به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در اسناد جدید منتشر شده تاکنون برخی اسامی سیاسیون یا نزدیکان مقامات سیاسی به چشم می خورد که می توان فهرستی از مهمترین شخصیتهای سیاسی مطرح شده در «اوراق پاناما» را به اینصورت دسته بندی کرد:
سران کنونی حکومتها و دولتها:
ملک سلمان، پادشاه عربستان سعودی
خلیفه بن زاید آلنهیان، رئیس امارات متحده عربی و امیر ابوظبی
پترو پوروشنکو، رئیس جمهوری اوکراین
سیگموندور گونلوسان، نخستوزیر ایسلند
مائوریسیو ماکری، رئیس جمهور آرژانتین
سران سابق حکومتها و دولتها:
حمد بن خلیفه آلثانی، امیر سابق قطر و پدر امیر کنونی قطر
حمد بن جاسم بن جبر آلثانی، نخستوزیر سابق قطر
علی ابوالراغب، نخستوزیر سابق اردن
ایاد علاوی، نخستوزیر موقت و معاون سابق رئیس جمهوری عراق
پاولو لازارنکو، نخستوزیر سابق اوکراین
آیون استورزا، نخستوزیر سابق مولداوی
بیدزینا ایوانیشویلی، نخستوزیر سابق گرجستان
احمد المیرغنی، رئیس جمهوری سابق سودان
سایر مقامات حکومتی:
محمد بن نایف، ولیعهد و وزیر کشور عربستان سعودی
بارون اشکرافت (مایکل اشکرافت)، عضو بازنشسته مجلس لردهای بریتانیا
بارونس شارپلس (پاملا شارپلس)، عضو مجلس لردهای بریتانیا
جروم کویزک، وزیر سابق بودجه فرانسه
عبدالسلام بوکوعرب، وزیر صنایع و معادن الجزایر
محمد مصطفی، وزیر سابق اقتصاد ملی فلسطین
فرمانده سابق ارتش ونزوئلا
رئیس سابق کمپانی دولتی نفت ونزوئلا
خوزه ماریا بوتلهو دی واسکنسیلوس، وزیر نفت آنگولا
وزیر دارایی سابق ایسلند
وزیر کشور کنونی ایسلند
وزیر انرژی مالت
نستور گریندتی، شهردار لانوس آرژانتین
ایان کربی، رئیس دیوان عالی و دادستان کل سابق بوتسوانا
انگ ونگ واتنا، وزیر دادگستری کامبوج
آلفردو اواله رودریگز، همکار سازمان اطلاعات شیلی
جایانت کابیلا، عضو مجمع ملی جمهوری دمکراتیک کنگو
برونو ایتوآ، وزیر تحقیقات علمی و نوآوری فنی جمهوری کنگو
پدرو دلگادو، استاندار سابق «ساحل مرکزی» در اکوادور
استاروس پاپاستاورو، مشاور دو نخستوزیر سابق یونان (کوستاس کارامانلیس و آنتونیس ساماراس)
استاندار سابق دلتا در نیجریه
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت ملی پرو
پاول پیسکورسکی، شهردار سابق ورشو لهستان
ژنرال ایمانوئل نداهیرو رئیس سابق سازمان اطلاعات و امنیت روآندا
مشاور سابق رئیس سازمان امنیت ملی اکوادور
خویشاوندان مقامات حکومتی:
ایان کامرون، پدر دیوید کامرون نخستوزیر بریتانیا
خواهر خوان کارلوس پادشاه سابق اسپانیا
زن کمیسیونر محیط زیست و انرژی اتحادیه اروپا و وزیر سابق کشاورزی اسپانیا
کوجو عنان، پسر کوفی عنان دبیرکل سابق سازمان ملل متحد
امی مارکوس، دختر فردیناند مارکوس رئیس جمهوری سابق فیلیپین
مهربان علیاف، لیلا علیاف، آرزو علیاف، حیدر علیاف و سویل علیاف اعضای خانواده الهام علیاف رئیس جمهوری آذربایجان
