به گزارش سرویس صنفی و آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جنگ و درگیریهای مسلحانه همواره از نگرانکنندهترین تهدیدات برای جوامع انسانی محسوب میشوند. در این میان، دانشجویانی که در خوابگاههای دانشگاهی زندگی میکنند، بهدلیل دوری از خانواده، شرایط غیربومی، و ناآشنایی با محیطهای شهری یا نظامی، جزو گروههای آسیبپذیر تلقی میشوند. آمادگی قبلی، آموزشهای لازم، و ایجاد دستورالعملهای شفاف میتواند در افزایش ایمنی و حفظ جان این افراد نقش حیاتی ایفا کند.
آخرین وضعیت خوابگاههای تهران
دکتر علی حسین رضایان معاون دانشجویی دانشگاه تهران در مورد دانشجویان خوابگاهی که با وجود شرایط خاص ناشی از حمله رژیم صهیونیستی و به تعویق افتادن امتحانات در تهران ماندهاند، گفت: بعد از به تعویق افتادن امتحانات ما به خاطر کاهش نگرانی خانوادهها دانشجویان را تشویق میکنیم که به شهرهای خود بازگردند. به خاطر شرایط فعلی دانشجویان عنوان میکنند که یا بلیط بازگشت پیدا نمیکنند و یا بعضاً بلیطها مقداری گرانتر از حد معمول هستند.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه دانشجویان از شهرهای مختلف هستند، گفت: با توجه به اینکه پراکندگی جمعیت وجود دارد، ممکن است دانشجویان از شهرهای کوچک و روستاها باشند. به همین دلیل ما پیش ثبتنام انجام دادیم که بدانیم مقصد دانشجویان کدام شهرها است.
برنامهریزی برای تامین اتوبوس به مقصد شهرهای بزرگ
رضاییان خاطرنشان کرد: ما برای مقاصد شهرهای بزرگ مثل مشهد، اهواز، اصفهان و ... با ترمینال هماهنگ کردیم تا دانشجویان برای رفتن به شهرهای خود از مراکز استانهای خود برنامهریزی کنند و دانشجویان از این طرح استقبال کردهاند.
ما بررسی کردیم که آیا دانشگاه تهران میتواند از اتوبوسهای خود دانشگاه استفاده کند یا خیر؟ ولی با توجه به اینکه اتوبوسهای دانشگاه، مجوز خارج از شهر ندارند، رانندههای آنها رانندههای حرفهای جاده نیستند و نیاز به شاگرد راننده دارند؛ به همین دلیل استفاده از اتوبوسهای دانشگاه امکانپذیر نشد.
وی ادامه داد: به همین دلیل همکاران ما با ترمینالهای مختلف در مورد این موضوع واحد مذاکره شدند ولی با توجه به اینکه این اتوبوسها باید بدون مسافر بازگردند، مبالغ بیشتری مطالبه میکنند؛ چون هزینه به صورت رفت و برگشت محاسبه میشود.
به گفته معاون دانشجویی دانشگاه تهران؛ مشکلاتی در مورد مسائل مالی وجود داشته ولی در حال حاضر مشکل حل شده و تعدادی اتوبوس برای بازگرداندن دانشجویان پیدا شده است.
دانشگاه تهران هزینه بازگشت برخی دانشجویان را پرداخت میکند
وی با بیان اینکه در حال حاضر مسئله پرداخت هزینهها مانده است، گفت: ما انتظار داریم دانشجویانی که توان پرداخت این هزینه را دارند، خودشان مبلغ را پرداخت کنند ولی آنهایی که به هر دلیل معذوریتی برای پرداخت هزینه دارند، دانشگاه کمک خواهد کرد.
