به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، محمدعلی زارع چاهوکی معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران، درباره اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاه تهران اظهار کرد: مشاهده شده که اغلب فعالان تشکل‌های دانشجویی دانشگاه تهران توانسته اند با کسب مهارت‌های علمی و عملی و اجتماعی مشاغل مناسبی را کسب کنند.
او افزود: بحث «اشتغال» به این بستگی دارد که سنوات بعد از فارغ التحصیلی چند سال است؟ برای مثال، از نظر علمی درست نیست که اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی را بلافاصله بعد از دانش آموختگی رصد کنیم؛ بنابراین انجام این روند ۲ الی ۳ سال بعد از اینکه دانشجو درسش تمام شد می‌تواند در دستور کار قرار بگیرد.
لزوم ایجاد شاخص‌های مناسب برای رشته‌های تحصیلی
زارع چاهوکی درباره تاثیر افزایش دانشجویان دکتر بر روند کاهش اشتغال فارغ التحصیلان گفت: برای رشته‌های تحصیلی باید شاخص‌های مناسبی داشته باشیم تا متناسب با آن‌ها ظرفیت رشته‌های مورد نیاز جامعه را مشخص کنیم، اما متاسفانه به دلایل گوناگون به خصوص مهاجرت دانشجویان کارشناسی و ارشد برای ادامه تحصیل در کشور‌های دیگر این موضوع به خوبی ساماندهی نشده است.
معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران ادامه داد: شاید یکی از دلایل اصلی اینکه ظرفیت و پذیرش دوره دکتری در ایران افزایش یافته این باشد که دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری زیاد مهاجرت می‌کنند؛ بنابراین باید جلوی خروج دانشجویان کارشناسی از کشور را بگیریم و تمایل آن‌ها را برای ادامه تحصیل در خود کشور افزایش دهیم.
زارع چاهوکی گفت: در حال حاضر تفاوت زیادی بین دانشجویان مقطع دکتری با آنچه که در کشور نیاز داریم، وجود دارد. نکته قابل توجه این است که در بحث افزایش اشتغال بیشتر به نیرو‌های کارشناس و تکنسین نیاز داریم تا دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری؛ بنابراین برای مقطع دکتری باید تنها ظرفیت موسسات آموزشی و پژوهشی محل اشتغال باشد که آن هم بسیار محدود است.
برای اشتغال به دانشجویان تکنسین نیاز داریم نه دکتری!
اشتغال؛ موضوع محوری کشور طی سال های اخیر
گفتنی است که طی سال‌های اخیر، اشتغال در کشـور یــک موضوع محوری و حائــز اهمیـت بــوده و ً اطلاعات دقیــق از برنامه هـای مختلفـی بــرای بهبـود آن بــه اجــرا گذاشته شــده اســت. مسـلما وضــع موجـود می توانـد ابــزار مناسبی بـرای تصمیم گیری هـا در ایــن حـوزه باشـد.
نـرخ بیـکاری کـه عبـارت اسـت از درصـد نسـبت جمعیـت بیـکار بـه جمعیـت فعـال شــاغل و بیــکار، در دهه هــای ۸۰ و ۹۰ ارائه شــده اســت. نــر خ بیــکاری وضعیــت متفاوتــی در ســال‌های مختلــف داشــته اســت. در ســال ۱۳۸۶ و ً در ســال ۱۳۸۹ افزایــش ۱۳۸۷ نــر خ بیـکاری در کشـور کاهـش چشـمگیری می یابد ولــی مجــددا ً در ســال ۱۳۹۵ و ۱۳۹۷ افزایــش و در ســال ۱۳۹۸ می یابد و پـس از آن بــا شــیب نزولــی مجـددا کاهش یافتـه اســت.
بـر اسـاس اطلاعات مرکـز آمار ایـران، نـرخ بیـکاری جمعیـت فار غ التحصیل یـا در حـال تحصیـل دوره هـای تحصیلی در سال ۱۳۹۷، بــرای گروه مردان و زنان در کل کشور ۳/۱۸ درص، بـرای گروه مـردان ۱/۱۳ درصد و بـرای گـروه زنـان ۷/۲۸ درصـد بـوده اسـت. از حـدود ۲/۱۳ میلیـون نفـر جمعیـت فار غ التحصیـل دوره هـای عــالی حـدود ۶/۷ میلیــون نفـر فعـال اقتصـادی بوده که از ایـن تعـداد ۲/۶ میلیـون نفـر شـاغل و ۴/۱ میلیـون نفـر بیکار هسـتند.
