به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» ، حسین افشین امروز (دوشنبه) در آیین گرامیداشت هفته پژوهش و تجلیل از پژوهشگران این دانشگاه بر ضرورت پیشبرد هستههای پژوهشی علوم و فناوریهای نوظهور تأکید کرد و با اشاره به تحولات سریع در عرصههای علمی، اعلام کرد: دانشگاهها باید در کانون توجه این تغییرات قرار گیرند؛ هوش مصنوعی بهعنوان یکی از فناوریهای پیشرفته، به طور گسترده در تمام حوزهها تأثیرگذار است و به همین دلیل، ایجاد هستههای پژوهشی در این زمینه میتواند به توسعه سریعتر فناوریها و نوآوریها در کشور کمک کند.
افشین به ویژگیهای دانشگاه الزهرا اشاره و اظهارکرد: وجود رشتههای متعدد و دایره وسیعی از علوم در این دانشگاه، فرصتی مناسب برای شکلگیری یک هسته قوی پژوهشی در حوزه هوش مصنوعی را فراهم میآورد.
وی همچنین از دانشجویان دانشگاه الزهرا خواست با استفاده از ظرفیتهای علمی و تحقیقاتی خود، این هسته پژوهشی را شکل داده و در این مسیر انجام پروژههای نوآورانه دانشجویی از حمایت معاونت علمی ریاستجمهوری بهرهمند شوند.
معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیسجمهور ضمن تشریح برخی قوانین حمایتی که میتوانند به توسعه زیرساختهای پژوهشی و فناوری دانشگاهها کمک کند به ماده «۱۱ و ۱۳ قانون جهش تولید دانش بنیان» اشاره کرد و از آن به عنوان ابزاری مؤثر برای حمایت از تحقیق و توسعه دانشگاهها نام برد.
افشین در خصوص ماده ۱۳ قانون جهش تولید توضیح داد: این ماده به دانشگاهها و اساتید اجازه میدهد تا در قراردادهای تحقیق و توسعه با صنعت، از اعتبار مالیاتی بهرهبرداری کنند. این اعتبار مالیاتی میتواند تا سقف ۲.۵ میلیارد تومان برای پروژههای تحقیقاتی در نظر گرفته شود.
وی همچنین به ماده «۱۱ بند ت قانون جهش تولید دانش بنیان» اشاره و اظهارکرد: این بند به دانشگاهها اجازه میدهد تا از سرمایهگذاریهای بخش خصوصی برای توسعه پروژههای علمی و پژوهشی خود بهرهمند شوند.
معاون علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیسجمهور همچنین با اشاره به «ماده ۲۰ قانون برنامه هفتم» تصریح کرد: این ماده قانونی ظرفیت بزرگی در خصوص وقف برای دانشگاهها فراهم کرده به طوریکه طبق این ماده، دانشگاهها میتوانند از خیرین برای تأمین منابع مالی استفاده کنند، اما خیرین برای بهره مندی از اعتبار مالیاتی باید از مرحله صفر تا صد یک پروژه را برعهده گیرند.
وی، ایجاد زیرساختهای علمی و پژوهشی مناسب در دانشگاهها را مهم خواند و گفت: اگر دانشگاهها و مراکز علمی کشور نتوانند زیرساختهای مورد نیاز را توسعه دهند، قادر نخواهیم بود همگام با دنیا پیش برویم؛ در شرایط کنونی، سرعت پیشرفت علمی در دنیا بسیار بالاست و کشورهایی که نتوانند بهسرعت به این تحولات واکنش نشان دهند، ممکن است از قافله علم و فناوری جا بمانند.
