به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسکانیوز، بررسی‌ها نشان می‌دهد که مسئله خودکشی در چندسال گذشته به ویژه در بین دانشجویان خوابگاهی، رشد قابل توجهی داشته است. ناامیدی از آینده شغلی، نبود شرایط تحصیلی مناسب در برخی دانشگاه‌ها، استفاده از موادخدر و مشروبات الکلی، مشکلات مالی و... از جمله عواملی است روانشناسان به عنوان عوامل خودکشی در دانشجویان برشمرده‌اند.
در همین ارتباط، علی نجفی توانا استاد دانشگاه و متخصص جرم‌شناسی، با اشاره به عوامل ترویج خودکشی بین دانشجویان در چندسال گذشته، اظهارکرد: عوامل مختلفی باعث می‌شود که آستانه مقاومت در دانشجویان کاهش پیدا کرده و آنها تنها راه رهایی از مشکلات را مرگ و نیستی بدانند.
وی افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد که تعداد خودکشی در دانشگاه اهواز بیش از نقاط دیگر بوده است. طبق صحبتی که با برخی دانشجویان این دانشگاه داشتیم، به این نکته رسیدیم که عواملی مانند بی‌تفاوتی مسئولان دانشگاه نسبت به وضعیت دانشجویان و وضعیت اسفناک تحصیلی و اقتصادی، از جمله عواملی بوده که زمینه را برای افزایش خودکشی در این دانشگاه فراهم کرده است.
نجفی توانا ادامه داد: در مجموع باید گفت که مسئله خودکشی در خانواده‌هایی که از امکانات کافی و تمکن مالی نیز برخوردار هستند وجود دارد؛ زیرا والدین فرزندان خود را از لحاظ روحی و روانی رها کرده‌اند. متاسفانه در بسیاری از خانواده‌ها هنوز فرهنگ مراجعه به روانشناس و مشاور، نهادینه نشده است و مراجعه به روانشناس، روانکار و مشاور، نوعی تابو شناخته می‌شود. تخلیه فشارهای درونی باعث کاهش اضطراب و نگرانی‌های درونی می‌شود؛ به همین دلیل مراجعه به مشاور و روانشناس باید در بین خانواده‌های ایرانی فرهنگ‌سازی شود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در شرایط کنونی باتوجه به وضعیت نابسامان اقتصادی و نبود مدیریت، توزیع نامناسب ظرفیت‌ها و وجود التهابات سیاسی، جامعه باید پوست‌اندازی کند و بار دیگر در چارچوب و اصول مدیریتی، نقش‌ها را تعریف و تعیین کند و با ایجاد فضایی متناسب در کشور و ارائه آموزش‌های مناسب از زمان مدرسه، احتمال ارتکاب به خودکشی را کمترین میزان ممکن برساند.
وی گفت: از لحاظ علم جرم‌شناسی، اگر شخصی میل به خودکشی داشته باشد، دیگران را هم می‌تواند با خود همراه کند و حتی میل به قتل افراد دیگر نیز پیدا می‌کند. به همین دلیل متولیان فرهنگی کشور باید با تدوین برنامه‌های آموزشی تخصصی و دقیق، علاوه بر آمادگی ذهنی جوانان و والدین نسبت به این موضوع، فرهنگ مراجعه به روانشناس و مشاور را در بین خانواده‌های ایرانی نهادینه کنند. همچنین شناخت علت‌های اصلی خودکشی از جنبه‌های فردی، اجتماعی، مادی، معنوی و روحی، می‌تواند فرآیند آسیب‌شناسی در این حوزه را تسهیل کند.
نجفی توانا با بیان اینکه نداشتن امید نسبت به آینده یکی از عوامل اثرگذار در خودکشی دانشجویان است، خاطرنشان کرد: دانشجویان پزشکی به دلیل شرایطی که دارند، توقع و انتظار دارند که مورد احترام جامعه قرار بگیرد. مدیران جامعه در برخی موارد به جای درک جوانان و دانشجویان، به صورت پادگانی عمل می‌کنند و به جای برخورد عاطفی با دانشجویان، به صورت مکانیکی و سخت افزاری با آنها برخورد می‌کنند.
