با عرض سلام خدمت حضار گرامی به ویژه آقای روحانی
جناب آقای روحانی!
گفتنی ها فراوان است و مجال کم. نیک مستحضرید که پس از 800 روز تنها 4 دقیقه فرصت یافته ایم که با شما به عنوان رییس قوه مجریه صحبت کنیم. در همه این دوسال تریبون های یکطرفه طرفداران شما برای تشکر و تمجید برای تشکر و تقدیر از سیاستهای شما به راه بوده است و خواهد بود، بنده به نمایندگی از اتحادیه متبوع، انتقاداتی فارغ از فضای تعریف و تقدیر عرض می نمایم. همچنین از همین تریبون از زحمات شما و کابینه تشکر می نمایم.
ناظران سیاسی معتقدند که هرکدم از وزارتخانه های کابینه شما سهمیه یک جریانریال گروه یا شخص خاص بوده، که البته پس از این دوسال و اختلافات درون کابینه ، این گمانه تقویت هم شده است. در این میان، از شما خواهش می کنیم، دانشگاه را از گود بازیهای سیاسی خارج کرده و بگذارید دانشجویان مسیر طبیعی خود را طی کنند. مسیر علم و اخلاق و پیشرفت. هرچند منافع عده ای کاسب به خطر بیفتد.
جناب آقای روحانی هشت برابر آن صد روزی که از آن یادکرده بودید می گذرد و آش همان آش است و کاسه همان کاسه ! در اقتصاد با ابداع واژه هایی طنزگونه چون تورم صفر، عبور از رکود و رفتارهایی رابین هودی چون توزیع سبد کالا و تخصیص وام بیست و پنج میلیونی، آن هم نه به نفع معیشت مردم بلکه برای خالی کردن انبارهای خودرو نشان دادید برنامه جامعی برای اقتصاد نداشتید چنانچه اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل، در جلسه پیش از انتخابات 24 خرداد با شما، این بی برنامگی را یادآور شده بود.
در دولت مذاکرات برای توجیه راهبرد غلط وابسته کردن همه امورات کشور به سیاست خارجه، آسمان - ریسمان بافته، صغری و کبری چیدید و گفتید کربلا درس مذاکره است، اشتباه گفتید! در روزهای توهین به نبی مکرم اسلام وزیرخارجه کشور هتاک را در آغوش گرفتید، اشتباه کردید.
نباید همه چیز را به سیاست خارجه گره می زدید ومذاکره کنندگان را باطرح موضوع خزانه خالی به گود می فرستادید! در همه روزهای پیاده روی و دست دادن و امثالهم، 333 روز سفیر جمهوری اسلامی پشت دربهای سازمان ملل ماند، نفت به استناد نامه 4 وزیرتان با کاهش 60 درصدی قیمت مواجه شد. سفره مردم کوچک تر شد. در همه این روزهای مذاکرات، با آن همه طمطراق در دیپلماسی، از حاکم جزیره بحرین تا وزیر گستاخ سعودی، از اردوغان تا رییس جمهور کشور 800 هزارنفری جیبوتی یکی یکی به ملت ایران توهین کردند.
فاجعه فرودگاه جده و حوادث منا رخ داد. کمتر کسی اگر به واسطه تبلیغات دوساله ، به راهبرد مذاکرات خوشبین بود، بعد از فاجعه منا دریافت که متاسفانه رویکرد حضرتعالی در سیاست خارجی، هیچ بخشی از منافع ملی ما را تامین نکرد. با این حال هنوز از این سیاست اشتباه بازنگشتید، چنانچه چندروز بعد از حادثه تلخ منا، وزیرخارجه ما از تحکیم مودت با آل سعود سخن گفت.
جناب حجت الاسلام روحانی!
از آنجایی که دولت شما فاقد گفتمان سیاسی و اجتماعی است، به نظر می رسد برای جبران این خلا، آینده سیاسی خویش را به کسانی گره زده اید که سابقه خود را در بزنگاهها نشان داده اند و هیچ گاه دلسوز شما نبوده و شما را معاون اول کلان کابینه ی آقای هاشمی رفسنجانی می دانند. اینان دیر یا زود چه در صورت وصول مطالباتشان و چه بالعکس آن، پروژه «عبور از روحانی» را کلید خواهند زد. مانمی خواهیم عبور از روحانی مطرح شود. ما رییس جمهوری می خواهیم مستقل، که بر اساس آنچه شعار داده عمل کند. اگر مدعی مدیریت غیرعقلانی در دوره های قبل است، خود عقلانی عمل کند. اگر مدعی آمارسازی و دروغ در دوره های قبل است، خود آمارسازی نکند و راست بگوید.
