شاخصهای ذکر شده در گزارش پیشرو از جنس شاخصهای خروجی و از دستاوردهای تحقیق و توسعهاند که در فرآیند نوآوری مورد توجه خاص سیاستگذارانند.
برخی مطالعات میزان رشد و توسعه فناوری در کشور و رتبه ایران در سطح منطقه یا جهان را با تأکید بر شاخصهای علمی و به طور خاص تعداد مقالات بررسی میکنند و بعضی دیگر نیز به دلیل ارجاعات پایین به مقالات کشورمان مدعی کم کیفیتی مقالات ایرانی و لزوم تلاش برای افزایش کیفیت تحقیق و پژوهش در کشورند.
برای بررسی این دیدگاهها، در این گزارش وضعیت ایران در زمینه شاخصهای علمی حوزه علوم رایانه (مشتمل بر رشتههای هوش مصنوعی، ریاضیات و نظریه رایانشی، طراحی با کمک رایانه و گرافیک، ارتباطات و شبکههای رایانهای، برنامههای کاربردی علوم رایانه، علوم رایانه، تشخیص الگو و دید رایانهای، معماری و سختافزار، تعامل انسان رایانه، سیستمهای اطلاعاتی، پردازش سیگنال و نرمافزار) بررسی و به طور خاص رتبه ایران از نظر شاخص مقالات با کشورهای منطقه مقایسه و با توجه به وضع موجود پیشنهادهایی ارائه شدهاند.
شاخصها به دو دسته کیفی و کمی تقسیم شدهاند. در شاخصهای کمی هدف اندازهگیری تعداد مقالات منتشر شده و در طول سالهای مختلف است اما این شاخصها به تنهایی برای ارزیابی مقالات علمی کافی نیستند؛ لذا شاخصهای دیگری نیز برای بررسیهای مورد نظر قرار گرفتهاند.
• تعداد ارجاع به مقاله (Citation): نشاندهنده تعداد کل ارجاعات داده شده به مقالههای یک کشور مشخص است.
• تعداد ارجاع به خود (Self-Citation): نشان دهنده تعداد ارجاعاتی است که نویسندگان یک مقاله به مقالات قبلیکشور خود میدهند. زیاد و کم بودن به خود، فینفسه مبین حقیقتی خاص نیست.
• شاخص اچ (H-index): تعداد مقالات یک کشور (h) که حداقل h بار مورد ارجاع قرار گرفتهاند.
جدول زیر رتبه ایران را از نظر مقالات و شاخصهای ارزیابی آنها در حوزه علوم رایانه در بین کشورهای خاورمیانه نشان میدهد.
با توجه به جدول که از سوی معاونت پژوهشهای زیربنایی و امور تولیدی دفتر مطالعات ارتباطات و فناوریهای نوین مرکز پژوهشهای مجلس ارائه شده، تعداد مقالات علوم رایانه تا از سال 1996 تا پایان سال 2013 براساس پایگاه اسکوپوس 28 هزار و 588 مقاله بوده است.
آمارها نشان میدهد ایران از سال 2010 در صدر کشورهای منطقه قرار گرفته و توانسته است رتبه جهانی خود را از 45 در سال 1996 به 17 در سال 2013 برساند.
منبع : خبرگزاری تسنیم