به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ میلاد مفاخری عضو سابق شورای ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم در یادداشتی به «خبرنامه دانشجویان ایران» درباره اتفاقات اخیر انتخابات این شورا و وضعیت فعلی نشریات دانشجویی نوشت: نزدیک به دوسال پیش در این ایام که نه از کرونا خبری بود و نه مرغ ۲۷ هزار تومانی میل می‌کردیم، عده ای دانشجو با حمایت مسئولین و در حرکتی که حتما در تاریخ جریان دانشجویی ثبت خواهد ماند، برای اینکه در انتخابات شورای مرکزی ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم کرسی های بیشتری را کسب کنند اقدام به ابطال ناجوانمردانه انتخابات کمیته های ناظر ۲۶ دانشگاه در سطح کشور کردند.
اینکه چرا برای رای آوردن این کار را کردند و یک نسل از فعالین نشریات دانشجویی را از حضور در مهمترین اجتماع نشریاتی کشور محروم کردند را بارها در طی سال گذشته و مسئولیتم در شورا در فرصت های پیش آماده بیان کردم و کردند اما در یک کلام می‌توان گفت، عدم عملکرد مناسب در دوران مسئولیت، فرار از پاسخگویی، منفعت طلبی، شعار زدگی و اولویت قرار دادن فرامین و پدرخواندگان خارج از دانشگاه به نیازها و دغدغه های دانشجویان بعضاً مظلوم حال که ماقبل را می‌دانید و با کمی بالا پایین کردن فضای مجازی مستنداتش را هم میابید.
اگر به زمان حال رجوع کنیم یعنی انتخابات ۲۵ بهمن ۹۹ که به واسطه شیوع ویروس کرونا و اولویت دهی به حق و حقوق نشریات دانشجویی با تاخیر برگزار شد که در دو قسمت توضیح داده خواهد شد.
سکوت غرر منفعت طلبی
مدیران مسئول که به ما اعتماد کردند و ما را لایق نمایندگی خود دانستند به خود و آن ها قول دادیم شیوه نامه انتخابات مدیران مسئول نشریات را که انحصار گرایانه، منفعت طلبانه برای عده ای محدود و ظالمانه در حق اکثریت فعالان این حوزه بود را اصلاح کنیم.
از دانشگاه های همسو با وزارت علوم که انتظاری برای کمک نبود اما از دانشجویان چرا!
حق دلسوزان زیادی پای کار آمدند اما عده ای هم نیامدند، مانند نفر چهارم انتخابات پارسال که بعد از تقلب و تخلف فاحش نفر سوم و فرار رو به جلو و انصرافش وارد شورا شد. آن هم از ائتلافی که با عملکردش آزادی را تا غروب همراهی کرده بود و نه تنها عملکردی نداشت بلکه ۲۶ دانشگاه را از حضور در انتخابات محروم کرده بود.
امت بحثم این نیست، بحثم آنجاست که نه تنها پیشنهادی برای اصلاح شیوه نامه از جانب آن ائتلاف به شورا نیامد بلکه نفر سوم هم یک برگ پیشنهاد به شورا ارائه نکرد و تنها به سنگ اندازی در مسیر اصلاح شیوه نامه بسنده کرد. روشی که با قدرت ادامه دادند و عملا هیچ نکردند جز تلاش در جهت منافع شخصی که الحق که در این حوزه الگوی خوبی هستند تا زمان انتخاب کمیته های ناظر در دانشگاه . . .
یک بام دو هوا
انتخابات امسال در کمیته‌‌ها و به ویژه در شورا از سوی غروب آزادی شاهد یک شیوه کنش گری آشنا بود که از قضا ارث بزرگتر هایشان است.
یعنی هرجا که مردم به آن ها اقبال نداشتند اولا مشکل از ساختار دموکراسی و فشارهای بیرونیست و حتی یک ذره امکان ندارد که نتیجه این عدم اقبال عملکرد ضعیف و کارنامه پر از خالیشان باشد.