وزیری را به مصدر امور نگذارد که در کرسنت یک طرف دعواست. وزیری را به کار نگمارد که به خاطر نخریدن خودروی بی کیفیت ملت را خائن خطاب کند. مارییس جمهوری می خواهیم که در مقابل نقد ولو تخطئه که به فرموده امام موهبت الهی است، خضوع کند و منتقدان را بزدل وترسو و بی سواد و بی شناسنامه خطاب نکند و آنها را به جهنم حواله ندهد.
آقای روحانی شما به رفتارهایی از رییس جمهور قبلی منتقد و معترض بوده اید و رای خود را بدان استوارکرده اید، که امروز خوددفاعل بسیاری از آنان هستید. شاید اگر اکنون در سپهر سیاسی کشور چرخی بزنیم، حضرتعالی احمدی نژادی ترین فرد در سپهر سیاسی کشور باشید.
به فرموده شهید والا مقام بهشتی
ما بی شناسنامه نیستیم. ما از مردم جدا نمی باشیم. از نوح به بعد تا کربلا و هویزه حضور داریم، ما در این آب و خاک سبز می شویم. ما بی شناسنامه نیستیم. ما راست قامتان جاودانه تاریخ خواهیم ماند.
*********************************
2- اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان// سخنران: علی عرب
ریاست محترم جمهور جناب آقای دکتر روحانی دانشجو صدای رسای جامعه و تجلی بخش واقعیت‌ها، آرمان‌ها و خواسته‌های آنجامعه است. مطالبه‌گری دانشجویان به عنوان فرزندان این ملت از مسئولین کشور مساله‌ای ست که جزو اصول جنبش دانشجویی ایران اسلامی در کنار استکبار ستیزی و عزت طلبی قرار می‌گیرد.
امروز یعنی ۱۶ آذر ۹۴ بیش از ۷۰۰ روز است که اطرافیان جنابعالی اجازه نداده‌اند صدای ما از پشت دیوار‌های پاستور به گوش شما برسد و با انحصار شما در بین عده‌ای خاص از طرفدارانتان تلاش کرده‌اند تا دو قطبی مخالفین و موافقین رئیس جمهور را القا کنند و تنها اتحادیه‌های دانشجویی رسمی کشور را بایکوت کرده و در طول این دو سال با سانسور دولتی و برنامه ریزی شده سعی کردند صدایمان را ساکت کنند.
اما جناب آقای رئیس جمهور اگر فردی در جنبش دانشجویی یا تشکلی از شما یا سخنانتان یا کابینه و دولت مردان و اقداماتشان انتقاد نمود دشمن شما و دولت محترم تدبیر و امید نیست، که با انواع برچسب‌ها و اتهامات او را تحقیر کرده و با ایجاد دو قطبی اعتدال و افراط آنها را از میدان فعالیت علمی و سیاسی و فرهنگی بیرون برانند. عده‌ای سعی کردند جلوی رسیدن صدای مقتدای تشکیلاتی ما شهید مظلوم دکتر بهشتی را نیز با انواع تهمت‌ها و تخریب‌های سازماندهی شده به گوش‌ها بگیرند ولی مقلدان تشکیلاتی ایشان مظلومانه توهین‌ها را می‌شنوند ولی با فریاد رسای خود آزاد اندیشانه و عزت طلبانه مطالباتشان را مطرح می‌نمایند.که ایشان فرمودند دانشجو موظف است در برابر دردهای جامعه حساس باشد و حساس بماند.
از همین رو نکاتی را خدمت شما بیان می‌کنم:
۱- چگونه است که وام سه میلیون تومانی ازدواج را با سختگیری‌های بسیار به جوانان تازه عروس و داماد می‌دهند ولی به کهنسالان ایران خودرو وسایپا وام ۲۰ و ۲۵ میلیون تومانی اختصاص می‌دهند و مردم را زیر بار بهره چند ده درصدی قرار می‌دهند.
