به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» یادداشت از وحید عظیم نیا*/// «انرژی هسته‌ای» صنعتی که سال‌ها برخی قدرت‌های جهانی با ابزار فشار و محدودیت، در تلاش برای انکار حق ملت ایران ما بر آن بوده‌اند، امروز با تکیه بر توان متخصصان داخلی، نه‌تنها در صنایع راهبردی بلکه در ساحت‌های حیاتی زندگی مردم حضور یافته و چهره‌ای نو از خود به نمایش گذاشته است. یکی از تازه‌ترین و پراهمیت‌ترین جلوه‌های این حضور، ورود فناوری هسته‌ای به عرصه دامپزشکی و بهداشت دام است؛ جایی که کاربرد‌های صلح‌آمیز آن می‌تواند انقلابی علمی، اقتصادی و اجتماعی رقم بزند. پیشنهاد اخیر رئیس سازمان دامپزشکی کشور برای بهره‌گیری رسمی از فناوری هسته‌ای در نظام بهداشت دام، نه صرفاً یک تصمیم فناورانه، بلکه ترجمان نگاه هوشمندانه‌ای است به پیوند علم و امنیت غذایی و همچنین گامی بلند در مسیر توسعه پایدار، خوداتکایی علمی و ارتقای تاب‌آوری اقتصادی کشورمان. کاربرد فناوری هسته‌ای در دامپزشکی، فراتر از آزمایشگاه‌ها، به ابزاری راهبردی برای حفظ سلامت عمومی و حفاظت از زنجیره تأمین مواد غذایی بدل شده است. از تشخیص دقیق و سریع بیماری‌های دامی گرفته تا پایش بیماری‌های مشترک انسان و دام، از ارزیابی اثربخشی واکسن‌ها تا افزایش ایمنی فرآورده‌های دامی، همه و همه تنها بخشی از قابلیت‌های این فناوری در خدمت رفاه عمومی است. واقعیت آن است که در جهانی که بیماری‌های نوظهور، تغییرات اقلیمی و مخاطرات زیستی، مرز نمی‌شناسند، استفاده از ابزار‌های علمی دقیق و پرظرفیت اجتناب‌ناپذیر است. فناوری هسته‌ای با بهره‌گیری از رادیوایزوتوپ‌های بومی و سیستم‌های پرتودهی هدفمند، توانسته است بستری برای شناسایی سریع، واکنش علمی به بحران‌ها و کنترل هوشمند بیماری‌ها فراهم آورد؛ مزیتی که کشور‌های معدودی در منطقه از آن بهره‌مندند.
ورود فناوری هسته‌ای به حوزه دامپزشکی، تنها یک گام در مسیر توسعه و پیشرفت نیست، بلکه نمادی از پیشرفت علمی و خودکفایی کشور در شرایط سخت است. این تحول نشان‌دهنده اهمیت توانمندی‌هایی است که ممکن است در ظاهر دور از چشم مردم باشند، اما به عنوان پشتوانه‌ای اساسی برای سلامت، امنیت و استقلال یک ملت عمل می‌کنند. کشورمان طی سال‌ها تحریم و محدودیت‌های علمی، توانسته است با استفاده از ظرفیت‌های داخلی و دانش متخصصان خود، فناوری‌هایی نوین را به کار گیرد که نه تنها در سطح ملی، بلکه در سطح بین‌المللی نیز قابل توجه است. امروزه کاربرد فناوری هسته‌ای در دامپزشکی به طور ویژه در حوزه سلامت دام و ایمنی فرآورده‌های دامی برجسته است. این فناوری با استفاده از رادیوایزوتوپ‌ها، پرتودهی هدفمند و سیستم‌های پیشرفته ردیابی زیستی، قادر است به طور دقیق بیماری‌های دامی را شناسایی کند، واکسن‌هایی مؤثرتر تولید کند و فرایند‌های بهداشتی را بهبود بخشد. نتیجه این پیشرفت‌ها، افزایش کیفیت و کمیت محصولات دامی، کاهش ضایعات و بهبود امنیت غذایی است، با این حال آنچه این فناوری را فراتر از یک نوآوری فناورانه می‌سازد، اثرات بلندمدت آن در امنیت ملی و اقتصادی کشورمان است.
کاربرد‌های فناوری هسته‌ای در دامپزشکی تنها به امروز محدود نمی‌شود. در آینده، این فناوری‌ها ممکن است در مقابله با بحران‌های بهداشتی و زیستی، حفاظت از جامعه در برابر تهدیدات طبیعی یا انسانی و تضمین ثبات اقتصادی در زمان بروز مشکلات، نقش‌های حیاتی‌تری ایفا کنند، بنابراین استفاده از این فناوری باید به‌عنوان یک سرمایه ملی و یک دارایی راهبردی مورد توجه قرار گیرد.
