به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایندپندنت، گروهی از محققان دانشگاه میشیگان باتری های بیومورفیکی ساخته اند که به ربات ها کمک می کند تا به وسیله سیستمی شبیه ذخایر چربی در بدن انسان، انرژی را تا ۷۲ بار بیشتر از باتری های معمولی ذخیره کنند.
این ایده با تقلید از منابع انرژی ساخته شده که در بدن موجودات زنده به طور پراکنده وجود دارند. به این ترتیب ظرفیت باتری ربات ها بیشتر می شود و آنها شارژ بیشتری نسبت به نسخه های لیتیومی ذخیره می کنند.
نیکلاس کوتوف محقق ارشد این پژوهش می گوید: از آنجا که باید ۲۰ درصد یا بیشتر از فضای داخلی ربات ها به باتری اختصاص یابد، طراحی این ابزارها با محدودیت هایی روبرو است. ما فقط از یک کیسه چربی استفاده نمی کنیم زیرا سنگین می شود و هزینه انتقال انرژی آن زیاد است. مخزن انرژی توزیع یافته که در حقیقت یک شیوه زیست شناختی است، راهی کارآمدتر برای دستگاه های بیومورفیک است.
فناوری بیومورفیک براساس اشکال زنده و سیستم ها بنا شده و بنابراین برای ربات های انسان نمایی که در محیط با انسان ها کار می کنند، ایده آل است.
باتری های ساختاری توزیع یافته را می توان در همه چیز از پهپادها گرفته تا ربات های نامه رسان استفاده کرد. به گفته کوتوف باتری های روی جدید می توانند مدت زمان فعالیت دستگاه با یک بار شارژ را ۲ برابر کنند.
مینگ کیانگ وانگ یکی دیگر از محققان این پروژه می گوید: ما تخمین می زنیم اگر به جای باتری معمولی از نسخه های جدید استفاده کنیم که از جنس روی هستند و روی بخش خارجی دستگاه قرار می گیرند،ذخیره انرژی آن ۷۲ بار بیشتر می شود.
این باتری ها انعطاف پذیر هستند و می توان آنها را به راحتی در ربات قرار داد. همزمان باتری های مذکور می توانند چند وظیفه را انجام دهند. آنها علاوه بر شارژ دستگاه می توانند از بخش های مختلف ربات محافظت کنند.
باتری مذکور با ذخیره و انتقال انرژی از طریق غشای الکترولیتی انجام می شود. این غشا از نانوالیاف مبتنی بر کربن و ژل پلیمری مبتنی بر آب ساخته شده است.
محققان ادعا می کنند این غشا کمتر از باتری های معمول به محیط زیست آسیب می زند و قابلیت آتش زایی نیز ندارد.
این فناوری روی اسباب بازی های رباتیک به شکل کرم و عقرب آزمایش شده است.
این تحقیق در نشریه Science Robotics منتشر شده است.
