به گزارش خبرنگار اقتصادی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این روزها به دلیل بروز شرایط تورمی شدید شاهد این هستیم که حفظ سرمایه به یکی از مهمترین دغدغههای عمومی بدل گشته است. دانشجویان هم بعنوان یکی از مهم ترین اقشار جامعه نیازمند حفظ و افزایش سرمایه خود آن هم در ابتدای مسیر مستقل شدن از خانواده و یا تشکیل خانواده برای خود هستند.در این گزارش قصد داریم به بررسی بازارهای سرمایهای بپردازیم و میزان سوددهی هر یک از آنان بپردازیم سپس مقایسه ای از هزینه های زندگی دانشجویی با میزان سود حاصل از سرمایه گذاری در هر کدام از این بازارهای سرمایه ای ارائه کنیم.
بازار دلار و طلا
شاید بدترین اتفاق برای اقتصاد هر کشوری هجوم نقدینگی به سمت ارزهای بین المللی یا کالاهای مثل طلا یا سکه میباشد. در نتیجه این اتفاق عموم سرمایه ملی به جای آن که صرف اشتغالزایی شود سبب تشدید تورم و تقاضاهای سوداگرانه خواهد شد.
در بین کالاهایی مثل دلار، طلا، بیت کوین، خودرو و مسکن بیشترین سهم را در سوددهی بیت کوین داشته است که البته این اتفاق نیز به مدد افزایش قیمت دلار بوده است. اما کمترین سهم را در میزان بازدهی سرمایه را مسکن و خودرو تشکیل داده اند با این وجود این کالاها جز بیشترین تقاضاهای مردمی بوده است.
اما طلا و دلار با وجود بازدهی نه چندان بد، سرمایههایی منفور برای اقتصاد ملی محسوب میشوند. چرا که افزایش حجم تقاضا برای این کالاها منجر به کاهش ارزش پول ملی ودر نهایت تضعیف اقتصاد ملی خواهد بود.
بازار بورس
پحدود یکسال است که دولت با تبلیغات گسترده خود و همچنین تداوم فرآیند خصوصیسازی شرکتهای دولتی علی الخصوص عرضه سهام عدالت در بورس به جهش بازار سرمایه و تبدیل آن به یکی از پربازدهترین بازارهای کشور بدل کند.
داغ شدن بازار سرمایه با شروع عرضه اولیه شرکتهای بزرگ دولتی آغاز شد؛ عزم و اراده دولت برای تمرکز بر بازار سرمایه در جهت هدایت نقدینگی به سمت تولید با عرضه سهام عدالت در بورس بیش از پیش عیان شده است.
قطعا رشد شاخص کلی بورس میتواند تاثیرات مجموعا مثبتی را برای اقتصاد کشور داشته باشد؛ اما اگر دولت برای اصلاح برخی از ساختارهای غلط بورس اقدام فوری نکند امکان ایجاد حباب در بورس به علت تقاضاهای سوداگرانه وجود خواهد داشت که ترکیدن این حبابا تبعات بسیار منفی برای کشور ایجاد خواهد کرد. اما بصورت کلی سرمایه گذاری در این بازار با وجود نقایص بالا مفیدترین محل سرمایه گذاری برای اقتصاد کشور خواهد بود.
اما در این بین قابل توجه است که بعضی از نمادها با سودهای نجومی خود گوی رقابت را از سایر بازارها ربودهاند و با سودهایی از 100% تا 1000% مشوق سرمایهگذاران بودهاند.
بررسی نشان دهنده آن است روزانه چیزی نزدیک به 1500 میلیارد تومان سرمایه در حال ورود به بازار سرمایه است که این اتفاق فرصتی بینظیر برای جلوگیری از جذب نقدینگی به کالاهایی مثل دلار و سکه میباشد.
با درنظر داشتن دو جدول سود ده سرمایه ای بالا در ادامه هزینههای بالای دانشجویی مخصوصا برای دانشجویان دانشگاه های پولی از جمله هزینههای سرسام آور خوابگاه و غذا وتردد و... را بررسی می کنیم تا در یک بازه 6 ماهه «یک ترم» میزان هزینه های یک دانشجو را محاسبه کنیم و با یکی از سرمایه گذاری های بالا مقایسه کنیم تا بببینیم اگر یک دانشجو بجای شهریه پردازی در یکی از بازارهای سرمایه ای، سرمایه گذاری می کرد، الان از لحاظ اقتصادی چه سودآوری خواهد داشت؟
دانشجویان دانشگاه آزاد و یا دانشجویان مهمان و شبانه دانشگاههای دولتی متوسط مجبور به پرداخت ترمی 2 میلیون و 500 هزار تومان شهریه ثابت و متغییر میباشند که اگر این مبلغ را به ارقامی مثل رفت و برگشت با اتوبوس به شهر خود و هزینه اسکان خوابگاه (در نظر داشته باشید که برخی از دانشگاهها فاقد خواگاه هستند و بعضا دانشجوها مجبور به اجاره خانه میشوند)،هزینه خوراک طول هفته و هزینه خوراک آخر هفته که دانشگاه هزینه آن را تقبل نمیکند اضافه کنیم، شاهد رقمی نزدیک به 7 میلیون تومان خواهیم بود.آن هم تنها برای یک ترم!
این مسئله بسیار برای دانشجویانی که دنبال کسب درآمد هستند قابل توجه است که از طریق این سرمایه چه مقدار میتوانستند سود از طریق سرمایهگذاری کسب کنند.
حال کافیست با یک حساب سرانگشتی در نظر بگیرید اگر دانشجویی 7 میلیون هزینه یک ترم را 6 ماه قبل در یکی از بازارهای سرمایه و در یک نماد خاص سرمایه گذاری می کرد الان به چه درآمدی می رسید؛ با توجه به اینکه در ترم جاری آموزش در دالنشگاه در حد متوسط هم نبوده و به دلیل شرایط ایجاد شده میتوان گفت که عملا عایدی خاصی در اختیار دانشجو قرار داده نشده است.