در بخش مهمی از این سخنرانی آمده است: از اینکه دانشگاههای کشور به سمت پولی شدن در حرکت هستند، از اینکه هیچ قانون، امتیاز و حمایتی نسبت به استمرار فعالیت و افزایش انگیزه در حوزه انجمنهای علمی وجود ندارد، از اینکه به عنوان یک دانشجو هزار پیچ و خم و مانع برای انجام یک بازدید علمی بر سر راهمان وجود دارد و از اینکه هیچ تضمینی برای استخدام در رشته تخصصی خود وجود ندارد؛ گله داریم. هرچند بعضی از این گلایهها از سوی همکاران بنده در تریبونهای پیشین به سمع و نظر حضرتعالی رسیده است اما تاکنون توجهی به آن صورت نگرفته است.
متن کامل این سخنرانی را در ادامه میخوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
" کارهای بزرگی از سوی انجمنهای علمی و مجموعههای دانشجویی و کاوشگر برای ملت ایران انجام گرفته است و ملت ایران را در میدانها و عرصه های مختلف به پیش برده است."
مقام معظم رهبری (مدظله العالی)
الهی مرا مدد کن تا دانش اندکم نه نردبانی باشد برای فزونی تکبر و غرور و نه حلقه هایی برای اسارت و نه دست مایه هایی برای تجارت؛ بلکه گامی باشد برای تجلیل ازتو و متعالی ساختن زندگی خود و دیگران. اینجانب ناصر قربانی به عنوان نماینده انجمنهای علمی و نشریات دانشجویی، سلام وعرض ادب و احترام خانواده بزرگ، پویا و توانمند انجمنهای علمی-دانشجویی و نشریات را خدمت ریاست محترم جمهور، دانشجویان و دانشگاهیان گرامی اعلام میدارم.
حضور ریاست محترم جمهور را در دانشگاه و استان سیستان و بلوچستان خیر مقدم عرض نموده و به فال نیک گرفته قابل از ذکر هر نکتهای عاجزانه از ایشان تقاضامندم استان سیستان و بلوچستان را دریابید. استانی که عنوان جوانترین استان کشور را بردوش میکشد و دارای بیشترین آمار بیکاری میباشد. استانی که اگر خیرین مدرسه سازنبودن، مشخص نبود زیر بافت فرسوده مدارس آن چه بلایی بر سر دانشآموزان آن میآمد. استانی که جوانان فارغالتحصیل آن در صف سوختهای قاچاق جان خود را از دست میدهند. استانی که بالغ بر صد هزار کودک و نوجوان بازمانده از تحصیل دارد.
جناب آقای دکتر روحانی، هیئت همراه و دانشگاهیان گرامی؛ نخست از خود بپرسید : "من برای یادگیری و خود آموزی چه کرده ام؟" این پرسش را آن ادر ادامه دهید تا به این احساس شادی بخش برسید که شاید سهم کوچکی در پیشرفت و اعتلای بشریت داشتهاید؛ اما هر پاداشی که زندگی به تلاشمان بدهد و یا ندهد، هنگامی که به پایان تلاشهایمان نزدیک شویم هر کداممان باید حق آن را داشته باشیم و با صدای بلند بگوییم : "من آنچه در توان داشتهام انجام داده ام"
در یک سیاست گزاری جامع، زنجیرهای از نهادها در خدمت به نظاماتی در خواهند آمد که منتهی به رشد علمی کشور میشود. ازمهمترین این نهادها در این زنجیره، انجمنهای علمی- دانشجویی هستند. نهادی که نقش و اثرگذاری آن هم تراز با دیگر نهادها و ازجمله خود دانشگاه است. نهادی که کارکردهایش در جهت پیوند دانشگاه و جامعه میباشد و برای تحقق تولید علم و کاربردی کردن آن در سطح تمام دانشگاههای کشور مشغول به فعالیت میباشند. امروز باعنایت به این مطلب که تعداد این انجمن ها مرز 9200 عدد را درنوردیده و 37 اتحادیه تخصصی نیز از درون این انجمنهای علمی - دانشجویی تاسیس شده ا ست؛ با این حال به عنوان مظلوم ترین تشکل دانشجویی کشور شناخته میشویم به طوریکه مسئولین در سطح کلان کشور کمترین ارزشی برای طیف گسترده از دانشجویان قائل هستند. جناب آقای دکتر روحانی؛ تریبونی که در اختیار بنده است، صدای انجمنهای علمی دانشجویی را به گوش شما میرساند. تقویت انجمنهای علمی دانشجویی و حمایت و اعتماد به ایشان و توجه به جایگاه ا صلیشان، رشد متوازن علمی کشور را به همراه خواهد داشت و دانشگاهی از جنس حرکت، نوآوری، شکوفایی و پیشرفت را به آرمان خواهد آورد.