مریم، حسن و حسین نواز شریف فرزندان نواز شریف نخستوزیر پاکستان
نوه نورسلطان نظربایف، رئیس جمهوری قزاقستان
پسر نجیب رزاق، نخستوزیر مالزی
برخی خویشاوندان شی جین پینگ، رهبر چین، و سایر مقامات چینی
علاء مبارک پسر حسنی مبارک، رئیس جمهوری سابق مصر
رامی و حافظ مخلوف، پسرخالههای بشار اسد رئیس جمهوری سوریه
پسر رئیس جمهوری سابق غنا
زن رئیس جمهوری سابق گینه
پسر معاون سابق رئیس جمهوری هندوراس
پسر رئیس جمهوری سابق سنگال
برادرزاده رئیس جمهوری آفریقای جنوبی
پسر رئیس جمهوری سابق کره جنوبی
در این بین اما آنچه مورد توجه است اینکه برخی رسانه های غربی از جمله بی. بی. سی. فارسی در اخبار و مطالب منتشره خود کوچکترین اشاره ای به ملک سلمان (پادشاه فعلی عربستان)، حمد بن خلیفه آلثانی (امیر سابق قطر)، حمد بن جاسم بن جبر آلثانی (نخست وزیر سابق قطر)، ایاد علاوی (نخست وزیر عراقی وابسته به غرب)، علی ابوالراغب (نخست وزیر اردن) و پوروشنکو (رئیس جمهور غرب گرای اوکراین) نکرده است و تنها با انتشار اسامی چند برگ سوخته متحد غرب همچون حسنی مبارک و یا تلاش برای تخریب ولادیمیر پوتین با چسباندن تعدادی از اسامی روسی در اسناد منتشر شده همچون سرگی رولدوگین (موسیقیدان) و آرکادی روتنبرگ به عنوان دوستان و نزدیکان وی با توجه به اینکه پوتین در حال حاضر به عنوان دشمن غرب مطرح است؛ نشان می دهد که این رسانه ها تلاش دارند تا با جنگ روانی و رسانه ای، تهدید پیش آمده را به فرصت تبدیل کنند و با یک پیشدستی و در یک پروپاگاندای رسانه ای مانع از شنیده شدن حقایق مربوط به فساد در حکومت های همسو با غرب شوند.
از سویی دیگر برخی رسانه های همسو با غرب نیز در داخل و خارج از کشور با بازی در همین راستا و تلاش در جهت وجاهت بخشی و ترمیم چهرهی فاسد افشا شده غرب- که سالهاست در خصوص مدینه فاضله بودنش در کشور تبلیغات زیادی را در بوق و کرنا کرده اند- با ارائه اطلاعاتی غلط از قبیل اشاره به اسم محمود احمدی نژاد در حالیکه هنوز سندی در این خصوص منتشر نشده استراتژی خراب کردن (disinformation) رسوایی بزرگ غرب را در پیش گرفته اند.
واضح است که اساسا احمدی نژاد چنین سرمایه ای ندارد که محتاج پولشویی برای آن باشد اما حتی به فرض محال اگر شخص وی یا هر یک از نهادهای جمهوری اسلامی اسمشان در لیستها بیاید باز هم اهمیتی نداشت.
چرا که بدیهی است ما برای صادرات نفت در دوران تحریم یا کمک رساندن به متحدان خود نظیر حزب الله و مقاومت فلسطین ناگزیر از روش هایی استفاده می کنیم که طبق قوانین آمریکا و متحدانش پولشویی محسوب می شوند. پس اینکه یک ایرانی در شرایط متهم به پولشویی شود نه تنها بد نیست که افتخار است. منتهی کشورهایی که نه تحریم هستند و نه مشکلی با نظام سلطه دارند وقتی پولشویی می کنند اهدافی نظیر قاچاق مواد مخدر و اعضای بدن و زنان را در دستور کار دارند. پس برای آنها اینکار یک آبروریزی بزرگ است.