2- حتما اطلاع دارید و به شما منتقل کرده‌اند که ۴ میلیون جوان دارند از دانشگاه‌ها فارغ التحصیل می‌شوند و به نیاز به اشتغال دارند ولی انگار دولت برنامه جدی‌ای برای اشتغال و مواجه با این بحران در سال‌های پیشرو ندارد.
3- رفع تحریم‌های ظالمانه در طول سال‌های اخیر چه در این دولت و چه در دولت قبل جز مطالبات جدی ما دانشجویان بوده است تحریم‌هایی که استخوان‌های عده‌ای را مانند همان چرخ توسعه اقتصادی در اوایل دهه ۷۰ خورد نمود و اشرافی‌گری عده‌ای را در شمال شهر‌ها ایجاد نمود و نتیجه همین تحریم‌های ظالمانه هم برای مردمان حاشیه نشین و محروم همان شد اما این تحریم‌ها نیز از زاویه دیگر اتفاق مهم دیگری را رغم زد یعنی ادامه همان روندی که در زمان جنگ تحمیلی در کشور شاهد بودیم و ملت ما با همدلی و تولید داخلی روی پای خود ایستادند ولی دست گدایی جلو اجنبی دراز نکردند اما کشاورزان و تولید کنند گان خرد و دامداران از فردا می‌ترسند که عده‌ای که دل در گرو جهانی شدن و وابستگی متقابل دارند چشم خود رابر روی زحمت کارگر و کشاورز و دامدار ایرانی ببندند و با واردات بی‌رویه و غیر منطقی آنها را به خاک سیاه بنشانند.
4- متاسفانه در طول دو سال اخیر بعضی نقل قول‌ها و اضهار نظر‌ها و اقدامات معاونت زنان ریاست جمهوری موجب شد که ما امروز از عدم توجه کافی به جایگاه حقیقی نهاد خانواده و وضعیت روانی خانواده‌ها و زنان کشورمان که عده‌ای سعی بر مردانه جلوه دادن آنها هستند و می‌خواهند آنها را برده مدرنیته و تمدن سازی غربی نمایند نگران باشیم.
5- متاسفانه شنیده می‌شود و بعضا دیده می‌شود همان‌هایی که در سال ۷۸ فتنه کوی دانشگاه را به راه انداختند و در سال ۸۸ فتنه عظیم آن سال را موجب شدند در صدد هستند دوباره با شعارهای دروغین و اردوکشی‌های سیاسی فضای آرامش و همدلی کشور را به هم زنند و فتنه دیگری را رغم زنند و آن را به نام دولت شما تمام کنند و سعی نموده‌اند و سعی می‌کنند با سخنرانی‌های حاشیه ساز و ساختار شکنانه حتی دانشگاه‌ها را هم به فضای التهاب سیاسی بکشانند و از دانشگاه‌ها به عنوان ابزاری در جهت پیش برد اهداف خود استفاده کنند.
*********************************
3- دفتر تحکیم وحدت// سخنران: محمدحسین قائدشرف
هرچند در روز دانشجو 4 دقیقه زمان آن هم پس از دو سال زمانی ناچیز برای درد دل‌های یک دانشجو است و انتظار ما از رئیس‌جمهور محترم‌مان بیش از این بود، اما صمیمانه از شما بابت اختصاص این زمان تشکر می‌کنیم.
اگر در حافظه تاریخی ملت ایران، دولت آقای هاشمی، دولت اقتصاد تکنوکراسی، دولت اصلاحات دولت سقوط فرهنگ و دولت آقای احمدی‌نژاد، دولت اقتصاد تورمی ثبت شده است، اگر سفره معیشت مردم در وضع کنونی باقی بماند، دولت روحانی نیز دولت رکود لقب خواهد گرفت.
مسئله اقتصاد و جنگ اقتصادی بزرگ‌ترین دغدغه ملتی است که دانشجویان نماینده و مؤذن آن هستند من امروز از این مسئله می‌گذرم تا به یکی از دردهای تلخ دانشگاه برسیم، درد دلی از فضای دانشجویان، آقای رئیس‌جمهور دانشجوی پولی خود صاحب دانشگاه پندار که امروز از آن به عنوان پردیسی یاد می‌شود، نماد بارز بی‌عدالتی آموزشی و اجتماعی است.
