به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این روزها وقتی به یک بی حجاب و شل حجاب تذکر اخلاقی و اجتماعی داده می شود معمولاً بی درنگ می گویند مشکلات اقتصادی و معیشتی را رها کرده اید و به بی حجابی گیر می دهید! گویی هیچ نسبتی میان دو مساله اقتصادی و فرهنگی نیست. بلکه مساله اهم فدای مساله مهم شده است. اما چه پاسخی برای این جواب می توان داد؟
از این رو در ادامه یادداشتی از داود مهدوی زادگان، استاد دانشگاه را می‌خوانید که شش جواب جالب به ارتباط مبارزه با فرهنگ برهنگی و مبارزه با مشکلات اقتصادی داده است:
جواب اول؛ اگر طرفداران بی حجابی اعتراض می کنند که چرا کشف حجاب برای شما مهم است؛ باید از آنان پرسید که چرا برای شما هم اقتصاد مهم است. چرا مشکلات اقتصادی و معیشت مردم برای شما به اندازه بی حجاب شدن مهم نیست؟ چرا اصرار بر بی حجابی و برهنگی دارید؟ پس حجاب حتی از مشکلات اقتصادی مهم تر است که تا این اندازه مقاومت می کنند. اما وجه مهم بودن کشف حجاب در پاسخ های بعدی بیشتر روشن می شود.
جواب دوم؛ هر مساله اجتماعی فی نفسه مهم است و باید به حل آن پرداخت. فرضاً حل مشکلات اقتصادی اولویت دارد، اما کوتاهی مسئولان و عوامل مربوطه موجب نمی شود که حل مساله ای فرهنگی و اجتماعی از اولویت بیافتد و نسبت به آن بی تفاوت بود. اگر این زنجیره بی تفاوتی و بی حمیتی ادامه پیدا کند، سنگ روی سنگ بند نمی گیرد و جامعه بیشتر در فساد فرو می رود.
فراموش نشود که باید آن مدیر و کارگزار اقتصادی را سرزنش کرد که چرا مانند آمر به معروف و ناهی از منکر به وظیفه خود عمل نمی کنی، نه آنکه آمر به معروف را سرزنش کنیم. چنین رفتار غلطی برای کارگزار اقتصادی بی کفایت حریم امن پدید می آورد.
جواب سوم؛ معمولاً می گویند جلوی ضرر را هر جا بگیریم، منفعت است. اگر کشف حجاب را امتداد تشدید مشکلات اقتصادی بدانیم که در مواردی اینچنین است، در آن صورت، مبارزه با کشف حجاب اقدام جدی برای حل مشکلات اقتصادی است. بی حجابی و عریان گری بخشی از مسائل پیش آمده ناشی از فساد اقتصادی است. رفع این مسأله خود به خود رفع بخشی از مشکلات اقتصادی است. بنابر این، چرا نباید برای ما مبارزه با کشف حجاب و برهنگی مهم باشد؟
جواب چهارم؛ ثروتمندی را تصور کنید که از راه‌های نامشروع و غیرقانونی مال نجومی کسب کرده است. او مسلما بخشی از عوامل فساد و مشکلات اقتصادی جامعه است. چنین کسی مالش را در همان راه فساد و لذت‌جویی هزینه می کند و کاری با عمل خیر ندارد. او بیش از هر کس دیگری خواهان کشف حجاب و عریان گری است. او دوست دارد که محل کار و کف خیابان و فروشگاه و اماکن تفریحی آنچنان آزاد و رها باشند تا بتواند لذت مال نامشروعی را که به چنگ آورده ببرد. طبیعی است که مبارزه با کشف حجاب و عریان گری خلق ثروتمندان فاسد را تلخ می کند. در این صورت، آیا ناهی از منکرِ بی حجابی با یکی از دانه درشت های پدید آورنده مشکلات اقتصادی مبارزه و محدود نکرده است؟
جواب پنجم؛ اقتصاد جهان در چنبره و زیر سلطه نظام سرمایه داری قرار دارد. هیچ نقطه ای از این جهان نیست که از مصائب و مشکلات لیبرالیسم اقتصادی در امان مانده باشد حتی شهرهای بزرگ ( متروپل ) سرمایه داری غربی. این حلقه و دایره سرمایه داری به کمک ریسمان های کلفت و محکمی توانسته سیطره جهانی پیدا کند. یکی از طناب های مستحکم نظام سرمایه داری ریسمان کشف حجاب و فرهنگ برهنگی است. تجارت سکس که مقدمه آن ترویج فرهنگ عریان گری است، نه فقط برای سرمایه داری پر سودترین تجارت است بلکه هموار کننده سلطه سرمایه داری است. بنابر این، مبارزه با کشف حجاب به مثابه قطع یکی از مستحکم ترین ریسمان های قدرت سرمایه داری است.
جواب ششم؛ همه ما خواهان اقتصاد سالم و مهر اندیش هستیم. اقتصادی که درد و رنج مادی مردم را به حداقل یا صفر برساند و رفاه همگانی را به ارمغان آورد. اما بدیهی است که تحقق چنین اقتصادی بدون سالم سازی سایر حوزه ها ممکن نیست. حوزه فرهنگ نقش بسزایی در ایجاد اقتصاد سالم دارد. اگر حوزه فرهنگ سالم نباشد، اقتصاد سالم هم شکل نمی گیرد. مقابله با کشف حجاب و عریان گری گامی بزرگ برای سالم سازی حوزه فرهنگ و بالطبع زمینه سازی برای ایجاد اقتصاد سالم است.
جمع بندی: پاسخ های دیگری نیز برای پرسش یاد شده وجود دارد ولی به همین شش پاسخ بسنده می شود. جمع بندی ما از این پاسخ ها آن است که مقابله با بی حجابی و فرهنگ برهنگی نه فقط کار فرهنگی و اخلاقی است بلکه اقدامی در جهت مبارزه با مشکلات اقتصادی و سالم سازی آن است. چنین نیست که ناهی از منکر فقط با بی حجاب درگیر می شود بلکه او با عوامل فساد اقتصادی هم در افتاده است. بی جهت نیست که فاسدان اقتصادی به شدت با آمران به معروف و ناهیان از منکر خصومت می ورزند.
