عمر بحث و جدل‌ها درباره مضربودن امواج موبایل، تقریبا به اندازه قدمت حضورش در کشور است، یعنی تقریبا از ابتدای ورودش به کشور، اما و اگرها آغاز شد؛ حرف و حدیث‌ها اما زمانی بالا گرفت که هر روز ضریب نفوذ این دستگاه‌ها بین مردم بیشتر شد و تلفن همراه، مثل یک اپیدمی، تمام کشور را درنوردید؛ البته برای کسانی که درباره مضر بودن امواج تلویزیونی هم مطالبی شنیده‌اند، مضر بودن امواج موبایل، موضوع چندان عجیبی نیست.
به گزارش سرویس فناوری اطلاعات «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ جالب آنکه هنوز متخصصان حوزه‌های مختلف، درباره مضر بودن یا نبودن این دستگاه‌ها و امواج متصاعده از آنها، به یک نظر مشترک نرسیده‌اند و طیف نظرات، «کاملا بی‌ضرر» تا «به‌شدت مضر» را دربرمی‌گیرد. جالب‌تر اینکه متخصصان مخابرات، سعی در تطهیر امواج از گناه آسیب‌زایی دارند و متخصصان حوزه پزشکی، از وارد کردن اتهام سرطان‌زا و مضر بودن به این امواج، کوتاه نمی‌آیند. در این یادداشت درباره میزان مضر بودن این امواج، مطالبی را بیان می‌کنیم که نه سیخ بسوزد، نه کباب! نه با خیال راحت بین امواج غوطه‌ور شوید و نه تمام ابزارهای تکنولوژیک منزل را دور بیندازید.
دریایی مملو از امواج
امواج تلفن‌همراه و وای‌فای، از جنس امواج الکترومغناطیسی و امواج الکترومغناطیسی از نوع امواج مایکروویو است. موادی که حاوی آب هستند (مانند غذاها و بدن انسان) این امواج را جذب می‌کنند و بعضی مواد دیگر، این امواج را بازتاب یا عبور می‌دهند. اما مهم بدن ماست که امواج الکترومغناطیسی را نه بازتاب می‌دهد و نه عبور؛ بلکه سخاوتمندانه، آنها را در آغوش می‌کشد. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود؛ در واقع امواج پیرامون ما، فقط مربوط به تلفن همراه و وای‌فای نیستند. همین کامپیوترهای ظاهرا بی‌آزار که گوشه‌ای از خانه، روی میز جا خوش کرده‌اند، کلی امواج الکترومغناطیسی در اطراف خود پراکنده‌اند. دکل‌های ارتباطی مخابراتی، BTSهای موبایل، خانه همسایه‌ها (البته مودم‌ها و تلفن‌های همراه‌شان) و... همگی امواجی را تولید و پخش می‌کنند که دودش در چشم همه می‌رود. ستاره‌های نوترونی و سیاه‌چاله‌ها، هم امواج رادیویی زیادی تولید می‌کنند که به علت فاصله‌شان از کره زمین، محل بحث ما نیستند. البته خودتان را خیلی مظلوم فرض نکنید. همین قلب و مغز بدن خودتان هم به دلیل انجام فرآیندها و واکنش‌های عادی، جریان‌ها و سیگنال‌های بسیار کوچک الکترومغناطیسی تولید می‌کنند که البته به کسی آسیب نمی‌زند.
امواج مضر یا بی‌آزار
اگر از بسیاری از فعالان حوزه مخابرات و فناوری اطلاعات، در مورد مضر بودن امواج موبایل و وای‌فای بپرسید، می‌گویند تاکنون موردی گزارش نشده، ضرری ندارند، همه‌چیز طبق استانداردها پیش می‌رود، جایی برای نگرانی نیست، این امواج از نظر ما آنقدر قوی نیست که روی سلامت مردم اثر بگذارد و دلخوش‌کنی‌های مشابه. طبیعی هم هست؛ هیچ‌کس دوست ندارد نانش آجر شود. ولیکن پزشکان و متخصصان حوزه سلامت، نظرات بسیار متفاوتی دارند که دانستنش ضرری ندارد.