بنده و تمامی این دانشجویان که از سد کنکور در رقابتی علمی، البته با تمام نقطه ضعف‌ها و قوت‌هایش، عبور کردیم، این جفای بزرگ را در حق نظام آموزش عالی کشور نمی‌پذیریم. ظلمی که نتیجه مستقیم آن، دلسردی و خشکیدن بذر امید در دل نخبگان و نابودی تدریجی قوت و اعتبار علمی دانشگاه‌های ماست.
آیا دولت رکود در شأن ملت است. ما دانشجویان نگران آینده کشور هستیم. اینکه با فشارهای عظیم و عجیب یکی از تاریخی‌ترین امور کشور تنها در 20 دقیقه در مجلس تصویب رسید، توهینی آشکار به ملت بود، آیا انتظار دارید رئیس مجلس آینده طرح‌های کلان آتی کشور را به بهانه همراهی با دولت در 5 دقیقه تصویب کند. آیا مجلس فرمایشی انتصابی جوانان که امروز بازیچه جدیدی است نیز نمونه مجلسی در خور ملت است؟ اصلا طنزی تلخ‌تر از مجلس بدون انتخابات وجود دارد. خدایا به تو پناه می‌برم از استبداد رأی.
تضعیف و توهین به فقهای شورای نگهبان امری است که برای کشور و اسلام خطرناک خواهد بود و این وصیت بنیانگذار انقلاب به شما بود، به فردی که اگر امروز بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زده است از همین سیستم و ساز و کار عبور کرده است. از شما انتظار می‌رود به عنوان مطیع ولایت فقیه و مجری قانون اساسی در کنار رأی مردم از نظارت استصوابی نیز که حق‌الناس انتخابات است با تمام توان حمایت کنید.
اتم و مبنای سیاست خارجی از سیره ائمه اطهار تا کلام امام همگی بر محوریت اصول و آرمان‌های والای اسلامی و الهی است. اما امروز برخی در پی آرمان‌زدایی از فضای سیاست خارجی هستند. آقای روحانی دفتر تحکیم وحدت به رئیس‌جمهور قانونی ملت علاقمند است اما زمانی مصدق به دلیل اعتماد به آمریکای جهانخوار دست بسته به ذلت کشانده شد.
بازرگان به دلیل تکیه بر اسلام التقاطی و تقابل با امام امت مغضوب روح خدا و آحاد ملت گشت. رجایی عزیز با تکیه بر منش علوی به شهادت رسید. بصیرت مطهری را معلم انقلاب نمود و بهشتی فداکار مظلومانه فدای اسلام گشت. زمانی عدم کفایت سیاسی رئیس‌جمهور این کشور صادر شد. در ایران اسلامی قائم‌مقام رهبری به دلیل عدم بصیرت از مقامش عزل شد و نخست‌وزیر امامش در مقابل انقلاب ایستاد و مطرود شد. پس فراموش نکنیم آنچه بر پیشینیان رفته است.
*********************************
4- بسیج دانشجویی// سخنران: احسان ایرانمنش
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و خوش آمد عرض می کنم خدمت جناب آقای دکتر روحانی، ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران. به نمایندگی از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، سلام گرم بنده رو پذیرا باشید.
و لقد بعثنا فی کل امه رسولا، ان اعبدوا الله و اجتنبو الطاغوت
امام خمینی (رحمه الله علیه)، رسولی بود در میان ما، که پیامش همه توحید بود و بندگی. بندگیِ خدایی قدیر و حکیم و علیم و رحیم، که جز او را پرستش نکنیم. امیدمان فقط به او باشد و تدبیرمان را نیز، از او طلب بکنیم.
امید اگر به خدا بود و به خود، شکوفایی استعداد های بالقوه این ملت و این جوانان را به همراه خواهد داشت اما اگر به غیر بود، نام آن دیگر امید نیست. حقارت است، شرک است، وابستگی است. و چه زیبا گفت امام بزرگوار ما که بدون امریکا و شوروی نیز می‌شود به زندگی مسالمت‌آمیز توام با صلح و آزادی رسید.
