حالا یکی از نشریات این دانشجویان جزئیات تازه ای از جلسه اخیر هیأت رئیسه و شورای صنفی این دانشگاه منتشر شده است، این نشریه درباره این جلسه نوشته است: شنبه، 11 اسفند ساعت 21:45 دقیقه بالاخره چرا غهای اتاق شورای ریاست خاموش شده و بیش از 10 دانشجو به همراه معاون دانشجویی و نماینده نهاد رهبری از ساختمان ریاست خارج میشوند. جلسه درباره امنیت روحی و جانی دانشجویان در محله طرشت بود.
چند وقتی است که شورای صنفی بسیار پیگیر تأمین امنیت دانشجویان در اطراف دانشگاه است. کارد ناامنی در طرشت به قدری به استخوان نزدیک شده است که چهارشنبه گذشته دانشجویان سه خوابگاه بزرگ طرشت 3، طرشت 2 و شهید احمدی روشن با پلاکارد به حیاط دانشگاه آمدند و قریب به دو ساعت با شعارهایشان به وضعیت ترسناک محله های اطراف دانشگاه اعتراض کردند.
هر چند رئیس دانشگاه و معاون دانشجویی آن شب در میان معترضان حاضر نشدند، اما نتایج آن اعتراض ها و پویش 2400 امضایی #امنیت_نداریم، جلسه فوق العاده هیأت رئیسه دانشگاه با اعضای شورای صنفی در روز شنبه بود. این جلسه به مدت سه ساعت در اتاق شورای ساختمان ریاست برگزار شد. در این جلسه از اعضای هیأت رئیسه دکتر حسینی (معاون فرهنگی)، حاجآقا طباطبایی (نماینده نهاد رهبری) دکتر فاطم یزاده(معاون دانشجویی) و دکتر فاطمی(معاون اداری و مالی) حضور داشتند و رئیس دانشگاه به زعم دانشجویان غایب بزرگ اتاق شورای دانشگاه بود.
بیشتر بخوانید//
دانشجویان دانشگاه شریف: امنیت نداریم!
چه کردیم؟
دکتر فاطمی زاده ابتدا گزارشی از اقدامات دانشگاه درباره امنیت ارائه داد. او از جلسات متعددی که برای این موضوع به همراه حراست دانشگاه با نیروی انتظامی گذاشته شده گفت و به نتایج آن اشاره کرد. یکی از نتایج آن قول تجهیز محله به یک کانکس سیار بوده است. یکی دیگر از خروجی های مهم تعامل با نیروی انتظامی، جلسه با فاتب(فرماندهی انتظامی تهران بزرگ) بوده است که قرار شد از جانب آنها برنامه ای منظم برای آموزش دانشجویان برگزار شود. فاطمی زاده از دانشجویان خواهش کرد که در تبلیغ این برنامه های آموزشی و تشویق دانشجویان به حضور در آنها کمک کنند. همچنین 10 پلیس به منطقه اضافه شده اند و دو رزمایش برگزار شده است. منطقه اطراف دانشگاه نیز در زمره مناطق «قرمز» فاتب قرار گرفت و حساسیت پلیس نسبت به آن افزایش یافته است.
آیا سرویس راه حل کامل است؟
یکی از مسائل فرعی مطرح شده در جلسه که از طرف دبیر شورای صنفی بسیار مورد تأکید قرار گرفت، خرید 10 وَن توسط دانشگاه بود تا رفت وآمد دانشجویان از 13 مبدأ(خوابگاه ها و ایستگاه های مترو و میدان آزادی) را در طول روز بر عهده بگیرند. بر اساس تخمین او هزینه خریداری این ناوگان حمل و نقل یک میلیارد و 600 میلیون تومان خواهد بود که در برابر بودجه تغذیه عدد بسیار پایینی است. تأکید محب زاده بر سرویس آنقدر زیاد بود که بارها اعضای هیأت رئیسه موضوع اصلی را امنیت مطرح کردند و نه سرویس. پس از آن هیأت رئیسه دائم از طرح سرویس ایرادهای منطقی و قانونی گرفت.
