به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اعظم نژادی جامعه‌شناس، استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس با اشاره به مشکلات آموزش مجازی در امتحانات، اظهار کرد: اولین مشکلی که در سیستم آموزشی به صورت مجازی رخ داده است خارج شدن فضای علمی از یکجانشینی است؛ زمانی که دانشجویان به ناچار در کلاس درس حاضر می‌شدند باید طبق قوانین آموزشی و نحوه حضور استاد عمل می‌کردند و همین استقرار دانشجویان و استاد در کلاس و به اشتراک گذاشتن اطلاعات، دانش و تجربه، برای دانشجویان مؤثر واقع می‌شد.
نژادی با اشاره به اینکه آموزش در شرایط کرونایی همراه با توهم و ساحت رمزگونه همراه است، افزود: اکنون دانشجویان به جای اینکه خود را موظف به نشستن پشت سیستم بدانند و برای کلاس آماده باشند در شرایط غیر مستقر و در حال حرکت هستند. بسیاری از آنها به صحبت‌های استاد گوش نمی‌دهند یا در محیط کار و یا خواب‌آلود و نیمه هوشیارند.
این استاد دانشگاه در پاسخ به این پرسش «به نظر شما چه تصوری از کلاس و بازدهی آن وجود دارد؟»، بیان کرد: زمانی که دانشجو در کلاس حضور داشت، دائما اعلام می‌کرد که خسته است و توان ادامه کلاس را ندارد. حالا همان دانشجو باید در کلاس مجازی حضور داشته باشد، یقینا راندمانش به لحاظ یادگیری به دلایل مختلف مانند بی‌حوصلگی، عدم حضور در کلاس، بی توجهی به کلاس و مشغول به کاری دیگر کاهش پیدا کرده است.
نژادی با اشاره به اشکالی که در بیشتر نهادهای آموزشی مشاهده می‌شود، تأکید کرد: متاسفانه اساتید جزوه‌ای را در گروه کلاسی بارگذاری می‌کنند که در مورد آن درسی ارائه نشده و یادگیری بر اساس تعامل و انتقال دانش صورت نمی‌گیرد.
وی در خصوص گلایه‌های دانشجویان و امتحانات مجازی خاطر نشان کرد: در چنین شرایطی امتحان دادن کار بسیار سختی است. بیشتر دانشجویان (بالأخص دانشجویان دوره کاردانی و کارشناسی) با تایپ کردن آشنا نیستند و با بارگذاری جواب ها مشکل دارند؛ در حال حاضر هم قطعی برق و ضعیف بودن اینترنت به مشکلات آنها افزوده شده است. اما با همه این مشکلات، چاره ای جز برگزاری امتحان نیست.
این استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه در حال حاضر امتحان تنها راه ارزیابی دانشجویان است، افزود: وقتی استاد در کلاس، درس می‌دهد و اگر سؤالی از دانشجویان بپرسد، از 30 دانشجو فقط 5 نفر در کلاس حواسشان به درس است و بقیه می گویند، دوباره سوال را تکرار کنید؛ اما معیار استاد برای نمره دادن باید چه باشد؟
وی تصریح کرد: شاید اگر دانشجویان در کلاس به صورت تصویری با استاد ارتباط داشتند، مشکلات کمتر بود، ولی این مسأله هم به دلایل مختلف امکان پذیر نیست؛ البته نحوه برگزاری امتحان از سوی هر یک از اساتید کاری سلیقه‌ای است و به نظر خودشان بستگی دارد.
نژادی درباره چگونگی ارزیابی دانشجویان در شرایط مجازی افزود: باید ببینیم اولویت افراد برای حضور در دانشگاه چیست؛ برخی آمده‌اند تا درس خوانده و مدرک بگیرند، بعضی هم حوصله‌شان در خانه سر رفته و به خاطر تفریح و سرگرمی، درس خواندن را انتخاب کردند. تعدادی هم بخاطر اینکه درس خواندن مد است و حرفایی از قبیل اگر درس نخوانی و دانشگاه نیایی، بی کلاس هستی و ... این گزینه را انتخاب کردند.
وی با بیان اینکه فضای مجازی بهترین انتخاب ممکن برای دانشجویان درس نخوان است، تصریح کرد: این افراد به محض ورود به کلاس درس، شروع به لودگی کرده و کلاس درس را با سیرک اشتباه می‌گیرند؛ دائما به دنبال دور شدن از فضای درس و وارد شدن به مسائل حاشیه‌ای هستند.
نژادی افزود: اما در مقابل دانشجویانی که به دنبال کسب دانش و هویت و شأن اجتماعی هستند در کلاس، فعالیت بیشتری نسبت به دیگر دوستانشان دارند و افراد تکلیف‌شان با خودشان روشن است. برای همین کمتر اعتراضی از سوی این دانشجویان در ارتباط با «کتاب معرفی شده و نحوه برگزاری کلاس» مشاهده می‌شود.
