حقایقی که خواستند دنیا درباره رژیم صهیونیستی نداند

خبرنامه دانشجویان ایران: تلاش برای ایجاد دولت یهودی به صدمین سال خود از سال 1917 رسیده است، لذا نگاهی به عملکرد این رژیم از ابتدا برای تداوم و مقصود این رژیم در آینده امری ضروری است.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در ادامه به جنایات این رژیم علیه بشر و جنایاتی که هر روزه تلاش می شود در قالب حقوق بشر مخفی شود نگاهی می اندازیم:

جنایات:
-تحمیل اراده ابرقدرت ها بدون رضایت مردم فلسطین: پس از آنکه در جریان جنگ جهانی اول انگلستان بخشی از سرزمین های متعلق به امپراتوری عثمانی را به چنگ آورد و قیومیت فلسطین را از آن خود کرد لرد بالفور وزیرخارجه انگلیس در نوامبر 1917 اعلامیه ای در حمایت از تشکیل "وطن یهود"منتشر کرد که زمینه های شکل گیری کشور اسرائیل را ایجاد کرد(سند تحمیل اراده ابرقدرت ها بویژه انگلیس گزارش و کمیسیون معروف گنگ-گرین1919 است)

-دیر یاسین:
دیر یاسین نام دهی کوچک نزدیک قدس می‌باشد. تعداد ساکنان این ده در سال 1948 نزدیک به 700 نفر بودند. در 10/4/1948 این ده شاهد هجوم 3 گروه مسلح به نام ارگون به سرکردگی مناحیم بگین، گروه شتیرن به سرکردگی اسحق شامیر و گروه هاگانا به سرکردگی دیوید بن گوریون بود. در این یورش که با مقاومت ساکنان ده همراه بود 250 نفر که بیشتر آنها را زنان، کودکان و سالمندان تشکیل می‌داد کشته شدند. همچنین در این حمله فجایع دیگری از جمله تجاوز جنسی، مثله کردن، پاره کردن شکم زنان باردار و منفجر کردن منازل نیز رخ داد.

-جنایت الطنطوره:
این روستا در جنوب شهر اشغالی حیفا واقع است و در 23 می 1948 شاهد بزرگترین جنایت صهیونیستها علیه اهالی روستا بود. وقایع فاجعه بار این روستا از سال 1948 تا سال 2000 میلادی سری باقی ماند تا اینکه یک اسراییلی به نام تد کاتس در پایان نامه دوره کارشناسی ارشدش با استفاده از آرشیو ارتش صهیونیستی فاش کرد که در این روستا 200 فلسطینی قتل عام شدند.

-جنایت صبرا وشاتیلا:
در سال 1982 نیروهای اسرائیلی با همکاری برخی از نیروهای نظامی لبنانی دست نشانده با نقشه وزیر جنگ آن زمان آریل شارون به اردوگاه‌های صبرا و شتیلا در نزدیکی بیروت که برخی از پناهندگان فلسطینی را در خود جای داده بودند حمله کردند و حدود 800 نفر فلسطینی به اضافه تعدادی لبنانی را به قتل رساندند.

-جنایت اردوگاه البرج الشمالی:
این اردوگاه در لبنان واقع است. هواپیماهای صهیونیستی در هفتم ژوئن سال 1982 با حمله به این اردوگاه با استفاده از بمبهای فسفری 94 فلسطینی را در این اردوگاه به خاک خون کشیدند. این حمله در واکنش مقابله جوانان اردوگاه در برابر حمله نظامیان پیاده صهیونیستی به اردوگاه صورت گرفت

-جنایت خان یونس:
خان یونس در نوار غزه واقع است. این روستا در دو نوبت به فاصله نه روز هدف حملات اشغالگران صهیونیست قرار یکی در در 3 نوامبر 1956 که 500 فلسطینی به قتل رسید و دیگری 12 نوامبر که 270 فلسطینی به شهادت رسیدند.

جنایت کشتار نمازگزاران الاقصی:
-بر اثر درگیری نمازگزاران فلسطینی با گروه یهودی متعصب امنای کوه هیکل در تاریخ 8/10/1990، سربازان اسرائیلی وارد ماجرا شدند و نمازگزاران را به گلوله بستند. در نتیجه این گلوله‌باران 21 نفر کشته، 150 نفر مجروح و 270 نفر بازداشت شدند . همچنین از حرکت آمبولانس‌ها جلوگیری شد و برخی از پزشکان و پرستارها نیز در هنگام امدادرسانی مورد هدف قرار گرفتند. کشته شدگان و مجروحان تا 6 ساعت پس از پایان درگیری روی زمین بودند.

