به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، «آنتونیو گوترش»، دبیر کل سازمان ملل متحد امروز دوشنبه ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی را از یک فهرست سیاه این سازمان که مربوط به نقش‌آفرینی در مرگ کودکان و نقض حقوق آنان است خارج کرد.
خبرگزاری رویترز که این خبر را گزارش داده نوشته اقدام آقای گوترش چند سال بعد از قرار گرفتن ائتلاف سعودی در فهرست سیاهِ مربوط به نقش‌آفرینی در کشتار و زخمی کردن کودکان یمن صورت می‌گیرد.
گوترش در گزارش سالانه خود که خطاب به شورای امنیت نگاشته شده ادعا کرده است: «این ائتلاف پس از کاهش چشمگیر موارد مرگ و قطع عضو در نتیجه حملات هوایی از این فهرست سیاه خارج می‌شود.»
دبیر کل سازمان ملل متحد علاوه بر این ادعا کرده ائتلاف سعودی اقداماتی را به منظور محافظت از کودکان انجام داده است.
سازمان ملل اکتبر سال ۲۰۱۷ ائتلاف سعودی را به دلیل کشتن و مجروح کردن ۶۸۳ کودک در یمن و حمله به ده‌ها مدرسه و بیمارستان در این لیست سیاه قرار داده بود.
گوترش مردادماه سال گذشته هم گزارش خود به شورای امنیت تأکید کرده بود همچنان عربستان سعودی را در فهرست مزبوز نگاه خواهد داشت.
این نخستین بار نیست که نام عربستان سعودی وارد این فهرست سیاه شده یا از آن خارج می‌شود.
سازمان ملل نخستین بار در سال ۲۰۱۶ و در زمان ریاست «بان کی مون» بر این سازمان عربستان سعودی را برای مدت کوتاهی در فهرست سیاه ناقضان حقوق کودک قرار داد.
بان‌کی‌مون در ان اظهار کرد که عربستان سعودی سازمان ملل را برای خروج از این فهرست تحت فشارهای شدید قرار داده و آن را به قطع کمک‌های مالی تهدید کرده است.
تنها یک روز بعد از درج نام ائتلاف سعودی در این فهرست، سیاه بان‌کی‌مون تسلیم فشارها شد و از تصمیم خود عقب‌نشینی کرد. این اقدام با واکنش‌های تند نهادهای حقوق بشری مواجه شد.
ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی از فروردین‌ماه سال ۱۳۹۴ کشور فقیر یمن را برای بازگرداندن قدرت به «عبد ربه منصور هادی»، رئیس‌جمهور مستعفی یمن هدف حملات سنگین هوایی، زمینی و دریایی قرار داده است.
این حملات به نابودی زیرساخت‌های یمن و گسترش فقر، بیکاری و گسترش بیماری‌های واگیردار در این کشور فقیر عربی منجر شده است. ده‌ها هزار نفر بر اثر این حملات شهید و زخمی شده‌اند.
کارشناسان سازمان ملل، یمن را صحنه بزرگترین بحران بشری در جهان توصیف می‌کنند. ۲۲ میلیون نفر که ۷۵ درصد جمعیت یمن را تشکیل می‌دهند نیازمند نوعی کمک‌رسانی و حمایت بشردوستانه هستند. از این میان، ۸.۴ میلیون نفر نمی‌دانند وعده غذایی بعدی‌شان از کجا تأمین خواهد شد.
