۳ معادله پنهان عربستان برای اعزام نیرو به سوریه

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یکی از مباحثی که در روزهای اخیر در محافل رسانه ای و سیاسی دنیا گمانه زنی های متفاوتی را در پی داشته بحث اعزام نیرو توسط عربستان سعودی به سوریه می باشد. این بحث که سرآغاز آن به اظهارات چند هفته پیش عادل الجبیر مبنی بر آمادگی اعزام نیرو به سوریه بر می گردد از زوایای مختلفی قابل بررسی می باشد که نشان می دهد این مساله بیش از آنکه یک اتفاق یا تحول مهم در عرصه ی معادلات مربوط به سوریه باشد یک جنگ تبلیغاتی و بلوف سیاسی است:

۱- عربستان سعودی در حالی ادعای حضور در میدان پیچیده ی سوریه را دارد که پس از گذشت حدود سه سال از بمباران مردم یمن و جنگ علیه این کشور هنوز توفیقی به دست نیاورده و گشودن جبهه ی جدید جنگی که طبیعتا بار مالی، روانی و پشتیبانی مضاعف بر ارتش و نیروی نظامی نه چندان کارآزموده ی این کشور ایفا می کند منطقی به نظر نمی آید.

۲- اساسا در بررسی توانمندی قدرت نظامی یک کشور دو فاکتور قابل اهمیت می باشد:۱- تجهیزات نظامی و سخت افزار ۲- نیروی انسانی کارآزموده و ماهر. بر این اساس عربستان سعودی هرچه به لطف دلارهای باداورده ی نفتی و بر اساس خریدهای بی شمار تسلیحاتی از دول غربی به لحاظ تجهیزاتی غنی می باشد ارتش این کشور فاقد نیروی انسانی ماهر در تراز جنگ سوریه می باشد. این نکته از این جهت مهم می باشد که صحنه ی جنگ سوریه که عربستان اعلام کرده قصد اعزام نیروی زمینی به آن را دارد متفاوت از جنگ یمن می باشد. اگر در جنگ یمن عربستان به لطف تجهیزات نظامی و جنگنده های غربی به بمباران مردم بی گناه یمن می پرداخت میدان سوریه با حضور نیروهای مختلف و متعدد سوری و غیر سوری فضایی کاملا متفاوت دارد که مهارت در جنگ های چریکی، نامنظم و متکی به نیروی انسانی مشخصه ی اصلی آن می باشد. این مورد زمانی برای عربستان دردناک تر جلوه می کند که یادآور شویم هرچه این کشور در این زمینه دارای ضعف می باشد رقبای اصلی عربستان در منطقه مانند جمهوری اسلامی ایران، حزب الله لبنان و امثالهم ید طولایی در این زمینه داشته و می توانند صدمات جبران ناپذیری به این کشور وارد کنند. همچنین در همین راستا و در جهت تایید ضعف نیروی زمینی عربستان باید یادآور شد پس از گذشت سه سال از جنگ یمن علی رغم حملات گسترده‌ی هوایی این کشور در زمینه ی پیشروی زمینی که شرط اصلی پیروزی در این جنگ می باشد تقریبا ناکام محض بوده و حتی در مقاطعی از جنگ بخشی از سرزمین های جنوبی خود مانند نجران و جیزان هم با نیروهای یمنی دست به دست کرده است.

۳- مورد سومی که باید به آن اشاره کرد این مساله است که همانطور که وزیرخارجه ی سعودی به آن اشاره کرده حضور احتمالی عربستان در سوریه نه به تنهایی و به صورت مستقل بلکه در قالب ائتلاف به اصطلاح اسلامی خودساخته‌ی سعودی ها برای مبارزه با تروریسم خواهد بود. در این زمینه نیز باید یادآور شد که میدان سوریه با حضور قدرت های بزرگ فرامنطقه ای مانند آمریکا، روسیه، فرانسه، انگلیس و... و هم چنین قدرت ها بزرگ منطقه ای مانند ایران و ترکیه و هم چنین نیروهای چریکی و پارتیزانی مختلف از قومیت ها و مذاهب گوناگون از کردها تا سلفی ها از دموکرات ها تا کمونیست ها از چنان پیچیدگی و ابهامی برخوردار است که بعید به نظر می آید استقبال جدی برای حضور در این جنگ از سوی کشور های مذکور صورت بگیرد.

به طور کلی و با توجه به موارد مذکور به نظر می رسد که طرح موضوع حضور نیروهای سعودی در سوریه بیشتر یک بازی تبلیغاتی جهت اثرگذاری بر مناسبات حاکم بر این کشور بوده که یا رنگ واقعیت به خود نخواهد گرفت و یا در صورت اجرایی شدن به صورت محدود و محافظت شده توسط نیروهای آمریکایی خواهد بود که فاقد هرگونه اهمیت راهبردی می باشد.

* گزارش از: محمدکاظم عبدالحمیدی