به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از روزنامه جوان، بیانیه وزارت اطلاعات در مورد آنچه مسمومیت دانش‌آموزان نامیده می‌شد، وزن ادعا‌های بسیاری از افراد را در خصوص این موضوع مشخص کرد. افرادی از جمع سیاسیون و سلبریتی‌ها بودند که بی هیچ استنادی، فقط نظام و مذهب را متهم کردند. حال که ماجرا روشن شده، وقتش نیست که دستگاه قضایی با این موج دروغ‌سازی مقابله کند؟
می‌گفتند مسمومیت دانش‌آموزان، حمله شیمیایی جمهوری اسلامی به مدارس دخترانه است و خلاصه که باز هم «کار خودشونه». این دو ایده البته چندان مورد توجه افکار عمومی قرار نگرفت. تلاش‌های جمهوری اسلامی برای تحصیل دختران چنان در متن افکار عمومی نهادینه شده که باور مسموم‌سازی دانش آموزان به دست همین نظام، سخت می‌نمود. خصوصاً آنکه هیچ انگیزه‌ای در این زمینه موجود نبود. نظام برای نیل به چه هدفی، دست به این کار بزند؟ نظامی که طی چهار دهه موجودیت خود، جمعیت زنان دانشجو را از ۱۹ هزار نفر پیش از انقلاب اسلامی، به یک میلیون و ۶۲ هزار نفر برساند، چرا باید دست به اقدامی بزند که دختران این جامعه را از حضور در محل تحصیل درس بترساند؟! چه سودی برایش دارد؟
آن البته نظر ضدانقلاب بود. اصلاح‌طلبان انگیزه‌های مذهبی و گروه‌های مذهبی و در کل، دین و مذهب را عامل چنین اتفاقی دانستند، بی آنکه برای آن سند و مدرکی داشته باشند.
محمدعلی ابطحی، رئیس دفتر محمد خاتمی در یادداشتی تلگرامی بدون داشتن ادله مشخص، از گروه تروریستی بوکوحرام نام برد و با بازخوانی ربایش و حبس دسته‌جمعی دختران دانش‌آموز در نیجریه، به مخاطبانش القا کرد که عامل این حملات ریشه افراط‌گرایی مذهبی دارد!
اقدام عجیب دیگر، انتشار مصاحبه‌ای از سوی شبکه رسانه شرق است. این روزنامه به نقل از فاضل میبدی، استاد اصلاح‌طلب نوشت، گروهی موسوم به هزاره‌گرا مسئول این مسمومیت‌های سریالی در مدارس هستند. میبدی بدون اشاره به سندی، تنها به نقل از یک پژوهش‍گر که نامش را هم اعلام نکرد، ادعا کرد این مسمومیت‌ها اتفاقی نیست و این جریان شبیه طالبان هستند.
آذر منصوری، دبیرکل حزب اتحاد ملت در توئیتی، این اقدامات را منتسب به افراد متحجر و واپس‌گرا کرد و از آن به عنوان «دخترکشی» نام برد. این درحالی است که هیچ فردی در این ماجرا‌ها جان خود را از دست نداده است و هنوز عاملان مسمومیت‌ها شناسایی نشده‌اند.
عبدالحمید، رئیس مسجد مکی، از چهره‌های مورد حمایت شبکه‌های معاند خارجی نیز ادعا کرد مسمومیت دانش‌آموزان، دشمنی با تحصیل و آموزش زنان، و «انتقام» از خیزش اخیر آنان است! این ادعا در کشوری گفته شد که حتی یک گروه یا جریان مخالف تحصیل زنان هم ندارد. عبدالحمید همچنین با استفاده از واژه انتقام، تلاش کرده این مسمومیت‌های سریالی را به حاکمیت نسبت دهد.
افرادی مثل محمد فاضلی جامعه‌شناس هم بر همین طبل کوبیدند و مسمومیت را کار متحجران دانستند.
اما مرور بیانیه مبسوط وزارت اطلاعات نشان می‌دهد که این غائله، بیشتر از واقعیت، در فضای رسانه‌ای اتفاق افتاده است. در جمع‌بندی پایانی این بیانیه آمده است:
«الف) مواد سمی در هیچ‌یک از مدارس کشور پخش نشده است؛ اما عوامل غیرسمی که موجب ایجاد هراس شده‌اند، به‌طور سهوی یا تعمدی در برخی از محیط‌های گزارش شده استعمال شده است.
ب) در خصوص عوامل انسانی، افراد متعددی که متهم به کاربست مواد فوق‌الذکر بودند شناسایی، احضار یا بازداشت شدند و به تناسب تخلفات یا جرایم خود، مورد تذکر، تشکیل سابقه یا معرفی به مرجع محترم قضایی قرار گرفتند.
ج) قطعاً شبکه انتشار مواد مسموم‌کننده در کشور، وجود نداشته، اما شبکه‌های متعدد در فضای مجازی (از داخل یا خارج از کشور) به تولید و انتشار شایعات، دامن زدن به مدرسه‌هراسی، تلاش برای تعطیلی مدارس، به اعتراض کشاندن اولیای دانش‌آموزان، متهم‌سازی تعمدی نظام جمهوری اسلامی و افراد و جریانات معتقد به نظام، به تعداد قابل توجهی ردیابی و شناسایی شدند که جملگی آن‌ها تحت تعقیب قرار گرفته یا خواهند گرفت. نقش عاملِ هراسِ جمعی در بسیاری از وقایع مورد نظر، انکار‌ناپذیر می‌باشد».
