خودداری کرده‌اند.
چندی پیش گزارشی هرچند مختصر از مشکلات جامعه اساتید حق‌التدریس نوشتیم و بازخورد‌های مختلفی را به‌خصوص از طرف برخی مسئولان وزارتی گرفتیم که صحبت‌های مطرح شده بی‌پایه و اساس هستند لذا مصمم‌تر شدیم تا تعدادی مدارک و درخواست‌های اساتید را منتشر کنیم تا ببینیم آیا کسی می‌تواند منکر پیگیری‌ها و عدم رسیدگی‌ها برای پنهان کردن مشکلات خانواده آموزشی عالی شود یا خیر؟
سال‌ها سرگردانی نتیجه بی‌جواب گذاشتن درخواست‌ها
خانواده حق‌التدریسی‌ها سال‌های زیادی است که در پی احقاق حق خود هستند و علیرغم آنکه وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی به مطالبات آن‌ها رسمیت بخشیده و طی نامه‌هایی به دانشگاه‌ها از جمله پیام نور خواستار رسیدگی به موضوع اساتید حق‌التدریس شده‌اند، اما این افراد همچنان از این سازمان به آن سازمان و از این وزارتخانه به آن وزارتخانه سرگردان هستند.
عدم پوشش بیمه‌ای کامل، کسر مالیات از حقوق حداکثر یک میلیون تومان سالانه، بی عدالتی در پرداخت دستمزد‌ها و یکسان نبودن حق‌الزحمه آنان با دیگر اساتید و از همه مهمتر ارزش قائل نشدن برای خدمت آن‌ها از جمله مهمترین دلایل اعتراضی اساتید حق‌التدریس است که با جزئیات تمام همه این مطالب چه با واسطه (با کمک گرفتن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و طرح درخواست برای آنان) و چه بی‌واسطه را به سمع و نظر مسئولان وزارت علوم از جمله محمد روشن معاون وقت حقوقی وزارت علوم رسانده‌اند، اما گوش شنوایی نیافته‌اند.
درخواست‌هایی که بی‌تدبیرانه در مرکز نظارت وزارت علوم خاک می‌خورند
با وجود آنکه طبق گفته زهرا قدسی رئیس انجمن اساتید حق‌التدریس دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی استان البرز و عضو اصلی مرکزی شورای راهبردی اساتید درخواست‌ها و اعتراضات به مرکز نظارت و ارزیابی وزارت علوم همواره انتقال داده می‌شود، اما تاکنون هیچ ترتیب اثری داده نشده و وزارت علوم همچنان شاهد ماجراست و واکنشی نشان نمی‌دهد.
ممانعت مسئولان از انتشار قراردادهای اساتید حق‌التدریس
آن‌ها معتقدند اگر وزارت علوم چنین مسائلی را بی‌اساس و یا حتی حل شده می‌پندارد بهتر است تنها یکی از قراردادهای اساتید حق‌التدریس یک دانشگاه منتخب مدنظر را منتشر کند تا نه تنها اساتید پس از سال‌ها بتوانند قرارداد خودشان را ببینند بلکه بند‌های مصوب و تعیین شده در این قرارداد‌ها بر همگان روشن شود.
انتشار قراردادهای اساتید تنها راهی است که وزارت علوم می‌تواند خود را از مشکلات تبرئه و اعتراض اساتید را پایان ببخشد، اما متاسفانه آن‌ها مانع این کار هستند چرا که می‌دانند انتشار قرارداد‌ها محکوم‌شان خواهد کرد و پس از آن مجبور هستند به جای انکار بهره‌گیری از اساتید حق‌التدریس در دانشگاه‌ها بیمه آن‌ها را همچون دیگر اساتید منظور و معافیت مالیاتی را برای آن‌ها اعمال کنند.
سکوت وزیر علوم تا کی ادامه دارد؟
عضو اصلی مرکزی شورای راهبردی اساتید به خبرگزاری دانشجو اعلام کرد پس از آنکه نامه‌های اعتراض و درخواست بررسی وضعیت اساتید حق‌التدریس به معاونت حقوقی وزارت علوم ارسال و جوابی دریافت نشد تصمیم گرفتیم درخواست خود را با نامه‌ای کتبی به منصور غلامی، وزیر علوم برسانیم، اما متاسفانه وزارت علوم همانند همیشه درخواست‌ها را بدون جواب گذاشتند و غلامی هم واکنشی نشان نداده است.
آیا واقعا تاکنون مشکلات اساتید حق‌التدریس و نامه‌های آن‌ها به گوش وزیر علوم نرسیده که این چنین شاهد سکوت غلامی هستیم البته شاید هم این درخواست‌ها پشت یکی از درب‌های بسته وزارت جا مانده، چون اگر غیر از این است پس چرا از سال‌های ۹۶ یا ۹۵ اساتید حق‌التدریس واکنش و پاسخی نمی‌گیرند و همچنان به دنبال احقاق حق خود هستند.
