به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از اعتماد انلاین علی صوفی، فعال چپ و از رجال ستادی اصلاحات در بخشی از مصاحبه با شماره سهشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی در اشاره به انتخابات ۱۴۰۰ گفته است: اصلاحطلبان باید روی ۲ نکته توجه داشته باشند و در انتخابات روی آن دو نکته کار کنند. نخستین نکته معرفی یک شخصیت اصلاحطلب، کارآمد و مجرب است که برای مردم شناخته شده باشد و بتواند اعتماد مردم را جلب کند. یعنی شخصیت آن فرد از نظر علمی، تجربی، اجرایی و کارایی برای مردم جا بیفتد. موضوع مهمتر اینکه شخص مورد نظر حتما اصلاحطلب باشد تا مشکلاتی که در انتخاباتهای گذشته به ویژه در انتخابات ۹۶ و عملکرد آقای روحانی پیش آمد و طی آن اصلاحطلبان آسیب دیدند پیش نیاید چون امروز خیلی سخت میتوانند پاسخگوی مردم باشند. لذا باید تمهیداتی اتخاذ شود که دیگر چنین آسیبی پیش نیاید.
او میافزاید:
"نکته دیگر اینکه اصلاحطلبان باید حتما یک برنامه جامع برای برونرفت جامعه از بحرانهای موجود به ویژه در عرصه اقتصاد و معیشت مردم ارائه دهند. یعنی یک برنامه اقتصادی عدالتمحور در ابعاد مختلف که در برگیرنده حل مشکلات معیشتی مردم باشد ارائه کنند که نویدبخش خروج جامعه از این شرایط سخت باشد. البته این مستلزم فراهم شدن شرایط بینالمللی هم هست، چرا که بخش عمده یا ریشه مشکلاتی که اکنون در عرصه اقتصادی وجود دارد و باعث شده دولت یکسری سیاستهای ریاضتی را در پیش بگیرد و فشار آن بر روی مردم است ریشه در تحریمهای بینالمللی دارد. بنابراین باید شرایط بینالمللی را هم به عنوان مولفهای مهم در نظر گرفت. البته با حذف ترامپ از عرصه قدرت اجرایی در آمریکا و سیاست بینالملل به عنوان عامل این تحریمها و رویکرد متفاوت رئیسجمهور جدید آقای بایدن و برگشت آمریکا به برجام و قوت گرفتن برجام که همه نوعی فرصت به حساب میآیند میتوان به بهبود شرایط امیدوار بود. لذا از آنجایی که شرایط بینالمللی نسبت به گذشته بهتر شده است؛ بنابراین اصلاحطلبان میتوانند با توجه به این شرایط بینالمللی برنامههای خود را در عرصه سیاست خارجی و در زمینه مسائل اقتصادی به مردم ارائه دهند و نظرشان را جلب کنند. "
صوفی در بخش دیگری از این اظهارات همچنین با اشاره به اغتشاشات دیماه ۹۶ و آبان۹۸ نیز تصریح میکند: در دولت دوم مردم خیلی زود مایوس، ناامید، سرخورده و خشمگین شدند و در همان سال اول نیز شاهد بودیم که به خیابانها آمدند و اعتراضات خود را مطرح کردند. هر چند که ۲ سال بعد نیز به دلیل عملکرد دیگری از دولت آقای روحانی به خیابانها آمدند. کاملا واضح بود که نارضایتی مردم از انتخاب خودشان است و این انتخاب را به خاطر اعتماد به اصلاحطلبان انجام دادند.[۴]
*اظهارات صوفی در حالی است که اصلاحطلبان در سالهای ۹۲ و ۹۶ نیز مدل انتخاباتی خود را با امید بستن به "باراک اوباما" ارائه کردند و البته نتیجه هم این شد که روزگار فعلی را در دامن رأی مردم گذاشتند!
و اکنون تعجب اینجاست که چپهای ستادی چرا از این اشتباهات مسلّم درس نمیگیرند و همچنان بر آن اصرار دارند!؟
(در واقع درس نگرفتن از این رخداد به حدی عجیب مینماید که موجب بروز برخی تحلیلها مبنی بر عامدانه بودن این اشتباهات شده است)
رفتار ستاد اصلاحات بر اخذ رویکردهای انتخاباتی با تکیه به یک دولت خارجی؛ نوستالژی رفتارهای حزب توده در دوران فعالیتهای سیاسی این حزب در اوایل انقلاب و ایضاً یادآور رفتارهای آقای کروبی در انتخابات سال ۸۴ است که حتی شعارهای اوباما (CHANGE) را نیز روی تریبون تبلیغاتی خود مینوشت...
ما ضمن اینکه قضاوت درباره برنامه انتخاباتی آمریکایی اصلاحطلبان و "بایدنمحوری در انتخابات ۱۴۰۰" را بر عهده مخاطبان محترم میگذاریم؛ بیان این تحلیل را نیز ضروری میدانیم که هسته سخت اصلاحات اولا فضای کشور را در آستانه وقوع "فتنه اقتصادی" میداند و از همین روست که حرفهای ساختارشکنانه خود را گسترش داده است و ثانیا آنها به تکرار رفتار شریرانه "تحریم انتخابات مجلس یازدهم" در صورت تأیید نشدن کاندیدای مد نظر خود میاندیشند.
این در حالی است که با توجه به سوابقی مثل فتنه ۸۸ بعید است که در میان معمّرین اصلاحطلب؛ چهره واجد صلاحیتی برای حضور در انتخابات یافت شود و از سوی دیگر چپها علاقهای به معرفی چهرههای جوان نیز ندارند.
میماند ائتلاف با اشخاصی مثل دکتر لاریجانی که در این زمینه هم اگرچه حزب کارگزاران با نگاه مثبتی به این مسئله مینگرد اما هسته سخت اصلاحات با توجه به علاقه خود برای اخذ رویکرد آنارشیک؛ تاکنون پالس مثبتی برای این تئوری ارسال نکرده است.