اتفاقی که سال قبل غروب آزادی حس کرده بود رخ میدهد به همین دلیل ۲۶ دانشگاه را از حق رای آزادانه محروم کرد تا صرفا خود روی کار بماند، البته که نه محکم دانشجویان خط بطلانی بود بر انحصارشان.
از همین رو در مرحله اول یعنی انتخابات کمیته ها هر جا که حس کردند حتی اندکی شانس برای کسب کرسی‌های دانشجویی دارند با تمام توان به میدان آمدند و از تمام ابزار‌ها برای جلب نظر دانشجویان استفاده کردند و در هر دانشگاهی که حس کردند که دانشجو با آن‌ها همسو نیست و دست رد به منفعت طلبیشان میزند، بیانیه دادند و زمین و زمان را به هم باختند و به خیالشان انتخابات را تحریم کردند در همین شرایط هم به گواه آمار بسیاری از نزدیکانشان در انتخابات شرکت کردند این یعنی اعتباری در بین دوستان خود هم ندارند.
دوباره بیانه دادند و گفتند فشار آوردند به دانشجو، حال این که هر فعال نشریاتی که کمی درگیر کف میدان باشد میداند در دوره دیکتاتوری آن ها بود که دانشجو راه راه‌روهای دادسرا را یادگرفت.
با همه این احوال بار دیگر دانشجویان نشان دادن بیشتر از آنکه حرف و بیانیه برایشان مهم باشد عملکرد و عمل به وعده هاست که دارای اهمیت است. و با شرکت در انتخابات شورای مرکزی ناظر بر نشریات وزارت علوم بار دیگر در حالی که در ظاهر توسط پدرخوانده‌ها تحریم شده بود اما در باطن همه کار کردند که دوباره به قدرت برسند خط بطلانی کشیدند بر انحصار آزادی و منفعت طلبی.
سخن آخر
امسال که دوباره به واسطه ارتباط موثر نمایندگان با کف دانشگاه، عملگرایی و پیگری مشکلات دانشجویان و توانمندی خود داوطلبان حضور در شورا به احیای عدالت آری گفته اند، باید مسیر شروع شده گذشته پر قدرت‌تر از قبل ادامه یابد و هدف‌های جدیدی جانمایی گردد.
اصلاح دستور العمل اجرای ناظر بر ظوابط نشریات دانشجویی که باید از طریق شورای عالی انقلاب فرهنگی اصلاح شود یکی از اهداف جامانده این دوره است که باید با قدرت در دوره جدید پیگری شود.
آنچه که جریان موسوم به غروب آزادی را به زوال کشاند دوری از بدنه دانشجویی و نگاه از بالا به پایین بود به طوری که نمایندگان هر دوره تنها با تایید یک شخص می‌توانستند نامزد حضور در شورا شوند، در صورتی که آنچه باعث تداوم احیای عدالت خواهد بود ان‌شاءالله پویایی و نگاه پایین به بالاست به طوری که نامزد‌های داوطلب ابتدا در یک انتخابات درون جریانی شرکت کرده و خود را در معرض انتخاب اعضای ائتلاف قرار میدهند و از دل آن‌ها نفرات نهایی انتخاباتی شوند،که بسیار نزدیک به دموکراسی_آزادی است.اتفاقی که در تمام سال ها رخ داد.
اگر می‌خواهیم پویا بمانیم نباید درگیر پدرخوانده سالاری شویم موردی که می‌تواند پایان رویای شیرین احیای عدالت باشد.
دوره ما در شورا به پایان رسید و قطعا کاستی‌هایی به همراه داشت. اما همواره سعی کردم در بازه های مختلف باب گفتگو را بدون لکنت باز بگذارم حتی اگر باعث آشکار شدن ضعف‌های فراوانم می‌شد. امروز هم که دیگر مسئولیتی ندارم در هر زمان خاطرم پاسخگوی دوران مسئولیتم باشم.
وجدانم آسوده است که حقی بر گردن ندارم اما اگر حقی هست و جنبه نفسانی ما آن را پنهان کرده عزیزان دل حلالمان کنند.
