به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ خیلی‌ها تاکنون به آسیب شناسی چرایی فرار مغزها پرداختند و به نتایج جالب توجهی هم رسیده‌اند اما همچنان اپلای‌هایی است که از دانشگاه‌های برتر ایران به گوش می‌رسد و دانشجویانی که می‌روند تا درس بخوانند و متخصص شوند!
رضا امیرخانی، رمان نویس مشهور ایرانی، در کتابی تحت عنوان «نشست نشا»، از بعد جدیدی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد.
در این کتاب به علل پدیده فرار مغزها یا به تعبیری همان نشت نشا پرداخته می‌شود و ذهن خواننده به این سمت سوق داده می‌شود که علت این پدیده می‌تواند وجود روابط در بعضی از سازمان ها (سازمان استعداد درخشان) و بعضی از دانشگاه‌ها (دانشکاه صنعتی شریف) و مشکلات موجود در فضای علمی کشور و فاصله میان دانشگاه و زندگی مردم باشد.
"نشت نشا" که امیرخانی آن را معادلی برای فرار مغزها نام نهاده است یک امر طبیعی است، یعنی با توجه به فضای علمی کشور اگر یک دانشجوی مهندسی بعد از پایان تحصیلات به این نتیجه نرسد که بایستی برای زندگی علمی به خارج از کشور برود، انگار یک تصمیم غیر عقلانی گرفته است!
در ادامه این کتاب تنها راه مقابله با این پدیده را بومی کردن علم، معرفی می کند و علم موجود در دانشگاه‌ها را علمی غیر بومی می‌نامد که تا هنگامی که این علم ترجمه‌ای است نا دقیق و نا کارآمد از علم تجربی غربی، نبود پدیده فرار مغزها امری غیر طبیعی است.
در این کتاب رضا امیرخانی نقدی بر سیستم آموزشی دارد و به بررسی پدیده فرار مغزها یا مهاجرت نخبگان یا به تعبیری همان نشت نشا و عوامل آن می‌پردازد. به این پدیده از نگاه یک مساله می‌نگرد و جوانب آن را بررسی و در آخر راه حل هایی پیشنهاد می‌دهد.
به نظر نویسنده تنها راه رسیدن به علم بومی تولید سوال بومی است و اینکه سوال بر مبنای نیاز و زندگی مردم باشد.
«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ خواندن این کتاب را به کسانی که درباره تولید علم بومی، علم دینی و ... می‌خواهند بدانند توصیه می‌کند.
