به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ ویژه‌برنامه «دعوت» به مناسبت ماه مبارک رمضان میزبان مخاطبان شبکه یک است. برنامه «دعوت» به تهیه‌کنندگی مجتبی کشاورز از سال ۹۵ تا ۹۷ با اجرای نیما کرمی و زینب زارع در ماه مبارک رمضان روی آنتن شبکه یک سیما رفته است و امسال برای پنجمین سال متوالی روی آنتن می‌رود و مانند سال گذشته با حضور حجت‌الاسلام محمد برمایی به عنوان مجری کارشناس، برنامه ویژه افطار شبکه یک سیماست.
سال گذشته محوریت برنامه به موضوع ازدواج و سبک زندگی مطلوب در زمان حاضر اختصاص داشت. امسال هم سرفصل‌های متنوع‌تری نسبت به سال گذشته در آن گنجانده شده اما رویکرد اصلی، حفظ و تحکیم بنیان خانواده است. برنامه دعوت کاری از گروه اجتماعی شبکه یک سیماست که در شب‌های ماه مبارک رمضان ساعت ۱۹:15 روی آنتن می‌رود.
«دعوت» را باور داشتیم
عوامل برنامه «دعوت» در گفت‌وگو با «صبح‌نو» عنوان کردند: «دعوت» یک برنامه پنج‌ساله است که در ابتدا با موضوع جشن‌های مردمی روی آنتن می‌رفت. آن زمان ما فکر کردیم چه تغییراتی را در برنامه اعمال کنیم که هم برای مخاطب جذابیت داشته باشد و هم پرمغزتر شود. با تیم اتاق فکر موضوعات گوناگون را بررسی کردیم و تصمیم گرفتیم با این شکل محتوایی و خانواده طرحی را ارائه کنیم. طرح از سمت ما ارائه و از سمت مدیران پذیرفته و ساخته شد. دو مولفه محتوای کامل و گفت‌وگوی هدفمند در جذابیت برنامه بسیار کمک‌کننده است و «دعوت» طبق این دو مولفه اصول خود را پیش می‌برد. همانطور که پیشتر گفته شد، در این برنامه سعی بر این است که موضوعات به گونه‌ای انتخاب شوند که مخاطب تلویزیون را با خود همراه کند. ما قبل از برنامه موضوعات را تدوین، به اطلاع مدیر گروه رسانده و در نهایت کیس‌هایی را از دل این موضوعات انتخاب می‌کنیم. ما در «دعوت» روحانی را مجری نکردیم.
محتوای این برنامه خانواده است؛ ما از فردی استفاده کردیم که متخصص خانواده باشد که فعالیت‌های پژوهشی و تجربی بسیاری در این‌باره دارد. باید اضافه کرد که ما در این برنامه مجری نداریم و آقای برمایی برنامه را به راه درست هدایت می‌کند. اگر در کنار «دعوت» به سایر برنامه‌ها دقت کنید، ما هیچ پلاتوی ویژه اجرا از ایشان نداریم. فضای ماه رمضان یک فضای معارفی‌تری نسبت به ماه‌های دیگر دارد و حضور آقای برمایی در برنامه‌ای خانواده‌محور باعث هدایت درست برنامه می‌شود. ما در این برنامه سعی کردیم که کلام مجری به بار روایی قصه‌های متفاوت کمک کند و به درستی هدایت شود؛ به همین خاطر تلاش ما این است که از دانش و تخصص ایشان در برنامه بهره‌مند شویم. یک انسان در مقام خود اگر به درستی استفاده شود، مورد رضایت قرار می‌گیرد. درباره استقبال مخاطبان از برنامه باید بگوییم استقبال بسیار خوب بوده، به طوری که خود ما انتظار این حجم از اقبال را نداشتیم. به نظر کار پژوهشی‌ای که پیش از برنامه در اتاق فکر صورت می‌گیرد، توانسته است به خوبی موضوعات را جهت دهد.
زمانی که ما تصمیم به ساخت برنامه‌ای با موضوع و محوریت مشخص می‌گیریم، تمام تمرکزمان بر همان است؛ باید گفته شودکه ما تمام تلاشمان را برای برنامه‌ای که در دست تولید داریم، می‌کنیم تا بهترین اتفاق‌ها رقم بخورد و همه تیم در خدمت رویکرد کلی برنامه هستند. ما به کارهایی که انجام دادیم باور داشتیم و اطمینان داریم که بهترین اتفاق‌ها برای موضوعات رخ می‌دهد. این از تیتراژ ابتدایی برنامه تا موضوعات کلی را شامل می‌شود. باید این موضوع را بگویم که ما نه موضوعات را تکرار می‌کنیم و نه سعی به تقلید از برنامه‌ای داریم. ما در «دعوت» برای موضوعات خاص به دنبال سوژه هستیم. برای ما رقابت وجود دارد اما این رقابت میان ما و خودمان است و به خودمان قول داده‌ایم که روز به روز پخته‌تر شویم. ما شاید برنامه‌های دیگر را رصد کنیم ولی درصدد رقابت با آنها نیستیم. ما با توجه به ذائقه مخاطب باید به‌روز باشیم و طبق آن برنامه را منعطف پیش می‌بریم.
مردی که عشق را با زبانی خاص تعریف کرد
برنامه «دعوت» در نهمین قسمت روایتگر داستان عاشقانه و منحصر به فرد یک زوج بود. هانیه کارپیشه، دختر جوانی است که تصادفی سهمگین منجر به ضایعه نخاعی و معلولیت در او شد. او از نحوه کنار آمدن با این اتفاق گفت: بعد از این حادثه به‌خاطر پدر و مادر سعی می‌کردم روحیه‌ام را حفظ کنم. از دید دیگران من انسانی قوی و صبور بودم اما از درون احساس تنهایی و خلأ داشتم. هانیه با گلایه از تصور ایجادشده در میان مردم از فرد معلول ادامه داد: تصویر بدی از فرد معلول در رسانه‌ها دیده‌ایم و این تصور وجود دارد که کسی که روی ویلچر می‌نشیند، تاوان گناه و اشتباهی را پس می‌دهد. یک بار فرد معلولی که موفق باشد، نشان‌مان ندادند.
مهمان دیگر برنامه علیرضا رازانی، جوانی بود که پیش از تصادف و معلولیت از هانیه خواستگاری کرده و جواب رد شنیده بود اما با وجود معلولیت هم هنوز دلباخته دختر این داستان «دعوت» بود. هانیه توضیح داد: علیرضا جوان بود و من در شرایطی بودم که ممکن بود حتی نتوانم بچه‌دار شوم و نمی‌خواستم او به دلیل علاقه به من از فرزند داشتن بگذرد. از طرفی از اینکه احساسش به من ترحم باشد و نه عشق، می‌ترسیدم، پس به او گفتم در هر لحظه‌ای از زندگی که احساس سختی کردی، نمان. دوست نداشتم احساس کند که چیزی را از دست داده است.
علیرضا که برای ازدواج با دختر مورد علاقه‌اش تلاش کرده بود، از اولین سفر مشترک‌شان، تشرف به خانه خدا و اولین دعایش گفت: وقتی چشمم به خانه کعبه افتاد، از خدا سلامتی همسرم را خواستم. هانیتا ثمره عشق پاک هانیه و علیرضاست.