حضور دانشجویان به دلیل نزدیکی خوابگاه به مراکز نظامی به صلاح نیست
رضایان با اشاره به اینکه تعداد دانشجویانی که هنوز در خوابگاهها هستند، کم نیست، ادامه داد: همین موضوع بار مالی نسبتاً زیادی را به دنبال دارد. ولی به هر حال شرایط عادی نیست و خانوادهها نگران اند و حضور دانشجویان در کنار خانوادهها آرامش بخش است. همچنین با توجه به نزدیکی خوابگاه به مراکز نظامی، تجمع دانشجویان در یک نقطه به صلاح نیست. بنابراین دانشگاه دانشگاه تهران تلاش میکند تا دانشجویان با آرامش خاطر به شهرهای خودشان مراجعه کنند.
هنوز ۱۳۰۰ دانشجو در خوابگاه های دانشگاه تهران حضور دارند
معاون دانشجویی دانشگاه تهران در مورد تعداد دانشجویانی که در خوابگاه ماندهاند، توضیح داد: بر اساس آخرین آماری که گرفتیم در کوی پسران نزدیک به هزار نفر و در کوی دختران ۳۰۰ نفر حضور داشتند ولی بر اساس پیش ثبتنامی که انجام شده اگر بتوانیم برای همه دانشجویان اتوبوس برگشت فراهم کنیم، در خوابگاه دختران کمتر از ۵۰ نفر میمانند و تعداد پسران خوابگاهی نیز احتمالاً به ۵۰۰ نفر تقلیل پیدا میکند.
دلیل اینکه برخی دانشجویان قصد دارند در خوابگاه بمانند، شرایط خاص مثل انجام پایاننامه و فعالیتهای آزمایشگاهی است. اگر بتوانیم اتوبوسهای بیشتری تامین کنیم شاید تعداد دانشجویان پسر از این تعداد هم کمتر شود.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران در پاسخ به اینکه آیا دانشجویانی که در تهران میمانند، در خوابگاه خودشان میمانند یا محل دیگری برای آنها در نظر گرفته شده است؟ گفت: مطمئنترین خوابگاهها، خوابگاههای کوی در امیرآباد است و ما مجبوریم که دانشجویان را در آنجا اسکان دهیم.
دانشجویان خوابگاهی در شرایط حساس چه کار کنند؟
آگاهی از وضعیت کشور و هشدارهای رسمی
اولین و مهمترین گام در مواجهه با بحران، آگاهی است. دانشجویان باید:
به اخبار رسمی و اطلاعیههای دانشگاه، وزارت کشور، و مراجع امنیتی توجه ویژه داشته باشند.
از منابع معتبر مانند وبسایتهای خبری رسمی، اپلیکیشنهای هشدار وضعیت اضطراری یا پیامکهای ستاد بحران استفاده کنند.
شایعات و اطلاعات بیپایه را در شبکههای اجتماعی منتشر نکرده و به آنها اعتماد نکنند.
تهیه بسته اضطراری شخصی
هر دانشجو باید یک کیف یا جعبه اضطراری آماده داشته باشد که در صورت نیاز بتواند آن را بهسرعت با خود حمل کند. این بسته باید شامل موارد زیر باشد:
مدارک شناسایی (کارت ملی، شناسنامه، کارت دانشجویی)
پول نقد و کارت بانکی
داروهای شخصی و کمکهای اولیه
بطری آب، کنسرو، تنقلات خشک
چراغ قوه، باتری یدک، چاقوی جیبی
ماسک، دستکش، و ضدعفونیکننده
گوشی موبایل و پاوربانک
شناخت محلهای امن خوابگاه و پناهگاهها
دانشجویان باید پیشاپیش با موارد زیر آشنا شوند:
پناهگاههای عمومی یا زیرزمینی نزدیک به خوابگاه یا دانشگاه
نقاط مقاوم و کمخطر در داخل خوابگاه (مانند زیرزمین، سالنهای بدون پنجره، پلهها)
مسیرهای خروج اضطراری و نحوهی دسترسی به آنها
مکانهای تجمع اضطراری دانشجویان
برقراری ارتباط با خانواده و هماتاقیها
در شرایط بحرانی، حفظ ارتباط نقش حیاتی دارد. پیشنهاد میشود:
شماره تماس اعضای خانواده و نزدیکان را حفظ کرده و در جایی نوشته نگهدارند.