حال نه تنها این حمایت همراه نیست بلکه یکی از مجموعههای اثرگذار در حوزه علم کشور یعنی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری 4 سال است که حمایت از انجمنهای علمی دانشجویی را قطع کردهاند. این همان چیزی است که باعث رنجش خاطر جامعه علمی کشور میشود.
ما به عنوان بزرگترین تشکل دانشجویی کشور گله داریم که چرا تاکنون نتوانستهایم با مقام معظم رهبری(مدظله العالی) دیدار داشته باشیم و همانند دیگر تشکلهای دانشجویی کشور یک نماینده برای بیان نظراتمان در این دیدار معرفی نماییم. از اینکه برای استفاده بسیاری از امکانات و تسهیلات آزمایشگاهی و کارگاهی کشور با موانع و پیچ وخمهای اداری مواجه هستیم، از اینکه دانشگاههای کشور به سمت پولی شدن در حرکت هستند، از اینکه هیچ قانون، امتیاز و حمایتی نسبت به استمرار فعالیت و افزایش انگیزه در حوزه انجمنهای علمی وجود ندارد، از اینکه به عنوان یک دانشجو هزار پیچ و خم و مانع برای انجام یک بازدید علمی بر سر راهمان وجود دارد و از اینکه هیچ تضمینی برای استخدام در رشته تخصصی خود وجود ندارد؛ گله داریم. هرچند بعضی از این گلایهها از سوی همکاران بنده در تریبونهای پیشین به سمع و نظر حضرتعالی رسیده است اما تاکنون توجهی به آن صورت نگرفته است.
جناب آقای دکتر روحانی؛ جشنواره ملی حرکت یک پویش علمی دانشجویی و یکی از بزرگترین رویدادهای دانشگاهی کشور است. لغو این جشنواره بزرگ ملی توسط وزیر محترم علوم که قرار به برگزاری آن در دانشگاه رازی کرمانشاه بود، آن هم درست 5 روز قبل از برگزاری آن به منزله بی تفاوت بودن نسبت به تلاشها و برنامهریزیهای یک ساله جامعه انجمنهای علمی کشور میباشد به طوری که بهترین فرصت هم فکری جهت توسعه و بازسازی آن دیار را از نخبگان علمی کشور گرفته است. انتظار ما از وزیر محترم علوم این است که راه فرجی داناها را ادامه دهند.
جناب آقای دکتر روحانی؛ انجمنهای علمی از شما انتظار خواهند داشت که زمینهساز اعتماد جامعه به انجمنهای علمی-دانشجویی باشید و به حداقل خواستههای آنان توجه فرمایید. و اما طرف دیگر صحبت بنده نشریات دانشجویی میباشد به طوری که بهره برداری از ظرفیت نشریات دانشجویی میتواند در عرضه الگوی اسلامی ایرانی به جامعه جهانی نقش بسزایی را ایفا کند که اهم مشکلات و درخواستهای نشریات دانشجویی به شرح زیر میباشد:
1 - لزوم تدوین آیین نامه نشریات الکترونیکی با توجه به گسترش فعالیت شبکههای مجازی
2 - راه اندازی سامانه جامع نشریات دانشجویی جهت تجمیع، آرشیو و سهولت دسترسی به نشریات
3 - افزایش و استقلال بودجه نشریات دانشجویی دانشگاههای کشور
4 - راه اندازی خانه نشریات دانشجویی در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
5 - جلوگیری از نظارت پیش از چاپ و همچنین برخوردهای غیرقانونی و خارج از چهارچوب با نشریات دانشجویی
6 - نظارت بر جشنوارههای سالیانه نشریات و عدم سلیقهای شدن داوری های آن
در نهایت برای حضرتعالی در مسیر پیشرفت و اعتلای میهن عزیزمان و دستیابی به اهداف عالی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، آرزوی توفیق و سربلندی را از خداوند متعال خواستارم.