بسیاری از متخصصان پزشکی و سلامت معتقدند که این امواج بر ساختار مولکولی بدن انسان اثر می‌گذارد و ساختار DNAها را می‌شکند؛ باعث افزایش ناباروری و تغییرات هورمونی می‌شود؛ ضربان قلب را ناهماهنگ می‌کند، باعث اختلالات عصبی در کودکان می‌شود و احتمال سقط جنین را افزایش می‌دهد. بنا بر این گزارش‌ها، امواج الکترومغناطیسی می‌تواند بر ارگان‌های اصلی و حساس بدن، ازجمله قلب، مغز و روده اثر بگذارد و عملکرد آنها را دچار اشکال کند؛ باعث ضعف سیستم ایمنی بدن شود و چوب لای چرخ یادگیری، تمرکز و حافظه بگذارد و بسیاری آثار و مضرات دیگر... اما اگر پای یک جنین در میان باشد، آسیب‌پذیرترین عضو بدن او، مغزش خواهد بود.
نگران باشیم؟
حالا مگر نگران بودن یا نگران نبودن‌تان دردی را چاره می‌کند؟! بنا به آموخته‌های دوران دبیرستان، دفع خطر احتمالی، عقلا واجب است. بهتر است به جای اینکه ژست آدم‌های مظلومی را بگیریم که هیچ کاری از دست‌شان ساخته نیست و هیچ دفاعی در برابر هجوم امواج ندارند، راهکارهایی را یاد بگیریم تا کمتر آسیب ببینیم.
چه کنیم؟
لازم است بدانید امواج وای‌فای از امواج تلفن همراه، ضعیف‌تر و کم‌ضررتر است. بنابراین تا حد امکان، از اینترنت سیمکارت استفاده نکنید و با همان وای‌فای، کارتان را راه بیندازید.
مکالمه با تلفن همراه را به حداقل برسانید. پیامک، را برای همین روزها گذاشته‌اند. اگر مکالمه ضروری است، با تلفن ثابت تماس بگیرید. اگر لازم است با تلفن همراه، مکالمه را انجام دهید، از بلوتوث یا هندزفری استفاده کنید.
تلفن همراه را (به‌خصوص هنگام روشن بودن دیتا و برقراری تماس تلفنی) نزدیک بدن خود (خصوصا قلب، سر و پایین‌تنه) قرار ندهید. در زمان بارداری، تلفن همراه و دستگاه‌های حاوی امواج را از خانم‌ها دور نگه دارید تا به سلول‌های درحال شکل‌گیری و DNA جنین آسیب نرسد.
تا حد امکان از کابل و اتصالات سیمی استفاده کنید؛ تکنولوژی بی‌سیم را بگذارید برای روز مبادا و بعضی اوقات، تفریحی.
تلفن همراه، مودم، کامپیوتر و دستگاه‌های دیگری را که امواج الکترومغناطیسی تولید می‌کنند، در زمان‌های استراحت و زمانی که نیازی به آنها ندارید، خاموش کنید. مودم و کامپیوتر را از برق هم بکشید. تلفن همراه را در حالت پرواز قرار دهید.
هنگام خواب، دستگاه‌های دارای امواج را خاموش کنید و دور از محل خواب‌تان قرار دهید.
تلفن همراه را در جیب‌تان قرار ندهید، داخل کیف جای مناسب‌تری به نظر می‌رسد.
در مکان‌های بسته (مانند آسانسور، قطار و اتومبیل) از دستگاه‌های بی‌سیم استفاده نکنید؛ حتی اگر آنتن دارند. فلز موجود در این مکان‌ها، نرخ جذب امواج و در نتیجه آسیب آنها را بیشتر می‌کند. ضمن اینکه وقتی با وسیله نقلیه در حال حرکت هستید، دستگاه شما برای ارتباط با ایستگاه، تلاش بیشتری می‌کند که باعث افزایش تشعشعات مضر می‌شود.
از شما که گذشت، اما کودکان چند برابر شما در معرض خطر امواج هستند. اجازه ندهید ساعات طولانی با تلفن همراه یا تبلت درگیر باشند. برای مقاصد آموزشی هم می‌توانید یک تبلت بدون سیمکارت تهیه کنید.
امواج تلفن همراه روی بعضی از تجهیزات پزشکی اثر می‌گذارد و کار آنها را دچار اختلال می‌کند. بنابراین اگر برای عیادت یک بیمار می‌روید، مراقب باشید ناخواسته فاتحه‌اش را نخوانید.
پرتوهای قوی الکترومغناطیسی تلفن همراه، ممکن است در برخورد با اشیای فلزی جرقه ایجاد کند و کل یک پمپ بنزین را بفرستد هوا.
