به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم؛ آتیلا پسیانی بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون در گفت‌وگوی اخیرِش با فریدون جیرانی در برنامه «کافه آپارات» به این نکته اشاره کرد که 17 سال است به جز فوتبال، تلویزیون را دنبال نمی‌کنم.
وی در بخشِ دیگری از سخنانش گفت: از عقب‌ماندگی سریال‌های تلویزیونی از جامعه حرف می‌زند.
همچنین در ادامه با صراحت افزود که حتی سریال‌هایش را هم نمی‌بیند؛ به دلیل اینکه همه سریال‌ها شبیه به هم‌اند و کیفیت ندارند.
این صحبت‌ها انتقاداتی زیادی را به همراه داشت. در حالی او درباره تلویزیون اینگونه سخن می‌گوید که علاوه بر حضور در کارهای مختلف تلویزیونی که بیش از سینما و نمایش‌خانگی است، در آگهی‌های بازرگانی هم حضور دارد.
پس از این اظهارات انتقادات آن‌قدر گسترده شد که آتیلا پسیانی مجبور به عقب‌نشینی شد و در صفحه اینستاگرامی‌اش، واکنش نشان داد و نوشت:
«چند روز پیش، پس از پخش برنامه آپاراتِ آقای جیرانی، برای بعضی این شبهه پیش آمد که من به مجموعه‌های تلویزیونی اهانت کردم که اصلاً چنین چیزی نیست.
اهانت یعنی ناسزا گفتن و کوچک کردن و بد و بیراه گفتن به شخص یا اقوامش که من چنین کاری نکردم، نمی‌کنم و نخواهم کرد.
اینکه هر یک از ما چیزی را دوست بداریم یا نداریم یا نقدی بر آن داشته باشیم، توهین کردن نیست، مثلاً من اگر بگویم که مسابقات کشتی را دنبال نمی‌کنم، به هیچ وجه اهانت به فدراسیون کشتی به حساب نمی‌آید.
فراموش نمی‌کنم و فراموش نکنیم که من با بازی در «محله برو بیا» برای اولین‌بار دیده شدم و تا به امروز مورد لطف بی پایان تماشاگران عزیز بوده‌ام.
اما چرا تماشاگر دائمی سریال‌های تلویزیونی نیستم؟
١- سریال‌هایی را که به عمرم دنبال کرده‌ام، اعم از ایرانی و غیر ایرانی بسیار کم بوده و اصولاً تماشای فیلم یا تئاتر در یک نوبت برایم راحت‌تر است.
٢- در زمان تصویربرداری سریال‌هایی که در آن بازی می‌کنم (که بعضی از آن‌ها را عاشقانه دوست دارم) بعد از تمام شدن هر بخش، آن را با همکارانم بازبینی می‌کنیم، یعنی اینکه من سریال‌هایم را می‌بینم و چون تدوین را می‌شناسم، پشت هم قرار گرفتن این بخش‌ها را هم پیشاپیش می‌دانم.
من به انتخاب‌های خودم در حرفه‌ام اهانت نمی‌کنم. اتفاقا به دلیل احترامی که برای حرفه‌ام قائلم، تصور می‌کنم که اگر تنوع بیشتری وارد سریال‌ها شود، همه احساس رضایت بیشتری می‌کنند.
من با تئاتر، سینما و تلویزیون، زندگی کرده‌ام و به خود می‌بالم که کمتر کار غیر قابل دفاعی داشته‌ام.
در پایان اگر یک دقیقه از گفت‌وگوی یک ساعته من با آقای جیرانی باعث رنجش دوستان عزیزم و تماشاگران گرامی که سرمایه من هستند، شده است، از صمیم قلب پوزش می‌طلبم.»
