سال 1357 هرچه به زمستان نزدیک میشد، موج انقلابیگری مردم ایران گستردهتر میشد و شور و حال بیشتری میگرفت.
خبرنامه دانشجویان ایران: سال 1357 هرچه به زمستان نزدیک میشد، موج انقلابیگری مردم ایران گستردهتر میشد و شور و حال بیشتری میگرفت.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» سال 1357 هرچه به زمستان نزدیک میشد، موج انقلابیگری مردم ایران گستردهتر میشد و شور و حال بیشتری میگرفت. حالا دیگر همه اقشار جامعه در کنار هم برای پیروزی انقلاب اسلامی در خیابانها شعار میدادند و مبارزه میکردند. موج اعتراضها علیه حکومت پهلوی از تهران، قم و تبریز به دیگر شهرها هم رسید و افراد بیشتری را برای مبارزه بسیج کرد. خرمآباد هم یکی از شهرهایی بود که هنوز تظاهرات مردمی این شهر همهگیر نشده بود و اعتراضها به صورت محدود و پراکنده وجود داشت اما اتفاقی در مرداد 57 افتاد که مردم شهر را به خروش آورد. شهر خرمآباد در 23 مرداد اولین شهیدش که جوانی 17 ساله بود را در راه انقلاب داد تا پس از آن مردم با اتحاد و جدیت بیشتری مبارزه را ادامه دهند. مبارزهای که انقلاب اسلامی را به بار آورد و نگذاشت خون شهید «حمید قربانی نسب» بیاثر شود.
اولین تظاهرات انقلابی مردم در خرمآباد در اواخر مرداد 1357 اتفاق افتاد. آخرین روزهای مرداد با ایام ماه مبارک رمضان مصادف شده بود و همین فضایی را برای بیان مخالفتها مهیا کرده بود. در یکی از شبها مأموران ساواک به مسجد علوی خرمآباد ریختند و سیدفخرالدین رحیمی و تعدادی از روحانیون را دستگیر کردند. «حمید قربانینسب» هم یکی از حاضران در مسجد بود و از نزدیک شاهد درگیری و دستگیری یاران خمینی بود. قربانینسب که میخواست در قامت یکی از سربازان خمینی در صف اول مبارزه و نهضت حضور داشته باشد این بیحرمتی مأموران حکومتی را تاب نیاورد و همراه افراد دیگری که در صحنه حضور داشتند شروع به اعتراض کردند.
دستگیری سید همچون آتشی زیر خاکستر، خشم مردم را شعلهور کرد و آنها شروع به سر دادن شعار کردند. با دخالت نیروهای شهربانی و تیراندازی و درگیری فضا امنیتی میشود. در طول مسیر مرتب صدای تیراندازی به گوش میرسید و مأموران با مردم درگیر شده بودند. هر لحظه امکان وقوع هر حادثهای میرفت. مشخص نبود سرنوشت برای تظاهرکنندگان چه چیزی را رقم خواهد زد. حالا دامنه درگیریها از مسجد به خیابان و کوچه پس کوچههای شهر کشیده شده بود.
حشمت الله رشنو همکلاسی شهید حمید قربانینسب و یکی از کسانی که آن شب در درگیریها حضور داشت، درباره اتفاقهای 23 مرداد 57 میگوید: تظاهرکنندگان هنوز به نبش کوچهای که منتهی به در پشتی حمام رضایی بود نرسیده بودند که یکی از خانمها که در طبقه دوم ساختمان داخل کوچه بود از تراس منزلشان ما را صدا زد که سر خیابان نروید مأموران گارد تیراندازی کرده و جلوی در حمام رضایی یک نفر را با تیر زده اند. ما باورمان نمیشد؛ در تاریکی چیز سیاهی مشاهده میشد ولی به علت تاریکی کوچه قابل تشخیص نبود. همین طور که داشتیم با ترس میآمدیم یک دفعه پایمان به چیزی خورد و وقتی که مردی از همراهان که از ما بزرگتر بود خم شد و نگاه کرد. گفت: بچهها یکی را با تیر زده اند؛ من که شوکه شده بودم تا چند دقیقه از ترس متوجه هیچ چیز نشدم؛ فقط موقعی به خودم آمدم که یک نفر از ساختمان مسکونی بالای حمام، سر را از پنجره درآورده و فریاد میزد برگردید؛ پارچه ای را پایین انداخت تا روی جسد بگذاریم. ما هم دوباره برگشتیم و از طرف خیابان فردوسی و کوچههای منتهی به منزل رفتیم اما هنوز نمیدانستیم که آن جسد مربوط به چه کسی است.
برادر شهید قربانینسب اتفاقات آن شب را چنین بازگو میکند: ساعتهای ۲ و ۳ بامداد بود که یکی در منزل را زد و گفت در را باز کنید. مشاهده کردم برادرم رسول که از شهید کوچکتر است، گفت: حمید در کوچه حکیمآباد ۲۴ متری پشت حمام رضایی داخل کوچه شهید شده و جنازه او و دیگر شهدا آنجاست و نحوه شهادت او را از رسول پرسیدم که او گفت اواسط سخنرانی شهید سید فخرالدین رحیمی، نیروهای گارد شاه جهت برهم زدن سخنرانی وارد مسجد شده، اقدام به ضرب و جرح افراد حاضر در مجلس کردند.
با این اتفاق شهید حمید قربانینسب به عنوان اولین شهید انقلاب خرمآباد و استان لرستان لقب گرفت. در حالی که تنها 17 بهار از عمر این شهید بزرگوار میگذشت، او با فدا کردن جانش در راه حفظ اسلام و انقلاب به عنوان یکی از مبارزان انقلاب اسلامی ایران در طول تاریخ ماندگار شد.
منبع: روزنامه جوان