همانگونه که در گزارش ذکر شد دانشگاه حکمی که می‌توانست یک سال محرومیت باشد را به «تذکر اولیه» تقلیل داد. متاسفانه اینگونه برخوردها باعث خواهد شد که نشریه‌ای اگر مطالب منافی حیا و عفت منتشر کند.
به گزارش سرویس صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نشریات دانشجویی از سوی فعالان و تشکل‌های دانشجویی در دانشگاه‌های مختلف با اهداف مشخصی ایجاد می شوند. این نشریات قرار است تریبونی برای بیان عقاید و آراء دانشجویان و بلندگویی برای بیان مسائل و مشکلات درون دانشگاهی و درسطحی وسیع‌تر و در جامعه باشند اما متاسفانه گاهی دیده می شود این تریبون‌ها ابزاری می شوند در دستان جناح‌ها و گروه‌های سیاسی برای رسیدن به اهدافشان یا اینکه با انتشار مطالبی خلاف حیا و مطالبی رکیک درست برعکس آن هدفی که تعیین شده حرکت می‌کنند.
نشریه دانشجویی «خوآن» یک نشریه دانشجویی در دانشگاه علامه است که از این دانشگاه مجوز انتشار گرفته ولی در اولین شماره خود مطالبی خلاف عفت و حیا و شئون دانشگاه و دانشگاهیان را منتشر کرد، مطالبی که موجب اعتراض بسیاری از دانشجویان و فعالان دانشجویی شد. مطالبی که به دلایلی که گفته شد نمی توان اسنادش را به صورت خوانا در این خبر هم منتشر کرد.
یکی از فعالان دانشجویی در این رابطه گفت: کمیته ناظر بر نشریات دانشگاه علامه طباطبائی تخلف نشریه مذکور را منکر نشد و قبول کرد که از الفاظ رکیک استفاده شده و مطالبی منافی حیا و عفت در سطح دانشگاه منتشر شده است، اما این کمیته در اقدامی عجیب و غریب حاضر نشد مجازات تنبیهی ذکر شده در قانون(ماده 40 آیین نامه نشریات دانشجویی) را برای متخلفین در نظر گیرد!
برهمین اساس؛ وقتی این تخلف مشخص شده مطابق قانون می‌بایست نشریه متخلف به یکی از بندهای تنبیهات ذکر شده در آیین‌نامه (ماده 40) محکوم می‌شد، چرا که تخلف ذکر شده چه از نوع مطالب خلاف عفت عمومی باشد و چه از نوع استفاده از الفاظ رکیک، در هر دو مورد یک مجازات دارد: بندهای 5 تا 9 ماده 40، در ادامه این بندها و مواد قانونی مربوطه خواهند آمد: باوجود آن که ماده 36 تصریح کرده که تنبیه این جرم و جزای آن، در بندهای 5 تا 9 ماده 40 آمده است کمیته ناظر بر نشریات در اقدامی عجیب، بخشی از قسمت تعاریف آیین‌نامه را انتخاب کرده و بر اساس آن حکم صادر کرده است!
کمیته با استناد به ماده 6 آیین‌نامه (که در مقام تعریف جایگاه کمیته ناظر بر نشریات در دانشگاه‌ها و وظایف آن است) گفته است: «ما می‌توانیم به نشریه مذکور تذکر اولیه دهیم و تمام!» این در حالی است که ماده 6 در بخش تعاریف آیین‌نامه آمده و بخش تنبیهات آیین‌نامه ماده 40 است و ماده 36 که کمیته بر اساس آن تخلف را تشخیص داده است، بر لزوم رجوع به بندهای 5تا9 ماده 40 تأکید کرده است!
همانگونه که در گزارش ذکر شد دانشگاه حکمی که می‌توانست یک سال محرومیت باشد را به «تذکر اولیه» تقلیل داد. متاسفانه اینگونه برخوردها باعث خواهد شد که نشریه‌ای اگر مطالب منافی حیا و عفت منتشر کند و از الفاظ رکیک در متون نشریات دانشجویی بهره ببرد، احساس کند حامیان ویژه‌ای در کمیته هستند که نگذارند محرومیتی در پی این تخلف گریبان‌گیر آنها شود.
* حکایت اصرار شدید دانشگاه بر عدم اصلاح رویه غلط خود
یکی از دانشجویان دانشگاه علامه گفت: پس از وقایع فوق، این اشتباه و تخلف صورت گرفته به صورت مکتوب به کمیته تذکر داده شده و معاون فرهنگی شخصا قول بررسی داد، اما پس از مدتی نه تنها حکم مذکور اصلاح نشد، بلکه کمیته ناظر بر نشریات به شاکیان گفت: شما در این مسئله ذینفع نیستید که بتوانید به عنوان شاکی خصوصی شکایت کنید و شکایت شما وارد نیست!
این مسئله در نشریات دانشجویی نیز منعکس شده بود و به آن اعتراضاتی شده بود، اما ظاهرا دانشگاه بر دفاع از مروجین بی‌حیایی و بی‌عفتی اصرار داشت و مایل به تصحیح حکم خود نبود و این اصرار دانشگاه به عدم اجرای قانون در حالی که از جزئیات کاجرا به صورت مکتوب و طی نامه‌های متعدد مطلع شده است، گمان مذکور را به شدت تقویت می‌کند!
یکی از فعالان نشریات دانشجویی درباره این موضوع اظهار داشت: باید گریست به حال دانشگاهی که دانشجویان را در موضوع «انتشار مطالب خلاف عفت و الفاظ رکیک» ذینفع نمی‌داند و آنها دارای حق شکایت از این مسئله تشخیص نمی‌دهد!
* منبع: فارس
