به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ متن این سروده به این شرح است:
بهار می‌رسد از راه و آسمان زیباست
ز بوی گل نفسی تازه کن، جهان زیباست
بیا به صحبت باغ و کنار گل بنشین
شنیدن سخنِ یاس و ارغوان زیباست
بیا به گفت و شنود شکوفه و شبنم
شنیدن سخن شبنم جوان زیباست
بکش تو دست نوازش به روی گل با مهر
به داغ لاله نظر کن به چشم جان، زیباست
بیا به لهجه گل، با جهان تکلم کن
قسم به بوی گل سرخ، این زبان زیباست
بهار می‌وزد و رستخیز زیبایی ست
نظر به باغ و گلستان و بوستان، زیباست
بهار، واقعه‌ای از شکوفه لبریز است
بهار، هلهله‌ای سبز و ناگهان زیباست
بهار، راز شگفتی ست، راز مانایی ست
بهار، مثل تماشای بیکران زیباست
بهار، پرده‌ای از جلوه جمال اوست
که در نگاه خدابین عارفان زیباست
بهار بوی غزل‌های عاشق سعدی ست
«ز در درآمدی و من...»، بخوان، بخوان، زیباست
بهار، حافظ شیراز و کاشف راز است
«به می عمارت دل کن...»، چه داستان زیباست!
و حرف آخر من: دوره کن بهاران را
شنیدن سخن از پیر نکته‌دان، زیباست