امروز یکی از بزرگ ترین چالش های کشور، مساله اقتصاد ملی است؛ و انتظار به حق مردم ما این است که از اقتصادی شکوفا برخوردار باشند. طبقه ضعیف از وضعیت غیر قابل قبول خارج شود، فساد های کلان اقتصادی که سیستمی است و نه موردی - و به هیچ دولتی نیز رحم نکرده است - پایان یابد، اشتغال و مسکن و نظام بانکی، همه و همه سامان یابد. اما پس از گذشت بیش از دو سال از عمر دولت، هنوز شاهدیم که مسائلی چون حل مشکل مسکن، به رفع تحریم ها گره زده می شود.
راه حل مشکلاتی که بدیهی است ریشه در داخل دارد را همین جا باید جُست، همین جا ! در میان همین جوانان و نه در جای دیگر. ستون فقرات اقتصاد اگر تولید ملی شد و دانش بنیان، معضل اشتغال هم حل خواهد شد.تدبیر اگر در جهت شکوفایی استعداد های جوانان باشد، امیدشان به آینده نیز روز افزون خواهد شد. اقتصادی که با یک لبخند شکوفا شد- که نخواهد شد – با یک اخم نیز ویران خواهد گشت. آیا گره مشکلاتی چون وابستگی شدید به نفت، خام فروشی، کاهش سرمایه گذاری، واردات کالاهای اساسی و قاچاق جز با تکیه بر توانمندی های همین جوانان حل خواهد شد؟
وقتی مشاور ارشد رئیس جمهور، که خود فارغ التحصیل این دانشگاه است، مزیت رقابتی تولید صنعتی کشور را تنها در آبگوشت و قرمه سبزی می پندارد و علنا هم اعلام می کند، امیدی هم برای دانشجوی جوان و مشتاق این کشور باقی خواهد ماند؟ دیگر او چه دلیلی برای ماندن در کشور خواهد داشت؟
دانشگاه عرصه تربیت احمدی روشن هاست... جوانانی متکی به خود، دارای اعتماد به نفس، با اراده و با نشاط که انتظار دارند به آنها میدان داده شود. به ایشان اعتماد شود. نه اینکه بگوییم: شما؟ شما؟ شما می خوای مسائل کشور رو حل کنی؟ این کارها به شما نیامده است !
به عنوان نمونه ای بسیار کوچک، بنده از نزدیک شاهد بودم که چندین سال زحمت تیمی قریب به 150 نفر از متخصصین و پژوهشگران، اساتید و دانشجویانی که شبانه روز بر روی پروژه ملی ماهواره شریف کار می کردند، در سایه ی تعلل و بی اعتمادی ها درتامین بودجه و تعیین نوبت پرتاب، سرانجام به آنجا کشید که سالها تجربه و هزینه به راحتی بر باد رفت و تیمی منسجم از نیروی انسانیِ باتجربه و نخبه این مرز و بوم، که بزرگ ترین ثروت این کشور است، از هم گسست و هم اکنون یا در حال پژوهش در سایر کشور هاست و یا ناامیدانه گوشه ای از دانشگاه عزلت گزیده است. اگر به جوانان امید نمی دهیم، لااقل امیدشان را نا امید نکنیم...
فرصت کوتاه است و مجال پرداخت به مشکلات متعدد فرهنگی و اجتماعی و سیاسی نیست اما امیدواریم که در نیل به اهداف والای انقلاب اسلامی، استقلال و آزادی و عدالت و پیشرفت، تنها صورتی از آرمان ها باقی نماند و سیرت به فراموشی سپرده نشود. درنهایت امیدواریم که جای کدخدا و خدا، عوض نشود.
ضمن خیر مقدم مجدد، به نمایندگی از همین دانشجویان هم ناراحتی خودمون رو از حضور امنیتی جنابعالی در دانشگاه اعلام می کنیم. دیدار فرمایشی بود و مدیریت شده. البته رحمت الهی و بارش برف به کمک ما آمد و عدم حضور عده ی زیادی که به مراسم نرسیدند، موجب شد دانشجویان شریف فرصت حضور یابند. امیدواریم که زین پس روز 16 آذر روز دانشجو باشد.
فالی بزنیم به حضرت حافظ که فرمود:
دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
تعبیر رفت و کار، به دولت حواله بود
چهل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود =!
