به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نتایج پنجاه و نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا تا چند روز آینده اعلام خواهد شد. رئیس جمهور کشوری که امروز با سر باز کردن زخم های کهنه دهها سال تبعیض و سرمایه سالاری ساختاری مواجه است و در بسیاری از ایالت‌ها با جنبش های آزادیخواهی و استقلال طلبی دست و پنجه نرم می کند.
نویسندگان قانون اساسی ایالات متحده آمریکا شاید تصورش را هم نمی کردند که روزی کشورشان به بزرگترین و مخوف ترین دولت ناقض حقوق بشر تبدیل می شود! سال های سال خونریزی و جنگ در کشورهای آمریکای جنوبی، ویتنام، کره، افغانستان، عراق و سوریه از آمریکای امروز در اذهان مردم جهان تصویری ساخته که جز تجاوزگری و غارت کشورها هنر دیگری ندارد. نظام سرمایه محور آمریکا امروز خود را در چالش‌هایی جدی با مخالفان درونی و بیرونی می‌یابد که شاید گویای افول سرزمین آرزوهاست!
در این میان تعاملات آمریکا و ایران خود گویای داستان عبرت آموزی است که شرح آن در این مقال نمی گنجد. از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ تا لایحه کاپیتولاسیون، از انتخاب شاه به عنوان ژاندارم منطقه گرفته تا حمله به ایران در اردیبهشت ۵۹ و تحمیل انواع تحریم ها و فتنه های رنگارنگ، روایت هایی از جنس تاریخ معاصر پر فراز و نشیب ملت ایران است.
پروفسور «فرانک فن هیپل» استاد دانشگاه پرینستون درخصوص آینده پیش روی انتخابات می‌گوید: ترامپ از ترس اینکه یک رای عادلانه را از دست بدهد در حال حاضر ادعای تقلب گسترده را در پیش گرفته است. ایالت‌هایی که توسط جمهوریخواهان کنترل می‌شوند، در تلاش هستند رای گیری را در مناطقی که انتظار می‌رود به بایدن رأی دهند، سرکوب کرده و روند رای گیری پستی را که انتظار می‌رود دموکراتها نسبت به جمهوریخواهان بیشتر از آن استفاده کنند سخت کنند. این قطعاً یک چالش برای دموکراسی در آمریکا است.
به نظر می‌رسد در این چهل سال دست آمریکا هیچگاه به اندازه امروز در مقابل اراده ایران و ایرانی خالی نبوده! تحمیل انواع و اقسام تحریم ها در قالب های مختلف کاری با تنها ابزار فشار آمریکا بر ایران کرده که به اذعان ریچارد نفیو، معمار اصلی تحریم های آمریکا در وزارت خزانه داری تحریم‌ها عملاً بی فایده شده است!
مقاومت حیرت آور و قهرمانانه این ملت در این سال‌ها به وجود کاستی‌ها و ناکارآمدی های مشهود مدیران و کارگزاران دولتی معادلات مقامات آمریکایی‌را بر هم زده و باعث ایجاد فصلی جدید در آینده کشور شده است. تنها ماحصل این تحریم‌ها برای ترامپ افزایش تنفر عمومی نسبت آمریکا و از قضا بی اعتبار شدن بیش از پیش جایگاه جریانات غرب گرای کشور در میان مردم بوده است.
تجربه حدود ۷ ساله دولتی که تمام تلاشش را در جهت تعامل با غرب و به طور مشخص در ایالات متحده انجام داد و در مقابل چیزی برابر با هیچ نصیبش شد به ملت ما آموخته که اعتماد به دشمن تحت هیچ شرایطی جایز نیست در مقابل هم به نظر می‌رسد دولت فعلی ایران با امید به نتیجه انتخابات خود را آماده مذاکرات مجدد با نامزد دموکراتها یعنی جلوگیری می‌کند از دولتی که در طول این سال‌ها با گره زدن سرنوشت کشور به خارج از مرزها ظرفیت‌های درونی برای پیشرفت و توسعه را نادیده گرفت و حتی آب خوردن ایرانیان را منوط به توافق با آمریکا زنان است انتظاری جز این نمی رود و بدیهی است که این مردم هستند که باید مطالبه دقیق خود را به گوش پاستور نشینان برسانند.
اصلاح رویه‌های غلط، شفافیت و صداقت، مبارزه با رانت و فساد در بدنه دولت، تکیه بر توان داخلی برای گسترش صادرات غیرنفتی و مبارزه با تورم و شکاف طبقاتی از مسائلی هستند که حل و فصل موثر آنها نه با دخیل بر کنگره های کاخ سفید که با مدیریت انقلابی، مردمی و اعتمادساز به دست خواهد آمد. اقداماتی که شاید کمتر از کارگزاران و مقامات این دولت شاهد بوده ایم. همگی دولت های آمریکا علیرغم وجود اختلاف در رویه ها همگی در اصل دشمنی با انقلاب اسلامی مردم ایران متفق بوده اند.
اظهارات دو نامزد فعلی در تهدید و ارعاب ایران خود به وضوح گویای عمق عناد و دشمنی سیاستمداران آمریکایی است. حال چرا و به چه دلیل قانع کننده هنوز هم عده ای چشم به آمریکا دارند؟!
خود از پرسش های سیاسی عمیق و جدی امروز ماست که می تواند گره گشای بسیاری از نقاط کور سیاست ورزی ایرانی باشد!
گزارش از محمدابراهیم خسروی
