به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ کتاب «کاری باید کرد: مفاسد اقتصادی، خسارت ها و چالش ها» نوشته احسان بابایی از سوی دفتر نشر معارف منتشر شد.
این کتاب از چهار بخش تشکیل شده است: «فساد، خسارت و نقص نظارت»، «چالشها»، «چه می توان کرد؟» و «هشدارها».
کتاب «کاری باید کرد» در 60 صفحه، تیراژ 2000 نسخه و قیمت 2000 تومان عرضه شده است. دفتر نشر معارف در این حوزه، تاکنون کتاب های «فساد مالی» و «مروری بر تجمل گرایی و اسراف» را با همکاری کانون اندیشه جوان منتشر کرده است و به زودی کتابهایی درباره فقر، عدالت، نظارت همگانی و... منتشر می کند.
بخش‌هایی از این کتاب را می‌خوانیم:
بعضی حرفها درباره فساد یأس‌آور است یا بهانه‌ایست برای فرار از میدان عمل. امیدوارم حرفهایی که درباره فساد در ادامه خواهد آمد از این سنخ نباشد. امیدوارم این حرفها آگاهی بخش، امیدآفرین و برای عمل راهگشا باشد. شاید اگر بخواهیم برای حُسن مطلع این نوشته آیه‌‌ای انتخاب کنیم، آیه 3 سوره صف مناسب باشد، که می‌‌فرماید: «کبر مقتا عندالله ان تقولوا ما لا تفعلون» که بسیار زشت است اینکه از آنچه عمل نمی‌‌کنید سخن می‌گویید.
حکایت‌گر جامعه ماست که هر چه از فساد سخن گفته می‌شود در عمل از میزان آن کم نمی‌‌شود. گاهی به جای مبارزه با مفاسد اقتصادی، باید به آسیب شناسی مبارزه پرداخت. یا شاید بهتر است گفته شود به جای حرف از مبارزه باید به خود مبارزه پرداخت.
آثار شوم فساد
مروری بر فهرستی از آثار شوم فساد، کافی است تا ضرورت تحمل نکردن فساد را نشان دهد: توزیع نامشروع و ناعادلانه منابع و فرصت‌‌های اقتصادی، شکل‌گیری و گسترش اقتصاد زیرزمینی، غیرقانونی و غیر شفاف، ایجاد نارضایتی عمومی و احساس بی‌عدالتی، گسترش بی اعتمادی، تضعیف فرهنگ کار و وجدان کاری و احساس مسئولیت اجتماعی، تضعیف فرهنگ قانونگرایی.
تلاش در مسیر مبارزه با مفاسد اقتصادی علاوه بر آثار مخرب اقتصادی و اجتماعی، همچنین از این جهت ضروری است که نظامی به نام اسلام، فقه و روحانیت بنا شده است. شیوع فساد اقتصادی، ایمان مردم را تضعیف می‌کند، جایگاه روحانیت را مخدوش می‌سازد و مردم را نسبت به انقلاب و نظام دلسرد می‌کند. به همین دلیل آنها که متعهد به ارزش‌های اسلام و انقلاب هستند بیش از دیگران باید نسبت به فساد نگران باشند.
فساد زمینه نفوذ دشمن
فسادپذیری، مقدمه نفوذپذیری است، نفوذ افرادی که به دنبال منفعت بزرگتر هستند و البته نامشروع. چه بسا اگر این روند ادامه پیدا کند، این فسادپذیری زمینه نفوذ بیگانگان را هم فراهم کند. اگر در گذشته فسادپذیری صاحبان قدرت در ایران نبود، برخی قراردادهای ننگین نیز امضا و اجرا نمی‌‌شد. آنهایی که دغدغه‌‌مند استقلال کشور هستند باید نگران فساد باشند.
نگاه سیاسی، راهزن مسیر مبارزه با فساد
نگاه سیاسی به مفاسد اقتصادی یعنی حب و بغض‌‌های خود نسبت به جناحهای سیاسی را معیار پیگیری با مفاسد قرار دهیم. اگر فساد متعلّق به یک جناح سیاسی را نپرداختیم یا باید در مقابل فسادهای دیگران نیز سکوت کنیم یا اگر پیگیری کردیم به تاوان سکوت گذشته اینبار متهم به سیاسی کاری خواهیم شد.
وی برقراری عدالت و مبارزه با مفاسد اقتصادی را وظیفه اصلی حکومت و وظیفه عمومی و همگانی و همچنین مطالبه اصلی مردم عنوان می کند.
