به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ دامنه نوسان مدت‌هاست که به واسطه افزایش تنش در منطقه، به ۱ درصد کاهش پیدا کرده است. عددی که در سال‌های نه چندان دور شامل حال «بازار پایه قرمز» می‌شد که شرکت‌های با بنیاد ضعیف آن را تشکیل داده بودند.
جذاب برای فروشنده، نبود انگیزه برای خریدار
پاشنه آشیل تمام بازارهای مالی جهان، ریسک‌های سیستماتیک است. چرا که هیچ متر و معیاری برای سنجش آن‌ها در تصمیمات وجود ندارد و حتی زمان تحمیل آن‌ها نیز معمولا غیرمتقربه و اتفاقی است. طبیعتا این ریسک‌ها می‌تواند کلیت یک بازار را تحت تاثیر خود قرار دهد و روند نزولی را حکم فرما کند. مشخصا با ادامه‌دار بودن تنش‌ها علی الخصوص بعد از حمله موشکی ایران به اسرائیل، خریدار تمایل خود را برای ورود به بازار و افزایش وزن سبد از دست می‌دهد. دامنه نوسان ۱ درصدی در کنار کارمزد معاملاتی، این انگیزه را بیش از پیش کاهش می‌دهد. همچنین تمام معامله‌گرانی که نگاه کوتاه مدتی به بازار دارند کنار می‌روند که نتیجه‌ای جز کاهش ارزش معاملات و قرمز شدن سراسری تابلو به همراه ندارد؛ نتیجه‌ای که با تعطیلی بازار عملا تفاوتی ندارد.
از سوی دیگر و در سمت فروشنده، انگیزه برای فروش سهام به اندازه کافی وجود دارد. به این صورت که تحلیلگران، ریسک‌های سیستماتیک و ارزنده بودن بازار را با هم در نظر می‌گیرند، اقدام به فروش سهام خود حتی در صف فروش می‌کنند، و با کاهش تنش‌ها مجددا خرید خود را تکمیل می‌کنند. زیرا مادامی که دامنه نوسان به حالت عادی برگردد، سیگنالی برای کاهش ریسک‌ها تلقی می‌شود و بازار رنگ سبز به خود خواهد گرفت.
بررسی بالا از دیدگاه پرایس اکشن، یعنی بررسی اعتقادات، احساسات و پیش‌بینی‌های مجموعه کسانی که در بازار فعالیت دارند، نشان می‌دهد که دامنه نوسان در ظاهر ۱ ولی در باطن عمق منفی بیشتری دارد.
دلیل سومی که می‌توان مدعی بود که تحدید دامنه نوسان، تهدیدی برای بازار سرمایه است، به تحرکات صندوق‌ها برمی‌گردد. منابع صندوق‌ها که برای حمایت از بازار تزریق می‌شوند، فقط در راستای ثبت سفارش فروش‌ها هدر رفته و به هیچ عنوان نمی‌تواند سبب جمع شدن صف‌ها شود. از سوی دیگر، قفل شدن در صف‌های فروش سبب افزایش واحدهای ابطال در صندوق‌های سهامی می‌شود که خود این موضوع بر سنگین‌تر شدن صف‌های فروش دامن می‌زند.
گویا دور باطلی که افزایش ریسک‌های سیستماتیک به بازار تحمیل کرده تمای نداشته و روز به روز نیز قدرت تخریبی آن افزایش می‌یابد. آن چه که مشخص است، تقلیل دامنه نوسان نتوانسته در راستای رسالت خود، یعنی حراست از سرمایه فعالان بازار، حرکت کند. گفتنی است که شرایط حال حاضر بازار سرمایه فقط از افزایش تنش‌ها نشات گرفته و اگر دامنه نوسان محدود نمی‌شد، مانند شهادت اسماعیل هنیه، حجم قابل توجهی از نقدینگی از بازار سرمایه فرار می‌کرد.
