به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ برای همه ما پیش آمده وسط صحبت کردن، کلمهای که قصد استفاده از آن را داریم، در ذهن پیدا نمیکنیم حتی اگر مطمئن هستیم آن کلمه را میدانیم.
با این حال، پرسشهایی در این زمینه به وجود میآید از جمله اینکه چرا این مشکل به وجود میآید و چه زمانی دشواریهای کلمهیابی می تواند نشان دهنده مشکلی جدی باشد؟.
همه افراد گاه به گاه هنگام صحبت کردن با مشکلاتی در یافتن کلمه مواجه می شوند اما اگر این مشکل اغلب با طیف وسیعی از کلمات، نامها و اعداد اتفاق میافتد، میتواند نشانهای از یک اختلال عصبی باشد.
مراحل مربوط به صحبت کردن
تولید کلمات گفتاری شامل چندین مرحله پردازش است؛ این مراحل شامل:
- شناسایی معنای مورد نظر
- انتخاب کلمه مناسب از «واژگان ذهنی» (فرهنگ لغت ذهنی واژگان گوینده)
- بازیابی الگوی صدای کلمه مورد نظر
- اجرای حرکات اندامهای گفتاری برای بیان آن
مشکلات مرتبط با پیدا کردن کلمه مورد نظر هنگام صحبت کردن به طور بالقوه میتواند در هر یک از این مراحل پردازش ایجاد شود.
هنگامی که یک گوینده سالم با وجود احساس دانستن کلمهای، نمیتواند از فرهنگ لغت خود استفاده کند، دانشمندان زبان به این پدیده «واژه فراموشی» (tip-of-the-tongue) میگویند.
اغلب در چنین شرایطی گوینده سعی می کند کمی اطلاعات در مورد معنای کلمه مورد نظر خود ارائه دهد.
چه عواملی میتواند بر کلمهیابی تأثیر بگذارد؟
مشکلات واژهیابی در همه سنین رخ میدهد اما با افزایش سن بیشتر اتفاق میافتد. این وضعیت در افراد مسن میتواند باعث ناامیدی و اضطراب در مورد احتمال ابتلا به زوال عقل شود با این حال این وضعیت همیشه دلیلی برای نگرانی نیست.
همچنین مطالعات نشان داده است برخی از انواع کلمات مانند نام افراد و مکانها، اسامی عینی (مانند سگ یا ساختمان) و اسمهای انتزاعی (مفاهیمی مانند زیبایی یا حقیقت) به احتمال زیاد در مقایسه با افعال و صفتها بیشتر فراموش میشوند.
کلماتی هم که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند به احتمال زیاد منجر به حالتهای واژه فراموشی میشوند.
همچنین به گفته متخصصان، شرایط استرسزا هم میتواند منجر به ایجاد این حالت شود به طوری که بسیاری از مردم گزارش می دهند در طول مصاحبههای شغلی این وضعیت را تجربه کردهاند.
به نقل از ایسنا
