اندیشه فولادوند در گفتگویی با اشاره به جشنواره فیلم فجر امسال، "بادیگارد" را اثری دانست که انسان را با جادوی سینما آشنا می کند.
وی در این گفتگو با بیان این که "سینما یک‌سری جذابیت‌ها دارد که من از بین فیلم‌هایی که تماشا کردم، این جذابیت‌ها را در «بادیگارد» دیدم" اظهار داشت: بعد از مدت‌ها احساس کردم فیلمی را دیدم که من را دوباره با جادوی سینما آشنا می‌کند. همه چیز در «بادیگارد»، سینما بود. همه چیز در «بادیگارد» اندازه است. برای دیدن این فیلم باید حتما به سینما بیایی و آن را روی پرده سینما ببینی.
فولادوند با انتقاد از روند رو به رشد فیلم های تلخ و خاص در سینما ایران، اغلب فیلم ها را دارای "سندروم فرهادی" دانست و گفت:متاسفانه شصت تا هفتاد درصد فیلم‌ها دچاراصطلاحی شده ند که یکی از منتقدین ما ابداع کرده‌اند به نام سندروم فرهادی.
وی در این گفتگو بیان می کند: چندین سال است که فیلم‌ها در سینمای اجتماعی که مخصوصا در نه سال گذشته بسیار قوت گرفته و تقریبا به سینمای اصلی ما تبدیل شده، همه یکسان شده‌اند و به یک فضاهای تکرار شونده‌ی ارزان، تک لوکیشن و آپارتمانی تبدیل شده‌اند. تنوع ژانر نمی‌بینیم. مثلا ده فیلم را می‌بینی و فکر می‌کنی همه‌ی آن‌ها را یک نفر ساخته است.
این بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به این که "سینما یعنی اگر فیلمی را روی پرده نبینی، همه چیز را از دست بدهی" گفت: الان فیلم‌های زیادی ساخته می‌شود که شما آن را به راحتی می‌توانی مثل تله‌فیلم در دستگاه تلویزیون منزلت ببینی و اصلا نیازی به آن شکوه و جلال و عظمت ندارد.
فولادوند در گفتگوی خود به فیلم های موسوم به آپارتمانی نیز نقد کرده و بیان می دارد: ما فیلم‌های اشتباهی را برای سینما تولید می‌کنیم. این فیلم‌ها کارهای درجه یکی هستند. ولی اکثرا به درد سینما نمی‌خورند. یکی از جاذبه‌های سینما جاذبه‌های تصویری است. اگر قرار است فضای آپارتمانی ببینیم می‌توانیم در صفحه‌ی لب تابمان هم ببینیم و نیازی نیست در صف بایستیم و بلیت سینما بگیریم.