با دوستان نزدیک و هماتاقیها یک گروه اضطراری تشکیل دهند تا در صورت لزوم همدیگر را پیدا کنند.
از نرمافزارهای پیامرسان با قابلیت کار در شرایط اضطراری استفاده کنند.
حفظ آرامش و جلوگیری از رفتارهای هیجانی
در هنگام شنیدن اخبار یا صدای انفجار و حمله هوایی:
از دویدن یا جیغ زدن خودداری کنند تا موجب هراس دیگران نشوند.
با خونسردی کیف اضطراری را بردارند و به سمت مکان امن حرکت کنند.
اگر در محیط بسته هستند، از کنار پنجرهها و شیشهها فاصله بگیرند.
مشارکت در دورههای آموزشی و مانورهای ایمنی
بسیاری از دانشگاهها و نهادهای نظامی یا هلالاحمر، دورههایی برای آمادگی در مواقع بحران برگزار میکنند. حضور در این دورهها ضروری است:
آموزش کمکهای اولیه و احیای قلبی ریوی (CPR)
آموزش مقابله با آتش، زلزله، یا حملات شیمیایی
تمرین خروج سریع از خوابگاه و آشنایی با هشدارهای صوتی
در شرایط جنگی، جنگ اطلاعاتی نیز شدت میگیرد. دانشجویان باید:
از انتشار موقعیت مکانی خوابگاه یا تصاویر از محل خودداری کنند.
مطالب حساس یا محرمانه را در شبکههای اجتماعی بازنشر نکنند.
رمز عبور ایمیل، اپلیکیشنها و دستگاهها را قوی کرده و از دسترسی غریبهها محافظت کنند.
پیروی از دستورالعملهای دانشگاه و نیروهای امنیتی
در مواقع بحرانی، دانشگاهها معمولا ستاد مدیریت بحران تشکیل میدهند. دانشجویان باید:
تنها از مجاری رسمی دانشگاه (سامانه پیامکی، کانالهای اطلاعرسانی، تابلو اعلانات) اطلاعات بگیرند.
در صورت صدور فرمان تخلیه خوابگاه، سریعا اما منظم اقدام کنند.
از درگیری با مأموران امنیتی یا رفتارهای خودسرانه اجتناب کنند.
جنگ و شرایط بحرانی فشار روانی شدیدی به همراه دارند. دانشجویان باید:
سعی کنند در جمع دوستان یا گروه بمانند و از انزوا پرهیز کنند.
در صورت احساس اضطراب شدید، با مشاور دانشگاه تماس بگیرند.
اگر فردی دچار وحشتزدگی یا شوک شده، با آرامش در کنار او بمانند و کمک کنند.
داشتن برنامه جایگزین برای تحصیل و زندگی
در صورت تداوم شرایط جنگی:
با دانشگاه در خصوص ادامه تحصیل آنلاین یا انتقال موقت پیگیری کنند.
در صورت امکان، با خانواده برای بازگشت به محل امنتر هماهنگ شوند.
پیگیر اطلاعیههای مربوط به لغو کلاسها، امتحانات، یا تغییرات تقویم آموزشی باشند.
زندگی خوابگاهی در زمان جنگ، چالشهایی فراتر از تصور روزمره به همراه دارد. اما با آموزش، آمادگی ذهنی و تجهیز مناسب، دانشجویان میتوانند از خود و دیگران محافظت کنند و نقش فعالی در حفظ آرامش و ایمنی جمعی ایفا نمایند. همانطور که امنیت ملی نیازمند استراتژیهای دفاعی است، امنیت شخصی نیز به تدبیر، آگاهی و اقدام بهموقع بستگی دارد.
گزارش از عرفان عباسی
