خبرنامه دانشجویان ایران: ابتدای هفته جاری بود که دونالد ترامپ رئیس جمهور جمهوری خواه آمریکا، با امضای دستوری که هدف از آن "حفاظت از آمریکا در مقابل حملات تروریستی" خوانده شده ورود پناهجویان به آمریکا را برای چهار ماه معلق کرد و موقتاً بازدید شهروندان هفت کشور با اکثریت مسلمان از جمله اتباع ایران به آمریکا را ممنوع کرد. براساس این طرح سفر شهروندان ایرانی ابتدا برای 90 روز متوقف می‌شود اما احتمال تمدید آن وجود دارد. این دستور ترامپ طی روزهای اخیر با واکنش ها و تحلیل های گوناگونی روبرو بوده است، عده ای در داخل این مسئله یک دستور «شخصی» که توسط ترامپ اعمال شده، می دانند و عده ای نیز آن را بخشی از سیاست های «کلان» ایالات متحده ارزیابی کرده اند.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به همین بهانه سعی داریم طی سلسله گزارش هایی به واقعیات پشت صحنه این دستور رئیس جمهور جدید آمریکا بپردازیم، و با مرور انگاره های «روشن» تاریخی چند سال اخیر، به پاسخی نسبت به این دو دیدگاه مطرح شده، برسیم.
اپیزود دوم؛
دولت یازدهم 10 فروردین 93 حمید ابوطالبی را به‌عنوان نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد و به‌عنوان جایگزین «محمد خزاعی» معرفی کرد. اما سنای آمریکا در اقدامی خلاف قوانین بین‌الملل، ورود وی را به خاک این کشور به دلیل آنچه دست داشتن در گروگانگیری سفارت آمریکا در سال 58 در تهران عنوان شده و از «تروریست‌های شناخته‌شده» به‌شمار می‌رود!
ممنوع کرد و اجازه نداد نماینده ایران وارد خاک آمریکا شود. 8 بهمن 93 و پس از نزدیک به 400 روز خالی بودن کرسی جمهوری اسلامی در سازمان ملل، دولت تسلیم تصمیم خلاف حقوق و کنوانسیون‌های بین‌المللی آمریکا شد و «غلامعلی خوشرو» را جایگزین ابوطالبی کرد.
5 ماه قبل از معرفی ابوطالبی به عنوان نماینده دائم ایران در سازمان ملل، برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی، رئیس‌جمهور ایران و رئیس‌جمهور آمریکا به صورت تلفنی با یکدیگر گفت‌وگو کردند. وزرای خارجه 2 کشور نیز چندین بار مذاکرات چند ساعته را پشت سر گذاشته بودند. توافق هسته‌ای ژنو نیز گام اول را برای پایان مخاصمه هسته‌ای آمریکا با ایران نوید می‌داد.
در چنین شرایطی حسن روحانی نماینده دولت خود را برای حضور در آمریکا به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل معرفی کرد. با این حال اما ناگهان قانونگذاران آمریکایی با تغییر قوانین داخلی خود، از صدور ویزا برای حمید ابوطالبی خودداری کردند. این تصمیم قانونگذاران آمریکایی با حمایت قاطع باراک اوباما مواجه شد. آمریکایی‌ها به بهانه حضور ابوطالبی در ماجرای اشغال لانه جاسوسی(در نقش مترجم)، از صدور روادید برای ابوطالبی خودداری کردند، این درحالی بود که ابوطالبی پیش‌تر در قالب یک هیات دیپلماتیک به نیویورک رفته بود.
از سوی دیگر تصمیم آمریکایی‌ها خلاف مصوبات قانونی سازمان ملل بود با این حال هم دولت و هم مجلسین آمریکا از این اقدام حمایت کردند. بلافاصله وزارت امور خارجه و سخنگوی دولت روحانی به این اقدام آمریکایی‌ها اعتراض کردند. این درحالی بود که حمید ابوطالبی حضورش به منظور اشغال سفارت را انکار کرد.
اظهاراتی که البته نهایتا به صدور ویزا برای وی منتهی نشد. حمید ابوطالبی در این باره می‌گوید: «واقعیت این است که من در 13 آبان آن سال و زمان اشغال اصلا در تهران نبودم که از این امر مطلع یا در آن مشارکت یا حضور داشته باشم یا نامم مطرح باشد. من در اهواز از ماوقع مطلع شدم.
مدتی بعد که به تهران آمدم، یک روز مرحوم شهید دادمان به واسطه یکی دیگر از شهدا و فرماندهان جنگ تحمیلی به نام مرحوم شهید ذاکر به من پیغام داد که آنها برای ترجمه به زبان فرانسه به کسی نیاز دارند که بتواند این کار را انجام دهد؛ من پذیرفتم و از منزل به فرودگاه رفتم و به همراه نماینده ویژه پاپ، رهبر مسیحیان کاتولیک که وارد تهران شده بود، برای اولین بار وارد سفارت شدم. یکی، دو بار دیگر هم وقتی در ارتباط با خارج، کار ترجمه لازم بود آن را به زبان انگلیسی یا فرانسوی انجام دادم، مانند ترجمه در زمان آزادی کارکنان زن و سیاهپوستان در کنفرانس مطبوعاتی که جنبه‌ای کاملا انسان‌دوستانه داشت».