کشتار قانا در سال 2006 -
در 30 ژوئیه 2006 (میلادی) در جریان جنگ 33 روزه اسرائیل و لبنان (2006) روستای قانا مورد حمله و بمباران نظامیان رژیم اشغالگر قدس قرار گرفت.برخورد دو بمب به یک ساختمان مسکونی چهارطبقه در مرکز روستای قانا به کشته شدن 54 شهروند غیرنظامی از جمله بیش از 37 کودک و زخمی شدن بسیاری انجامید. بسیاری از فقیران و کودکان معلول که قادر به فرار از منطقه نبودند در این ساختمان می‌خوابیدند. خاخام‌ها‌ی صهیونیست گفتند براساس حکم تورات، کشتار مردم در قانا در جنوب لبنان مباح است.

-جنایات اخیر غزه2014
آخرین آمار 16 روز تجاوز هوایی، زمینی و دریایی ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه به 636 شهید و بیش از 4040 زخمی رسیده است.

به دنبال حجم زیاد جنایات در ادامه تنها به عنوان نام این جنایت ها می پردازیم:

جنایت علیه ناوگان بین المللی امداد رسان به غزه، جنایت در غزه(شهادت 380 فلسطینی از 2006 تا 2010)، جنایت اردوگاه جنین(

شهادت 200 نفر و ایجاد گورهای دسته جمعی)، انتفاضه الاقصی، جنایت در حرم ابراهیمی در الخلیل کشتار حرم ابراهیمى(شهادت 50 نفر) و صدها جنایت که در این مقال نمی گنجد.

نتیجه:
فلسطین آینه عبرت جهان و جهانیان است. از همان ابتدا وقتی مردم و دولت های عربی تصمیم به جلوگیری از تشکیل دولت صهیونیستی گرفتند، بلافاصله فرانسه و انگلیس نیروهای خود را راهی این سرزمین کردند.

در زمان تشکیل سازمان ملل(کنفرانس سانفرانسیسکو) اکثریت غالب کشورها مخالف حق وتو برای ابرقدرت ها بودند اما آنها با استدلال اینکه تضمینی برای عدم جنگ جهانی سوم نمی دهند، خواسته خود را تحمیل کردند؛ همین سازمان مجوز تشکیل دولت صهیونیستی را پذیرفت؛ هرگاه شکایت یا ظلمی علیه مردم فلسطین انجام و مجمع عمومی قطعنامه صادر کرد، آمریکا و حامیان رژیم صهیونیستی آن را وتو کردند.

با در اختیار داشتن ابر رسانه های دنیا از قبیل رویتر، آسوشیتدپرس، سی.ان.ان، بی.بی.سی و... حق دانستن و فهم صحیح حقایق دنیا را از مردم گرفتند؛ مثال بارز این موضوع حمله و جنایت به مردم فلسطین در شب یک بازی فوتبال که جهان را از اصل غافل ساخت.

تبیین امپریالیسم جهانی، زمانی که در داخل عده ای می گویند که باید به کدخدا و غرب اعتماد کرد؛ پاسخ این اعتماد را دولتمردان فلسطین و کشورهای عربی به ما داده اند؛ در زمان جنایات مختلف علیه ملت فلسطین جهان غرب با همه اختلافات کوچک و بزرگ پشت به پشت هم داده و مردم بی گناه را به جرم دفاع از موطن خود متهم می کنند.

تبدیل حقوق بشر به یک استراتژی (در اثر فشار افکار عمومی پس از جنگ های جهانی) جهت توجیه جنایات علیه بشر گردید. حال آنکه خون کودکان و غیر نظامیان بارها و بارها برزمین ریخته شد واشک خانم موگرینی در نیامد.

دفاع به جای حمله که باعث از بین رفتن بخش عمده سرزمین فلسطین گردیده است، نمی تواند راهبرد مثبتی برای آینده سایر کشورها در برابر آمریکا و حامیان او باشد، مصداق این مسئله کوتاه آمدن در مسئله انرژی هسته ای است، حال آنکه ما به لحاظ عضویت در سازمان پیمان‌نامه منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای(NPT) حضور داشته و بیشترین بودجه را به آژانس می پردازیم و اسرائیل نه حضور داشته و نه سودی برای پیشگیری از جنگ دارد.

تاریخ جنگ و اشغال فلسطین بیانگر دعوا برسر زمین و سرزمینی برای سکونت یک قوم نیست، بلکه مبین جنگی ناتمام بین خیر و شری است که از آغاز بوده است، لذا ایجاد محدودیت در قالب خاص جغرافیایی خود ظلم و جنایتی دیگر به بشر است. در همین راستا نه رژیم صهیونیستی به دست آوردن کل فلسطین را مقصود خود دانسته و نه انقلاب اسلامی با آزاد سازی فلسطین رسالت خود را پایان یافته می داند.