یکی از اصلی ترین ایرادهای وارد بر سرویس از طرف دکتر فاطمی، مرد بودجه و قانون دانشگاه بود. او می گفت که اصلا دانشگاه چنین اجازهای ندارد که برای حمل و نقل هزینه کند. یکی از دانشجویان مطرح کرد که چطور میتوان سردر میلیاردی ساخت یا مثلا چرا کارگاه مکانیک برای مدتی تعطیل نمیشود تا هزینه اضطراری امنیت تأمین شود؟ فاطمی در پاسخ گفت: مقدار و ردیف بودجه هر چیزی در دانشگاه مشخص است و اگر مکانیک را تعطیل کنیم بر اساس قانون حق نداریم منابع آن را خرج کار دیگری بکنیم. به گفته او امروز هم وضعیت بودجه آنقدر نامناسب است که دانشگاه به زحمت دارد غذای سلف را تأمین می کند و از درآمدهای اختصاصی هزینه برای این منظور خرج میکند. معاون اداری و مالی دانشگاه صراحتا گفت با توجه به بودجه 97 و 98 دانشگاه هیچ تعهدی برای تأمین هزین ههای سرویس "Full Support نمیتواند بدهد. همچنین فاطمی زاده اعلام کرد بابت هر نوبت رفت و برگشت سرویس به خوابگاه، دانشگاه 70 هزار تومان هزینه می کند!
نقد دیگری که هم دکتر حسینی و هم دکتر فاطمی به طرح سرویس وارد می کردند این بود که چطور می توان دانشجویان را در استفاده از سرویس تفکیک و برخی را مستثنی کرد؟ ضمن اینکه پوشش 11 هزار دانشجو غیرممکن است و خود این سرویس ها بر ترافیک منطقه اثر سوء می گذارند. دانشجویان در پاسخ گفتند که مگر هر روز 11 هزار دانشجو به دانشگاه تردد می کنند؟ کل سلف دانشجویی روزانه حدود پنج هزار ناهار می دهد و تعداد تقریبی افراد حاضر در دانشگاه بسیار کمتر از 11 هزار دانشجوست. دانشجویان مسأله جذب خیّر برای تأمین هزینه سرویس را پیشنهاد دادند که دکتر فاطم یزاده معتقد بود این راه حلی مقطعی است.
ساعات فرسایشی جلسه بحث بر سر سرویس باعث شد موضوع امنیت تا حدی به حاشیه برود. حدود ساعت 21 بود که دیالوگ محب زاده و فاطمی آنقدر طولانی شد و دو طرف نتوانستند یکدیگر را قانع کنند که مح بزاده ناگهان سمت میکروفون آمد و گفت بر او مسجل شده است که دانشگاه عزمی برای حل موضوع ندارد و در حالی که فاطمی در حال صحبت بود، جلسه را ترک کرد. دقایقی بعد دکتر فاطمی، دکتر حسینی و علی لطفی(نای بدبیر شورا) نیز جلسه را به خاطر دیر شدن با خداحافظی از حضار ترک کردند. در ادامه هم چند بار دانشجویان و هیأت رئیسه از جا بلند شدند تا جلسه را پایان دهند اما بحث ادامه پیدا میکرد. پس از خروج محب زاده اعضای شورا بیشتر به مسأله امنیت پرداختند و سرویس را یک راه مؤثر برای امنیت خاطر اعلام کردند؛ نه راه حل اصلی و کامل. وحید دانش بخشی از راه حل های گوناگون درباره افزایش امنیت مثل فعال کردن دوچرخه های دانشگاه، افزایش روشنایی در برخی گذرگاه ها و... را مطرح کرد که مورد استقبال مسئولان حاضر قرار گرفت. در پایان قرار شد شورا مجموع های از راه حل ها را به هیأت رئیسه ارائه دهد تا مورد بررسی قرار گیرد. دانشجویان نیز اصرار داشتند بررسی پیشنهادهای دانشجویان با حضور خودشان انجام شود تا حق دفاع داشته باشند.