***********
جنبش عدالتخواه دانشجویی// سخنران: محمدجواد جلال فرد
خرسندیم از اینکه بالاخره بعد از دو سال اجازه داده شد تا در مراسم 16 آذر به بیان دیدگاه های خود بپردازیم و نگاه جنبش دانشجویی به دولت ها بر خلاف احزاب و گروه های سیاسی، نگاه صفر و یکی نیست.
همه دولت ها نقاط قوت و ضعفی دارند که رسالت جنبش دانشجویی تثبیت نقاط قوت و مطالبه از مسئولان برای رفع نقاط ضعف است دانشگاه محل پرسشگری و مطالبه گری است لذا لازم می دانیم به برخی مشکلات جدی در عرصه اداره کشور اشاره کنیم.
بیش از دو سال است که حوزه زمین و مسکن به عنوان تولید مولد و محرک اقتصاد به دلیل اتخاذ سیاست های اشتباه گرفتار رکود شده است و حداقل نیمی از رکودی که در حال حاضر در کشور وجود دارد نتیجه عملکرد وزارت راه و شهر سازی است.
حوزه مسکن در حال حاضر به علت نبود شفافیت اطلاعات و ترجیح گروه ها و افراد خاص بر منافع ملی و وجود افراد ناتوان و نالایق در ساختارهای تصمیم گیری و تصمیم سازی آن، مهم ترین مشکل مردم و کشور شده است.
همانطور که متوجه شدید در خصوص آثار تورمی خط اعتباری مسکن مهر غلو شده بود و عامل اصلی تورم در سال 91 و 92 افزایش نرخ ارز بوده است.
شاهد این موضوع افزایش بی سابقه نقدینگی در دولت جنابعالی از 594 به 920 هزار میلیارد تومان است که با تثبیت نرخ ارز، نقدینگی تورم نداشته است.
نگرانیم دولت شما از ناحیه اتخاذ سیاست های اشتباه ضعیف ترین وزارتخانه دولت ، بیشترین ضربه را ببیند و با سیاست های تحریک تقاضا و افزایش قیمت یک باره مسکن، تورم سنگینی را در کشور شاهد باشیم و این زیبنده دولت شما نیست که مسکن روستایی عملا تعطیل و مسکن مهر رها شده باشد و بیش از یک میلیون خانوار مستضعف را سرگردان کرده باشند.
امروز درامد شهرداری های 8 کلان شهر کشور با بودجه دولت برابری می کند درامدهایی که غالبا از محل تراکم فروشی و اوراق مشارکت کسب می شود.
با وجود این حجم درامدها، شهرداری ها متاسفانه هیچ گونه احساس وظیفه ای در قبال اشتغال جوانان به عنوان مهم ترین مشکل کشور ندارند و این به دلیل قطع بودجه شهرداری از بودجه عمومی توسط دولتها و رها کردن این نهاد اثرگذار در اقتصاد است.
جا دارد دولت محترم بحث الزام ورود شهرداری ها به اقتصاد مقاومتی و مشارکت نان در اشتغال زایی و حل مشکلات اساسی کشور را به طور جدی در دستور کار قرار دهد و ما معتقدیم تنها با اصلاح ساختاری این حوزه بسیاری از مشکلات جوانان و دانشجویان از جمله ازدواج و اشتغال آنان حل خواهد شد.
اگر این اصلاح ساختاری در حوزه های بانکی، اتاق بازرگانی و دیگر نهاد های اقتصادی رخ دهد دیگر چشم مسئولین ما به خارج از ایران برای حل مشکلات نخواهد بود که همچون وزیر صنعت اعلام کنند به دنبال واردات مدیران از خارج از کشور هستند.
امروز نظام بانکی به گرانیگاه فساد اقتصادی در کشور بدل شده است و شما اگرچه بارها در سخنرانی ها به خوبی بر مسئله اصلاح نظام بانکی تاکید کرده اید لکن متاسفانه در حالی که عمر دولت از نیمه گذشته است هنوز تحول دگرگون کننده ای رخ نداده و واگذاری اصلاح نظام بانکی به مردانی از همان نظام ، آزموده را آزمودن خطاست.
آقای رئیس جمهور دانشگاه را از وضع سیاست زده و سیاست بازیی که در آن اتفاق می افتد نجات دهید.
اگر قرار است مشکلات را حل کنیم همه باید دست به دست هم بدهیم که مشکلات ساختاری را حل کنیم.
