به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از اسلش‌گیر، دانشمندان در نقاط مختلف جهان در حال تلاش برای کمک به افرادی بوده‌اند که مشکلاتی دارند که مانع از حرکت کردن، دیدن یا مراقبت کردن از خودشان و خوداتکا بودن می‌شود. امکان بازگرداندن بینایی به نابینایان یا افراد دارای اختلال بینایی یکی از مهمترین چالشهایی است که محققان با آن مواجهند. تیمی از مهندسان مؤسسه پلی‌تکنیک فدرال لوزان (EPFL) تکنولوژی را توسعه داده‌اند که می‌تواند به طور جزئی بینائی را برای نابینایان بازیابی کند.
این تیم یک ایمپلنت شبکیه‌ای را توسعه داده است که با عینکهای هوشمند و یک میکروکامپیوتر مجهز به دوربین توسعه داده است. این سیستم به شکلی طراحی شده است که نوعی از بینایی مصنوعی را با استفاده از الکترودها برای تحریک سلولهای شبکیه برای نابینایان به ارمغان می‌آورد. یک دوربین گنجانده شده در عینکهای هوشمند تصاویر موجود در میدان دید کاربر را ثبت می‌کند و داده‌های آن را به یک میکروکامپیوتر قرار گرفته در یکی از قطعه‌های انتهایی عینک ارسال می‌کند.
میکروکامپیوتر مذکور این داده‌ها را به سیگنال‌های نور تبدیل می‌کند که به الکترودها در ایمپلنت شبکیه ارسال می‌شوند. این الکترودها شبکیه را تحریک می‌کنند تا کاربر بتواند یک دید ساده سیاه و سفید از تصویر پیدا کند. کاربران می‌توانند تصویری را ببینند که از نقطه‌های نوری ساخته شده است که وقتی سلولهای شبکیه تحریک شوند ظاهر می‌شود.
با این حال، ممکن است کاربران ناچار باشند نقاط نور را به شکلی تفسیر کنند که شکل‌ها و اشیاء را برایشان سرهم بندی کند. این محققان این فرایند را با نگاه به آسمان شب و یادگیری تشخیص صورت‌ای فلکی مشخص تشبیه کرده‌اند. البته این سیستم هنوز روی انسان‌ها تست نشده است.
این ایمپلنت‌های شبیکیه حاوی 10500 الکترود هستند، که هر کدامشان یک نقطه نور را تولید می‌کنند. این کار با چالشهایی همراه بوده است به گونه‌ای که نقطه‌ها باید به قدری از هم دور باشند که بتوانند تفاوت بین دو نقطه نزدیک یکدیگر را تشخیص دهند و در عین حال به قدری متراکم چیدمان یافته باشند که رزولوشن کافی را فراهم بیاورند.
